برگزاری جلسه شورای حکام بدون قطعنامه

نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین در صفحه توییترش اعلام کرد که بحث درباره نظارت و راستی‌آزمایی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ایران، در جلسه شورای حکام به پایان رسیده است.
به گزارش تجارت، میخائیل اولیانوف، نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین در صفحه توییترش نوشت: بحث درباره راستی‌آزمایی و نظارت در ایران در این جلسه شورای حکام به پایان رسید. هیچ قطعنامه‌ای صادر و تصمیمی از سوی شورا در این باره اتخاذ نشد. فقط تبادل نظر شد.
این اظهارات اولیانوف در حالی است که ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه در نشست خبری روز دوشنبه در پاسخ به این سوال که آیا این احتمال وجود دارد که قطعنامه ضد ایرانی در این نشست از سوی اعضا منتشر شود، گفت: در رابطه با نشست شورای حکام تا جایی که اطلاع دارم تا الان قطعنامه‌ای برای نشست ارائه نشده است. ما معتقدیم که هر گونه تکرار اقدام غیر سازنده مشابه اقدام غیر سازنده قبلی در آژانس، مجددا نتیجه غیر سازنده‌ای خواهد داشت. امیدواریم برخی از کشورهایی که اعتبار آژانس برای آنها اهمیت دارد اعتبار این سازمان بین‌المللی را به عنوان سازمانی تخصصی، فنی و غیر سیاسی، قربانی دیدگاه‌ها و منافع سیاسی خودشان نکنند.

تحریم‌های آمریکا نقض حقوق مردم ایران است

گزارشگر ویژه سازمان ملل با استناد به گزارش‌های اتاق ایران، اعلام کرد: تحریم‌های آمریکا علیه ایران، نقض آشکار حق دسترسی مردم به غذای مناسب و کافی بوده است.
به گزارش تجارت به نقل از اتاق بازرگانی ایران، آلنا دوهان در گزارش خود که به‌تازگی منتشر شده، از دولت آمریکا خواسته تا تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران را متوقف کند و از سازمان ملل نیز دعوت کرد تا با او برای ایجاد چارچوبی مفهومی برای سازوکارهای جبران خسارت، غرامت و اصلاح آسیب قربانیان نقض حقوق بشر ناشی از اقدامات قهری یک‌جانبه همکاری کند.
دوهان در جریان سفر ۱۱ روزه به تهران در اردیبهشت ۱۴۰۱ که با هدف بررسی آثار تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا بر مردم ایران و برای نخستین بار انجام شد، در ۲۰ اردیبهشت‌ماه با حضور در اتاق ایران با غلامحسین شافعی، رئیس اتاق ایران نیز دیدار و گفت‌وگو کرد. طبق گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل، ایران میزبان بیش از پنج میلیون مهاجر و پناهنده است که اکثر آن‌ها افغانستانی بوده و نیاز مبرمی به کمک‌های بشردوستانه دارند. تأثیر اقتصادی تحریم‌ها، محدودیت‌های موجود در تراکنش‌های مالی و تحویل کمک‌ها، و کاهش علاقه گزارش‌ شده اهداکنندگان (که با شیوع همه‌گیری همراه شده است) بر ظرفیت دولت جهت محافظت از این قشر و توانایی بازیگران بشردوستانه برای اجرای پروژه‌ها، از جمله تأمین کالاهای اساسی و ساخت مدارس و مراکز بهداشتی تأثیر منفی گذاشته است.