برنامه‌ریزی برای حفظ و نگهداشت خطوط ریلی

وزیر راه و شهرسازی در پی هشدار سازمان هواشناسی درباره بروز یخبندان در تهران و ۱۶ استان ضمن بازدید از مرکز کنترل ترافیک راه‌آهن، از تلاشگران این عرصه تشکر و از تدوین برنامه ضربتی برای حفظ و نگهداشت خطوط ریلی برای برطرف کردن عقب‌ماندگی‌های گذشته خبر داد. مهرداد بذرپاش دیروز با حضور در شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران در نشست با مدیران این شرکت، مشکلات پیش آمده، تردد در برخی خطوط ریلی را بررسی و در جریان نحوه خدمات‌رسانی شرکت راه‌آهن قرار گرفت.  وزیر راه و شهرسازی با اشاره به اینکه شرایط جوی این روزها وظایف بیشتری را به وزارت راه و شهرسازی و مجموعه راه‌آهن تحمیل کرده است، از زحمات کارکنان شرکت راه‌آهن و شرکت‌های بهره‌بردار حوزه ریلی قدردانی کرد و گفت: در برخی ایام سال همچون زمان سرما و برودت هوا، هنگام مناسبت‌های خاص و ایام عید، حجم کار مجموعه راه‌آهن بیشتر می‌شود. بنابراین باید به شیوه‌ای عمل شود تا امدادرسانی‌های بموقع و لحظه‌ای در هنگام رخدادها به مردم و حادثه‌دیدگان ارائه شود.  بذرپاش ضمن عذرخواهی از مردم بابت موارد پیش‌آمده در راه‌آهن گفت: واقعیت این است که شرکت راه‌آهن از سال‌های گذشته در نگهداشت خطوط و نوسازی ناوگان با مشکلاتی مواجه است و عقب‌ماندگی در بخش راه‌آهن با سطح خدمات گسترده‌ای که ارائه می‌دهد در نگهداشت خطوط، لکوموتیو، واگن‌ها و... وجود دارد و واقف هستیم که شبکه راه‌آهن باخدماتی که ارائه می‌دهد نیازمند رسیدگی است.  وی ادامه داد: در سال‌های گذشته به نوسازی ناوگان و نگهداشت خطوط ریلی کم‌توجهی شده و به عنوان مقام مسؤول، حتما برنامه‌ای را برای تأمین منابع ویژه برای نگهداری خطوط ریلی در نظر گرفته و اجرایی می‌کنیم.  وی افزود: در یک تا ۲ سال آتی برنامه‌ای ضربتی برای حفظ و نگهداشت خطوط ریلی تدوین و اجرایی خواهد شد.  عضو دولت سیزدهم از مدیرعامل راه‌آهن جمهوری اسلامی خواست از تمام کارکنان خدوم که در شرایط برودت هوا به در راه‌ماندگان خطوط ریلی خدمات‌رسانی کردند، قدردانی شود.  وی همچنین یادآور شد: شرکت‌های بهره‌بردار، همکار شرکت راه‌آهن در این صنعت محسوب می‌شوند، بنابراین انتظار است در مشکلات پیش‌آمده همچون برودت هوا و توقف جابه‌جایی، شرکت‌های بهره‌بردار همچون گذشته کاملا کنار شرکت راه‌آهن در ارائه خدمت به مردم و در راه‌ماندگان باشند.  بذرپاش دستور داد سیر ایمن، اولویت اصلی راه‌آهن باشد و قطاری که ریسک خطرپذیری‌اش از میزان معینی بالاتر رفت، به هیچ‌وجه حرکت نکند.