روزنامه آفتاب یزد
1395/11/23
مینو خالقی حقوقدان
حاکمیت ملتها بر سرنوشت خود به عنوان یکی از حقوق بنیادین بشری، مورد تاکید در اصول اسلامی، حقوق بین الملل بشر وحقوق اساسی،بنیان تفکری است که برمبنای آن حق تعیین سرنوشت را مبنای اصول نظم بین المللی، مشروعیت و حاکمیت مطلوب در کشورها می داند.حقی که به صراحت در اکثریت قریب به اتفاق اسناد بین المللی حقوق بشر مورد اشاره قرار گرفته ،
ماده 25 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، اداره امور عمومی بالمباشره یا بواسطه شرکت در انتخاباتی که نمایندگانی به صورت آزاد انتخاب می شوند، را یکی از حقوق اساسی و بنیادین بشری
می‌داند.از دیگر سو توجه ویژه به این حق در اعلامیه استقلال آمریکا( 1776) و یا اعلامیه حقوق بشر و شهروند فرانسه (1789)، نمود بارز بنیادین بودن این حق در شکل گیری جنبش های مردمی
ضد استبدادی در طول تاریخ است. همچنین می‌توان
به نقش بی بدیل و مبنایی این اصل به عنوان یکی از اهداف انقلاب اسلامی ایران، برگرفته از آموزه های
قرآن کریم اشاره نمود. چنانکه پس از پیروزی انقلاب، در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز مورد تصریح قرار گرفت. اصل پنجاه و ششم قانون اساسی، حاکمیت مطلق بر جهان و انسان را از آن خداوند دانسته و تاکید می نماید که هم او انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است.تاکیدی بر مبنای آیه 11 سوره مبارکه رعد «اِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بقَومٍ حَتّى یُغَیِرواماباَنفُسِهم» که کلید تحولات عظیم اجتماعی را در دست ملتها بیان می نماید. نکته حائز اهمیت در این اصل، تاکید بر آن است که هیچ کس نمی تواند این حق الهی را از انسان سلب کرده یا در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهد.
بیست و دوم بهمن ماه، سالروز پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بزرگداشت اندیشه و اندیشه ورزانی
است که اهداف راهبردی انقلاب، همچون احیای کرامت انسانی و نقش داشتن مردم در
حاکمیت برتعیین سرنوشت خود، استقلال‌خواهی و قطع هر نوع وابستگی،آزادی بیان و قلم ،عدالت و رفع تبعیضها و حذف عوامل فساد را چراغ راه و مسیر حرکت خود قرار داده، به رهبری حضرت امام خمینی(ره)، در این راه مبارزه نموده و چه بسیار که بزرگترین دارایی انسانی خویش یعنی جان شریف را ایثار نمودند. اهدافی که به صورت موکد در مجموعه سخنرانی ها و بیانات مکتوب مقام معظم رهبری بر آن تصریح گردیده است.
انقلابی که تاریخ کتبی و شفاهی آن برای نسل سوم انقلاب ، حاکی از همراهی، همدلی و اتحاد آحاد مردم و گروههای فکری و سیاسی با اندیشه های
مختلف، زیر یک پرچم و تحت یک مدیریت بود. نمود بارز وحدت در عین کثرت و اتحاد جریان های متکثر جهت دستیابی به اهداف والای انسانی و اسلامی که حقوق مسلم و خدشه ناپذیر انسانی را به رسمیت شمرد.
اکنون ایران بزرگ و پرعظمت‌مان با گذشت
سی و هشت سال از چنین نقطه عطف تاریخی و پس از طی مسیری پر فراز و نشیب، به واسطه رشادت فرزندان این مرزو بوم در دفاع از میهن و آرمانهای اسلامی و همت در عرصه سازندگی، راهی طولانی و پر تلاش جهت دستیابی به اهداف ترسیمی سند چشم انداز بیست ساله ایران و برنامه های
توسعه ای مصوب به منظور نیل به مولفه های توسعه پایدار، در پیش دارد. می توان چالش ها و بحران های کنونی کشور را در نگاهی اجمالی مورد اشاره قرار داد:
از یک سو بروز تهدیدات زیست محیطی و مسئله آب، به عنوان بحرانی نهفته و در حال ظهور، همچنین مشکلات ساختاری اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که در نتیجه استاندارد های غلط و
غیر کارشناسی مدیریتی قبل و پس از انقلاب
به وجود آمده است.
از دیگر سو در شرایط تهدیدات خارجی و اولویت همسویی اهداف ضد ایرانی قدرت های خارجی در تقابل با ترکیب جدید هژمونی منطقه به راهبری روز افزون جمهوری اسلامی ایران و همچنین تاکید بیش از پیش حکمرانان آمریکایی بر سیاست های خصمانه، جنگ افروزانه و تنش زا که تا کنون واکنش های گسترده جامعه جهانی را به همراه داشته و اولویت های دسترسی به اهداف توسعه ای هزاره را مخدوش و کمرنگ می نماید.
در چنین شرایطی، بیش از هر زمان، وجود وحدت ملی و مشارکت و نقش آفرینی همه اقشار در تصمیم گیری ها، همچنین همدلی و وفاق در میان جریان ها و نیروهای سیاسی درون نظام، در عین حفظ و توجه به اصل تکثر افکار و چند صدایی، که در طی روزهای گذشته مورد تاکید بسیاری از جریان‌های دلسوز نظام و معتقد به اصول و مبانی آن نیز واقع گردیده، می تواند در پررنگ نمودن اصل حاکمیت ملی و تکیه بر مشروعیت مردمی قدرت سیاسی ایران در مقابله با هجمه های روانی، رسانه ای و سیاسی خارجی، کارساز و تاثیر گذار باشد.
رویکردی که روز گذشته در بیست و دوم بهمن ماه، بیش از پیش به منصه ظهور رسید و حمایت و حضورگسترده تمامی جریان های سیاسی و اجتماعی معتقد به امنیت و منافع ملی این سرزمین نمودی از چنین همگرایی بود.
وحدت و همدلی همه نیروهای سیاسی و اجتماعی در چارچوب این نظام، به عنوان راهبردی تاثیرگذار، خصوصا در اعمال سیاست خارجی ایران، در طی 38 سال گذشته مورد تاکید بوده که مسلما در روزگاران کنونی، طرح موکد آن، سبب الخیر خواهد بود.
سایر اخبار این روزنامه
