وزیر امورخارجه و رأی اعتماد

در شرایط حاضر جمهوری اسلامی ایران و اوضاع بین‌المللی- منطقه‌ای، فردی می‌تواند به عنوان وزیر امور خارجه استیفاکننده منافع و امنیت ملی ایران در صحنه دیپلماسی باشد که دارای برخی خصوصیات ویژه باشد. به طور مثال جامعه جهانی نسبت به فردی که قبلا سابقه اعتمادسازی با وی را داشته و او را در صحنه مذاکرات آزموده، می‌تواند اکنون نیز اطمینان کرده و راه را برای مذاکرات فشرده تر و پیچیده تر فراهم سازد. یک وزیر امور خارجه معمولی در شرایط حاضر احتمالا نمی تواند قادر به جلب همکاری قدرت‌های جهانی و منطقه ای در جامعه بین‌المللی باشد و اگر سوابق دوستی و همکاری‌های گذشته نباشد، موفقیت وی چندان در خور توجه نخواهد بود، زیرا در شرایط ناپایدار و بی‌ثبات بین المللی نمی‌توان به تحکیم دوستی با کشورهای جهان پرداخت و با شروع دوران جدید دونالد ترامپ، سعایت و بدگویی از جمهوری اسلامی ایران در نزد افکار مردم آمریکا و سایر ملل مجددا آغاز شده است. وزیر امور خارجه باید بتواند به تصحیح چهره مخدوش ترسیم شده در این دوران بپردازد و بسیاری از اتهامات را از دامن جمهوری اسلامی ایران بزداید. همچنین وی باید از آن حد از اقتدار و عزت در داخل کشور برخوردار باشد که بتواند توصیه‌های مفید و مناسب خود را در زمینه سیاست خارجی و احیانا سیاست‌های داخلی برای موفقیت کشور به مسئولان عالی رتبه با صراحت و صداقت عرضه کند. جامعه بین المللی به وزیر امور خارجه ای که در کشورش نقش آفرین باشد، امتیاز فراوان می‌دهد و در نقاط صعب العبور دیپلماتیک هم با وی همکاری می‌کند و برعکس به وزیر امور خارجه ای که نتواند شخصیت داخلی داشته باشد، توجهی نمی‌کند و وی را جدی نمی‌گیرد. این امر ایجاب می‌کند وزیر امور خارجه طبق تعریف جهانی آن کاملا غیرجناحی و غیروابسته به اشخاص و یا جناح‌های سیاسی باشد تا توصیه‌های وی، سیاسی تلقی نشود. جناح‌های سیاسی در داخل کشور به این نکته مهم باید عنایت کافی داشته باشد. اکنون که در ‌آستانه انتخاب وزیر امور خارجه در جمهوری اسلامی ایران قرار داریم، خصوصیات و شرایط بین المللی را باید در این انتخاب به اندازه کافی مدنظر قرار دهیم.
ادامه صفحه 16