تیشه به ریشه نفت آبادان با بومی‌سازی

یک آبادان است و یک صنعت نفت؛ این عبارت را می‌توان بار‌ها و بار‌ها در این شهر شنید، از زبان پیر و جوان، کوچک و بزرگ و زن و مرد. برزیلی‌ها جزئی انکار نشدنی از زندگی مردم در آبادان هستند، جزئی حیاتی.
فوتبال اینجا برای مردم نه یک بازی و سرگرمی که خودخود زندگی است. کمتر خانه‌ای را می‌توان یافت که پوستر‌های تیم نفت آبادان در آن یافت نشود و در بیشتر مغازه‌ها دو ساعت وجود دارد، یکی به زمان ایران و دیگری به وقت برزیل! عشق به صنعت نفت در آبادان نسل به نسل انتقال یافته و همچنان وجود دارد، آن‌هم در قلب تک‌تک مردم شهر. این را می‌توان با گپ‌و‌گفتی کوتاه و دوستانه با کوچک و بزرگ شهر دریافت. علاقه‌ای که سال‌هاست نه خدشه‌ای بدان وارد شده و نه هرگز رنگ باخته است. چه زمانی که در سطح اول فوتبال کشور حضور داشته و چه وقتی که به واسطه بی‌توجهی‌ها و بی‌مهری‌ها به لیگ‌های پایین‌تر سقوط کرده، اما چرا سرنوشت تیمی که این‌چنین با زندگی مردم گره خورده باید اینگونه تلخ و دردناک باشد؟
نفت آبادان از شش بازی ۱۲ امتیاز حساس کسب می‌کند و در روز پایانی با بردی دراماتیک ادامه حضورش در رقابت‌های لیگ برتر را جشن می‌گیرد، اما کمتر از ۲۴ ساعت خبر استعفای دسته‌جمعی اعضای هیئت مدیره همه را شوکه می‌کند! درست مثل روز‌هایی که این تیم به واسطه تغییرات پرتعداد در کادر فنی و بی‌توجهی در قعر جدول برای بقا دست و پا می‌زد.
گفته می‌شود به خاطر تصمیم برخی نمایندگان مردم آبادان در مجلس مبنی بر بومی کردن هیئت مدیره باشگاه، تمام اعضای اصلی هیئت مدیره به احترام مردم و در راستای استفاده بهینه از زمان باقیمانده تا فصل جدید از سمت خود استعفا کردند. اما آیا مشکل نفت با اینگونه تصمیمات فی‌البداهه حل می‌شود؟ آیا این تمام مشکل نماینده آبادان در طول این فصل و فصل‌های قبل بوده است؟ آیا آقایان فرصتی برای بررسی مشکلات این تیم داشتند که با این سرعت تصمیم به تغییرات می‌گیرند؟ مسئله نفت بی‌توجهی مسئولان، تصمیم‌گیری برای تیم در خارج از استان و اتخاذ تصمیمات فی‌البداهه است. ضرب‌الاجل‌هایی که یا کارساز نیست یا اگر هم هست، مقطعی است و، چون مسکن عمل می‌کند. درست است که نفت توانست به واسطه حمایت‌های مالی مدیرکل استان در هفته‌های پایانی و همچنین تلاش‌های ویسی و رضاییان جواز ادامه حضور در رقابت‌های لیگ برتر را کسب کند، اما این ادامه منوط به بررسی دقیق مشکلات است، نه اتخاذ تصمیمات احساسی.


آبادان ظرفیت خوبی دارد که بی‌هیچ اغراقی نفت می‌تواند با تکیه بر آن به لحاظ فنی حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. با این وجود بومی‌سازی نیز راه چاره نخواهد بود اگر بدون بررسی‌های همه‌جانبه و غیراصولی باشد. کنار گذاشتن تمامی اعضای هیئت مدیره به بهانه بومی‌سازی، آن‌هم در شرایطی که تنها ۲۴ ساعت از بقای نفت در لیگ می‌گذرد یکی از همان اشتباهات جبران‌ناپذیری است که می‌تواند این تیم را در سال آینده نیز با چالش مواجه کند، چراکه پرواضح است این تصمیم بدون هیچ بررسی و کار کارشناسانه‌ای گرفته شده است. نخست اینکه انتخاب هیئت مدیره جدید زمان می‌برد. ضمن اینکه صرف استفاده از نفرات بومی نمی‌تواند مشکلات را حل کند، در اصل این تیم نیاز به حضور افراد اصلح، کارآمد و دلسوز دارد، در غیر این صورت با نگاه احساسی و دوستی خاله خرسه تنها گره مشکلات کورتر می‌شود. بی‌شک رضاییان یکی از مدیران کاربلدی است که سابقه خوبی از حضور در تیم‌های خوزستانی دارد. همچنین ویسی مربی باتجربه و امتحان پس‌داده‌ای است که در صورت حمایت می‌تواند نتایج درخشانی به دست آورد و نمونه آن نیز کسب عنوان قهرمانی با استقلال خوزستان است. تیمی که عمده نفرات آن را مهره‌های بومی تشکیل داده بودند، اما مهم‌ترین مسئله در موفقیتی که کسب کرد ثبات بود و حمایت‌های همه‌جانبه، چیزی که نفتی‌های آبادانی از آن محروم هستند.
صنعت نفت آبادان امروز به حمایت نیاز دارد، نه تصمیمات فی‌البداهه و احساساتی که هیچ  اصول و برنامه‌ای پشت آن نیست! این تیم نیازمند ثبات مدیریت و فنی است، نه بازی با کلمات و نمایش‌هایی تحت عنوان بومی‌سازی، در غیر این صورت تجربه تلخ امسال را سال آینده نیز تکرار خواهد کرد.