مسیر گفت‌وگو فراهم شود

احمد حکیمی‌پور دبیرکل حزب اراده ملت ایران  
 
 
 


مدت‌هاست که پيشنهاد گفت‌و‌گو در جامعه از سوي اصلاح‌طلبان مطرح شده و در بيانيه‌شان نيز به عنوان يک پيشنهاد آمده است. اما مهم اين است که بايستي بستر گفت‌وگو فراهم شود و به نوعي ساختارهايي که لازم است براي گفت‌و‌گو شکل بگيرد. لازمه اين امر مطبوعات، احزاب، نهادهاي مدني و سياسي و NGOها هستند که بتوانند حرف بزنند و تريبون داشته باشند. از طرف ديگر گفت‌و‌گو بايد اول در خود طرف جامعه انجام شود که اساسا خواسته‌هاي جامعه چيست و در آنجا تجميع خواسته‌ها صورت گيرد و سپس حاکميت نيز در ارتباط با اين مجموعه‌ها به يک زبان مشترک برسد. الان متأسفانه فاصله‌ها زياد شده و نهادهاي واسط نيز تضعيف شدند. لذا شرايط را سخت مي‌بينم، اما غير ممکن نيست براي اينکه گفت‌و‌گو بخواهد شکل بگيرد. به‌خاطر اينکه نسل مطالبه‌گر به آن صورت در حاکميت تريبون و نماينده ندارد و نهادهاي واسط سياسي مثل احزاب و تشکل‌ها نيز تضعيف شدند. اما به هر جهت چاره ‌کار همين گفت‌و‌گو و مفاهمه است و دير يا زود بايستي اين مسير هموار شود و الا با عدم شکل‌گيري گفت‌و‌گوهاي ملي آسيب‌هاي زيادي در آينده پيش‌رو خواهيم ديد. البته ذکر اين نکته ضرورت دارد که ابتدا بايد ببينيم که بر سر چه چيزي گفت‌و‌گو مي‌کنيم و قرار است که اين گفت‌و‌گو چگونه انجام شود و يا به عبارت ديگر ساز‌و‌کار اين گفت‌و‌گو چيست. همچنين يکي از ارکان مهم يک گفت‌و‌گوي موفق به رسميت شناختن طرفين گفت‌و‌گو است. مسلما گفت‌و‌گو به‌طور يک طرفه انجام نمي‌شود و بايد طرفين يکديگر را به رسميت بشناسند و تريبون و امکان طرح نظر داشته باشند و از موضع برابر با يکديگر صحبت کنند. اينکه يک طرف صحبت کند و طرف ديگر گوش دهد را گفت‌و‌گو نمي‌گويند. بايد از يک ساختار انتقال مفاهيم و خواسته‌ها رفت و برگشت صحبت‌ها شکل گيرد و کساني که مطالبات جامعه را نمايندگي مي‌کنند معلوم باشند. ما مطالبات سياسي، اجتماعي، صنفي، نسلي و قومي و فرهنگي داريم که در جامعه شکل گرفته و در راس آن مطالبات اقتصادي است که بايد نمايندگان واقعي آنها شکل بگيرد و نهادسازي شود.