دیاکو حسینی
پژوهشگر مسائل استراتژیک

اخیرا پارلمان اروپا به متمم طرحی رأی داد که در آن از کشورهای عضو اتحادیه اروپا خواسته شده سپاه پاسداران ایران را در فهرست به اصطلاح سازمان‌های تروریستی این اتحادیه قرار دهند. هدف پارلمان اروپا از تحریم سپاه، در اصل تحریم جمهوری اسلامی ایران است، تصور نمی‌کنم . اروپایی ها آماده باشند که گام‌های عملی و فراتر بردارند، حتما متوجه تبعات و پیامدهای منفی این موضوعات هستند. این موضوع در پارلمان اروپا مطرح شده اما مصوبات آن الزام قانونی برای دولت‌های اروپایی ایجاد نمی‌کند که به چنین سمتی حرکت کنند.تصمیماتی که در پارلمان اروپا گرفته می‌شود حول لابی هایی است که ایجاد شده - که این لابی ها نیز از زمان ناآرامی ها در ایران و اتهاماتی که درباره جنگ اوکراین علیه ایران وارد کردند- آغاز شده که انتظار می رفت چنین بحثی مورد استقبال قرار گیرد. دولت‌های اروپایی تحت فشار و لابی‌های مرتبط با افکار عمومی تصمیم می گیرند، انتظار می‌رود دولت‌های اروپایی واقع‌بینی بیشتری داشته باشد. هدف پارلمان اروپا فشار به ایران بوده نه فقط آرام کردن افکار عمومی و لابی ضد جمهوری اسلامی ایران در اروپا، ضمن این که به نوعی ایران را به خاطر حمایت از روسیه در جنگ اوکراین تهدید کند.
هنوز تصور نمی‌کنم اروپایی ها آماده باشند گام فراتر و عملی بردارند. حتما آنها متوجه پیامدهای منفی در ابعاد امنیتی و سیاسی هستند. همچنین متوجه هستند که چنین اقدامی مانع عمده برای سایر حوزه‌ها و از جمله مذاکرات ایجاد می‌کند. با شناخت کافی از پیچیدگی سیاسی در اتحادیه اروپا صرف تغییر استراتژی در اروپا را در نظر نگیریم؛ چرا که اقدام پارلمان اروپا بیشتر پاسخ به فشار لابی درون اتحادیه، فشار سیاسی که به منظور حمایت از روسیه در جنگ اوکراین نامیده می‌شد، است. اروپایی‌ها ملاحظات متعددی با ایران دارند، کاری نمی‌کنند که تنش با ایران افزایش پیدا کند.
با توجه به این مساله پاسخ‌های لفظی هم از طرف ایران در واکنش به اقدام پارلمان اروپا داده شده، اما طبیعی است باید خویشتنداری حفظ شود و علی‌رغم اختلافات عمیق با اروپا مانند مذاکرات، حقوق بشر و.... درهای دیپلماسی باز باشد و از تنش های غیر ضروری بپرهیزیم.