پول مدال‌آوران ایران در جیب امثال پریرا

«هر مسابقه‌ای می‌رویم سکه نمی‌گیریم و معادل سکه قدیم که ۲/۵ تا ۳ میلیون بود، دریافت می‌کنیم و از همان نیز مالیات کم می‌شود که معضلی است. در مورد بورسیه اقدام کردیم که به صورت دلاری باید به ورزشکاران پرداخت شود و اگر دلاری پرداخت نمی‌شود معادل ارز آزاد پرداخت شود، اما این اتفاق نیفتاد. در عموم گفته می‌شود ما ماهانه ۵۰۰ دلار می‌گیریم،  اما در واقعیت ۱۵۰ تا ۱۲۰ دلار آن به ما می‌رسد.» این‌ها بخشی ار حرف‌های نازنین ملایی، بانوی قهرمان و مدال‌آور قایقرانی ایران است. گلایه‌هایی که اینقدر شنیده شده که دیگر تکرار مکررات است، اما هنوز هم هیچ گوش شنوایی وجود ندارد. گلایه‌های ملایی را بگذارید در کنار درد‌دل‌های نواب نصیر شلال، سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری که این روز‌ها شاگردانش را با بی‌برقی و بدون وسایل سرمایشی تمرین می‌دهد، اما به قول خودش مجبور است با همین شرایط به تمرینات ادامه دهد تا بیشتر متوجه وخامت اوضاع ورزشی شوید که هم بازی‌های آسیایی هانگژو را در پیش دارد و هم رقابت‌های انتخابی المپیک ۲۰۲۴ پاریس در تمام رشته‌ها را.
خب این یک طرف داستان است، اما طرف تأسفبارتر آن انتشار قرارداد ۶۰ میلیارد تومانی مهاجم برزیلی پرسپولیس است. مهاجمی که در طول نیم‌فصل حضورش در جمع سرخ‌های تهران کمترین اثر ممکن را در دو قهرمانی این تیم داشت و تنها یک گل زد و در مجموع ۳۲۶ دقیقه (کمتر از چهار بازی کامل) برای پرسپولیس بازی کرد.
سؤال اینجاست چرا مبلغ قرارداد پریرا به‌روز حساب می‌شود و تازه بنا بر اسناد منتشر شده باشگاه هم مالیاتش را می‌پردازد تا حتی ریالی از این ۶۰ میلیارد کم نشود، اما قهرمانان و مدال‌آوران ورزش ایران مجبورند حتی بابت پاداش‌های ناچیز دریافتی هم مالیات پرداخت کنند؟!
داستان بازیکنان بی‌کیفیت خارجی در فوتبال ایران ماجرای امروز و دیروز نیست و مسبوق به سابقه است، اما آیا نباید کسی یا نهادی پیدا شود و جلوی این همه تبعیض و این همه ریخت و پاش بی‌ثمر در فوتبال را بگیرد؟


عملکرد ضعیف مهاجم برزیلی نشان داد او فاصله زیادی با آنچه هواداران پرسپولیس و اهالی فوتبال انتظار دارند، داشت. اتفاقی که برای اولین بار شاهد آن نبودیم و پیش از این هم سرخ‌ها و البته برخی تیم‌های دیگر بازیکنان بی‌کیفیت زیادی را به خدمت گرفتند و میلیارد‌ها میلیارد به آن‌ها پول دادند. واقعیت تلخ درست همین‌جاست؛ پول برای فوتبال هست، اما برای بقیه رشته‌ها نه! حالا این بقیه می‌خواهند قهرمان جهان باشند یا قهرمان المپیک اصلاً مهم نیست، تازه اگر بانو هم باشند که دیگر هیچ و با یک «کتری و قوری» سروته کار را هم می‌آورند، چون پول فقط باید در فوتبال خرج شود، آن هم پول بیت‌المال که ظاهراً بی‌سروصاحب‌تر از هر پول دیگری است برای ریخت و پاش در فوتبال.
مدال‌آوران ورزش ایران بی‌خود سروصدا به راه نیندازند، اینجا هرچه پول هست برای فوتبال است و بس. شما مجبورید با کمترین امکانات، پاداش و دستمزد برای ورزش ایران افتخارآفرینی کنید، اعتراضی هم وارد نیست، چون ورزشی که مسئولانش فوتبال‌زده هستند جز این راه دیگری را نمی‌رود.