جام بی‌نظمی

مهدی طاهرخانی*: حرف آخر را همین اولش می‌زنم؛ «مراسم رونمایی از کاپ جام‌جهانی را یک شکست تمام‌عیار برای ورزش ایران می‌دانم». این کاپ به هر کشوری که رفت تحت اسپانسرینگ کوکاکولا بود و مشایعت چند ستاره بزرگ بازنشسته فوتبال جهان. اما به واسطه مسائل غیرفوتبالی و غیرورزشی، فوتبال ما کماکان زیر تیغ انواع تحریم‌های هوشمند است.  پیش‌ تر قرار بود این رونمایی با حضور کاسیاس و کاکا در جزیره کیش انجام شود اما بنا بر همان مسائل مطروحه که پیش‌تر شرحش رفت، آنها حاضر به حضور در ایران نشدند. این یک بی‌احترامی است؛ مگر یک جام فلزی به خودی خود چه ارزشی دارد!؟ از هر حیث و با هر نگاه، منشور کورش، ده‌ها برابر رشک‌برانگیزتر و وسوسه‌کننده‌تر است برای عکسبرداری.  این از بخش نخست و اما قسمت دوم که مربوط به نمایش بی‌برنامه‌ای بود که یک سویش شهرداری تهران قرار داشت و سوی دیگرش فدراسیون فوتبال. همه ماجرا هم به «کارگردانی» جواد خیابانی همیشه احساساتی.  خیابانی یادش رفت فقط یک مجری است اما بسان یک سناریست همه فن حریف، هر کس در سالن حضور داشت را برای عکس انداختن به روی صحنه نمایش فرا خواند.  شرم‌آور بود طمع همه آنهایی که از هم سبقت می‌گرفتند برای تنها چند فریم عکس. کاش زمین دهان باز می‌کرد و همه ما را یکجا می‌بلعید آن لحظه‌ای که نماینده فیفا با عصبانیت، کاپ را در محفظه‌ای گذاشت و با خشم خارج شد.  آری برادر! بله خواهر! شکست تمام‌عیاری بود از ابعاد گوناگون برای همه ما.  خوشبختانه این مراسم از سیمای ملی پخش نشد؛ شرمش ماند فقط برای آنهایی که در سالن بودند و چند هزار نفری که در لایو اینستاگرام واقعه را دیدند و غصه خوردند از انتهای تلخش.  خود‌کم‌بینی را در برق چشمان فردی دیدم که ملتمسانه به سمت جام می‌دوید و تنه می‌زد به اطرافیان و خواهان ثبت این لحظه بود در حافظه دیجیتال.  کاش یکی بود و این سوال را  می‌پرسید؛ تهش چه شود؟  لابد یکی از آن عکس‌ها را می‌دهد روی شاسی چاپ کنند و بعدا به نوه‌اش می‌گوید: «من با این جام عکس دارم!» کاش قبل از برگزاری چنین مراسم‌هایی دست‌کم چند نفر را دعوت کنند و بپرسند از آنان، آداب رونمایی چگونه است؟ در ژاپن و استرالیا همین بساط بود؟ نمی‌گویم هرچه آنان کنند درست محض است اما این خودکم‌پنداری و وادادگی باید علاج شود.  باید یک نفر یا یک جریان مورد قبول همگان به توده ما یادآوری کند، تا بار دگر حوادث این دستی را شاهد نباشیم.  حالا این قاب خنده‌دار را بگذارید کنار عکس یادگاری نمایندگان وقت مجلس با مویگرینی در بهارستان! همانقدر خجالت‌آور، همان اندازه خجل‌کننده.  جواد خیابانی ناخواسته خالق این بی‌نظمی پیش چشمان نماینده فیفا شد. کاش اگر دفعه ثانویه‌ای وجود داشت از یک کارگردان خوش‌ذوق دعوت کنند تا ثانیه به ثانیه مراسم را بنویسد و بدهد دست مجری. نه آنکه مجری فی‌البداهه بگوید: اوجاقی تیمت‌رو بردار و بیا!  ارزان نفروشیم جواهر عزت ‌نفس خویشتن را در بازار مکاره امروزی. دفاعیه  خیابانی: این بی‌نظمی نبود، معجزه فوتبال بود!  گزارشگر فوتبال درباره اتفاقات مراسم واکنش نشان داد.  هرج‌و‌مرج ناخوشایند در مراسم رونمایی از کاپ جام‌جهانی آن هم در حضور نمایندگان فیفا و میهمانان مختلف به تیتر یک اخبار رسانه‌های ورزشی کشور تبدیل شد.  در این بین عده‌ای معتقد بودند جواد خیابانی، مجری این مراسم یکی از مقصران این بی‌نظمی‌ها بود. گزارشگر باسابقه فوتبال ایران که تنها وظیفه خواندن اسامی میهمانان برای حضور روی سن را بر عهده داشت، حالا در مقام پاسخ برآمده و با در اختیار گذاشتن یک متن دفاعیه‌گونه، نسبت به اتفاقات و تحلیل‌های پس از آن واکنش نشان داده که در ادامه آن را بدون کم‌و‌کاست می‌خوانید: « آنچه در برنامه رونمایی از جام‌جهانی دیده شد به نظر من بسیار خوب بود. گروهی از خبرنگاران عزیز و پیشکسوت فرهنگ و ادب چون آقای زمان‌آبادی و احسان محمدی، بسیار تلاش کردند تا همه کارها منظم باشد و خیلی هم منظم بود. لطفا کل مراسم را ببینید نه فقط چند دقیقه بعد از اتمام آن را چون کل مراسم حدود ۱۵۰ دقیقه طول کشید؛ از ابتدا تا انتهای مراسم کمترین بی‌نظمی‌ای وجود نداشت. اینکه خبر اینچنین منتشر می‌شود که مراسم بی‌نظم بوده، هرگز درست نیست. وقتی رونمایی از جام ‌جهانی که آخرین بخش برنامه بود به اتمام رسید، مردم و حاضران در سالن برای عکس گرفتن روی استیج آمدند. خب البته خیلی بهتر می‌شد که منظم‌تر می‌آمدند اما اسمش بی‌نظمی نیست. این اسمش عشق به ورزش، فوتبال و جام‌جهانی است.  همه جای دنیا همین اتفاقات می‌افتد. نماینده فیفا خودش به احسان محمدی عزیزم گفته که ما این شور ملی را درک می‌کنیم و تقریبا همه جا این اتفاق می‌افتد.  خبرنگاران عزیز وظیفه خود را انجام می‌دهند... درست هم هست اما جلوی عشق مردم را نمی‌شود گرفت. من هم دلم می‌خواست عکس می‌گرفتم اما نشد. شما دوست ندارید با جام‌ جهانی عکس داشته باشید؟ در بین ۸۰ میلیون ایرانی کسی هست که دلش نخواهد با جام‌جهانی عکس بگیرد؟ باز هم تاکید می‌کنم که بله و موافقم که کاش همان لحظات آخر مراسم هم منظم برگزار می‌شد اما نباید فقط بدی‌ها را دید... ما به وقتش منظم هم بوده‌ایم... و کاش عادت نکنیم فقط تلخی‌ها و بدی‌ها را سوژه کنیم. آیا همین‌که در این برنامه ده‌ها پیرمرد موی سفیدکرده فوتبال ایران مورد تجلیل قرار گرفتند، خوشحال‌کننده نبود؟  مراسم حدود ۳ ساعت بود؛ خیلی هم منظم و باشکوه... 10 دقیقه آخرش وقتی که کنداکتور اصلی تمام شد، کمی هم از نظم اصلی افتاده شد. این اتفاق در وسط مراسم نبود؛ در پایان مراسم بود... این شور ملی و احساس به ورزش، فوتبال و جام‌جهانی را به بی‌نظمی و بی‌فرهنگی تشبیه نکنیم؛ این معجزه فوتبال بود».   * دبیر گروه ورزشی *** گزارش میدانی خبرنگار «وطن امروز» از برج میلاد زهره فلاح‌زاده: برای رونمایی از کاپ جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر که قرار بود رأس ساعت ۱۴ روز پنجشنبه دهم شهریور در مرکز همایش‌های برج میلاد انجام شود، اصحاب رسانه یک ساعت پیش از شروع مراسم خود را به برج میلاد رسانده بودند. سرانجام مراسم با تأخیر یک ساعته و با اعتراض خبرنگاران و عکاسان برای جایگاه نامناسبی که در بالکن برای آنها تعبیه شده بود و پس از کش‌‌ و قوس‌های فراوان برای ورود به سالن اصلی، آغاز شد.  با آنکه تصور می‌شد برای چنین مراسمی مجری مناسبی انتخاب شده است اما مسؤولان همچون مسابقات حماسی که جواد خیابانی را گزارشگر می‌کنند تا شور و هیجانی به آن بدهد، به نظر می‌رسید به گفته‌ها و بغض‌های او نیاز داشتند که او را برای اجرای این برنامه روی سن فرستادند. حرف‌های عجیب و غریب خیابانی که همگان با آن آشنا هستند، در این مراسم هم کم نبود.  مراسم که با صحبت‌های علیرضا زاکانی، شهردار تهران شروع شد و با حرف‌های محمد پولادگر، معاون وزیر و مهدی تاج، رئیس فدراسیون ادامه یافت، می‌توانست با رونمایی از کاپ به اتمام برسد اما در اتفاقی غیرقابل تصور این مراسم به بدترین شکل ممکن به پایان رسید.  خیابانی پس از صحبت بزرگان، ابتدا اعلام کرد آقایان تاج، رئیس جدید فدراسیون و نبی، نایب‌رئیس و... با رعایت پروتکل‌هایی که فیفا اعلام کرده، در کنار نمایندگان فیفا و کاپ جام‌جهانی بایستند اما درست چند دقیقه بعد، او یک بار دیگر احساسی شد و از هر میهمان فوتبالی‌ای که به چشمش می‌دید، خواهش می‌کرد روی سن بیاید و با کاپ جام‌جهانی عکس یادگاری بیندازد. اگر برخی میهمانان هم از قلم و چشم او جا مانده بودند، او باز هم با صدایی رسا و بلند ملتمسانه خواستار حضور آنها می‌شد.  به‌هم‌ریختگی و هرج‌ومرج روی سن تا جایی پیش رفت که نماینده فیفا با نگاهی غضب‌آلود به مسؤولان فهماند نیازی به سلفی گرفتن و عکس انداختن نیست. حاضران علاوه بر اینکه پروتکل‌ها را رعایت نکردند، بلکه تعدادشان روی سن بیش از افرادی که روی صندلی‌شان نشسته بودند، شده بود.  نکته جالب توجه این بود که خیابانی پس از تذکراتی که از نمایندگان فیفا گرفت، پشت میکروفن اعلام کرد بهتر است هر چه سریع‌تر افراد روی سن را خالی کنند‌ و اجازه بدهید مراسم با همین نظمی که تا این لحظه برقرار بوده، به اتمام برسد.  باید از خیابانی پرسید از کدام نظم صحبت می‌کرد که بارها بابت عدم رعایتش از فیفا تذکر دریافت کرد؟ مراسم هم پس از این اتفاق با یک خداحافظی از طرف خیابانی تمام شد. این خداحافظی زمانی بود که نمایندگان فیفا در سالن حضور نداشتند و البته همچنان تعداد زیادی از فوتبالی‌ها که موفق به عکس گرفتن با جام نشده بودند، روی سن حضور داشتند.  روز پنجشنبه نشان دادیم ما تنها برای عکس گرفتن با جام تمام تلاش خود را به کار می‌بریم و سر و دست می‌شکنیم، اگر نه برای رسیدن به خود جام هیچ برنامه‌ای نداریم. از همین آقایان مسؤول باید پرسید دیدن جام مهم‌تر است یا رسیدن به آن؟ از مسؤولانی که هنوز نمی‌دانند سرنوشت سرمربی‌شان چه می‌شود و هیچ برنامه‌ای هم در ۲ ماه مانده به شروع جام‌جهانی ندارند، باید پرسید با عکسی که قرار است منتشر کنند، چند نمره به کارنامه‌شان ‌اضافه می‌شود که اینطور برای داشتنش گوی سبقت را از هم می‌ربودند؟