برنامه محوری روحانی

نعمت احمدی حقوقدان و وکیل دادگستری   گویا دولت سیزدهم نیز مانند دولت‌های قبلی حرف درمانی را در دستورکار خود قرار داده است.  این دولت نیز عدم موفقیت خود را بر دوش دولت قبل می‌اندازند. رئیس جمهور وقتی که دولت را تحویل گرفت، نرخ‌ دلار آن زیر 25 هزار تومان بود  و در طول 18 ماه به بالای 40 هزار تومان رسید. تیم اقتصادی او همین افزایش را به گردن دولت سابق می‌اندازد. برابر اصول قانون اساسی مسئول اجرای قانون رئیس جمهور است اما هنوز تا این لحظه لایحه بودجه به مجلس ارائه نشده است. همچنین دولت بدون برنامه توسعه در حال اداره کشور است. هیچ دولتی تا به امروز بدون برنامه توسعه کشور را اداره نکرده و بودجه1400 نیز متکی به برنامه ششم توسعه نوشته شد که  اعتبار آن تمام شده است.  در برابر این نقد هم، کارشناسان دولت اعلام کردن که فرصتی نشده که برنامه توسعه هفتم را به رشته تحریر درآورند! امسال هم این برنامه البته آماده نشده است و مشخص نیست دولت که باید لایحه بودجه 1402 را به مجلس بفرستد، براساس کدام برنامه توسعه این لایحه را تنظیم کرده است؟ اینجاست که باید این دولت را با دولت حسن روحانی در برنامه محوری مورد مقایسه قرار داد. دولت روحانی حداقل کشور را  بر اساس برنامه اداره کرد حال اینکه آن دولت تا چه اندازه موفق عمل کرده است یا نه جای نقد و بررسی دارد اما دولت فعلی برنامه توسعه هفتم را با گذشته حدود 2 سال از اتمام آن هنوز به رشته تحریر درنیاورده است و در ثانی در فرصت قانونی لایحه بودجه سال آتی را به مجلس ارائه نکرده است. بودجه1401بدون  وجود برنامه توسعه هفتم به رشته تحریر درآمد و لایحه بودجه سال آتی نیز اگر به مجلس ارائه شود آن هم بدون داشتن برنامه توسعه هفتم است. مشکل هم تنها فقدان برنامه توسعه و مبتنی نبودن لایحه بودجه سالانه بر یک برنامه بالادستی نیست بلکه مشکل در  دولت در ناهمگونی کامل تیم اقتصادی دولت است. تیم اقتصادی آقای رئیسی همه  خود را دارای برنامه عنوان می‌کردند. حال اینکه این  برنامه‌ها در طول 18 ماه گذشته نتوانسته  از بار مشکلات مردم بکاهد. از یک سو آقای محسن رضایی معاون اقتصادی رئیس جمهور  وعده داد که به سرعت وضعیت اقتصاد را بهبود خواهد داد، چون اقتصاد خوانده است.  بماند که قاضی زاده هاشمی که هم اکنون  در بنیاد شهید مشغول است اعلام کرد که 3 روزه وضعیت بورس را سامان خواهد داد. آقای میرکاظمی هم که به بودجه انقباضی معتقد است و سایر وزرا نیز در  فکر سرعت بخشیدن به قطار پیشرفت هستند بدون اینکه این قطار سوخت استانداردی داشته باشد.  از این جهت اگر دولت روحانی  را ناموفق بدانیم اما او برنامه ای داشت و ناموفق بود. در این دولت  برخی نیامده  می‌روند.  عبدالمالکی که قرار بود با یک میلیون تومان شغل ایجاد کند به یک باره استعفا داده و از مناطق آزاد سر در می آورد و یا اینکه آقای صالح آبادی رئیس کل بانک مرکزی   بعد از استعفا  مشخص هم نیست فردا کدام سمت را به او بسپارند.