روزنامه بهار
1396/05/29
انسانی و نه سیاسی
7 سال از شروع حصر دو كاندیدای انتخابات سال 88 می‌گذرد؛ انتخاباتی كه فارغ از برنده یا بازنده بودن رقبا، تاثیر شگرفی بر تحولات سالیان پس از خود داشت، تبعات و عواقب سختی که در سال‌های پس از آن شاهد بودیم و هستیم در سه سطح حاکمیت، بازیگران عرصه سیاست داخلی و مردم به خوبی قابل مشاهده است، رفتارهایی که نتیجه و دستاوردی همطراز هزینه‌های انجام شده برای هیچ کدام از طرفین در پی نداشت.حال این روزها و با نامساعد شدن حال محصوران مجددا بحث‌ها به شکل پیگیرانه‌تری در حال دنبال شدن است، اکثریت مردم علاقه مند به پایان این موضوع هستند و بازیگران عرصه سیاسی ایران نیز به دنبال راهکارهایی با اهداف متفاوت برای خروج از وضعیت هستند، درگذشت هر کدام از محصوران در وضعیت حصر خانگی اثرات نامطلوبی بر جامعه خواهد گذاشت و نباید گره‌ای که با دست تعامل و مدارا باز میشود با دندان تقابل و دشمنی باز کرد اما در برخی از موارد شاهد سخنانی تحریک‌کننده از سمت کسانی هستیم که خواسته آنها در ظاهر برون رفت سریع‌تر از مسئله حصر می‌باشد، زبان تندی که تنها گره را کور می‌کند و راه بر تعاملات عقلانی می‌بندد، کسانی که حرف‌هایشان بیشتر بوی بهره‌برداری از فضا را می‌دهد تا اینکه به واقع دل در گروی حل این مسئله داشته باشند، حتی اگر این دلسوزی را بر آمده از عمق جان آنها فرض کنیم این کج‌فهمی در درک شرایط را نمی‌شود توجیه کرد. کسی که در مورد موضوع حل مسئله حصر زبان به تهدید و خط و نشان باز می‌نماید بدون اینکه جز در فضای مجازی کنش اصلاح‌طلبی واقعی از او دیده باشیم، آیا درکی از سختی تحمیل شده بر جریان اصلاحات دارد؟ آیا عکس گرفتن با عزیزان اصلاحات او را با توهم تاثیر گذاری بر حاکمیت مواجه کرده است؟ امروز جنبه انسانی رفع حصر بسیار بیشتر از جنبه سیاسی آن حائز اهمیت است و تمام طرف‌های عقل مدار درون حاکمیت به دنبال برون رفت از این عرصه هستند و تنی چند از کسانی که می‌توانند این حصر را از بین ببرند در تلاش جدی برای برون رفت از این وضعیت هستند، سخنان کذایی نوید دهنده بحران 88 در صورت انجام نشدن فلان کار، چه سودی به حال محصوران دارد؟آیا از رای‌های محصورین در انتخابات ریاست جمهوری چنین برداشت میشود که حضور یا عدم حضور آنها یا هر فعلی که از سمت آنها انجام میشود حاوی یک بحران عظیم برای نظام است؟
این سخنان، مجددا رفع حصر را به مسئله‌ای بحران زا و سیاسی تبدیل خواهد کرد، امروز باید با دیده کاملا انسانی به مسئله نگریست و در مورد این مسئله اظهار نظر کرد، زبان تهدید و تحذیر‌های این‌چنینی کاملا بی اساس و هزینه‌زاست. هستند کسانی که به کمتر از مرگ محصوران راضی نمی‌شوند و این‌گونه حرف‌ها را چماقی می‌کنند بر سر کسانی که تلاش‌هایشان جدی و واقعی است. از این حرف‌ها دلیل می‌تراشند تا چوب لای چرخ مسئله رفع حصر بگذارند. حرف‌های چند روز گذشته رهبر اصلاحات و برخی نمایندگان مجلس نشان می‌دهد که این مسئله نیاز به سکوت و آرامش دارد و نه تحریك‌گری و خود فعال‌نمایی، پس بر تمام دوستداران واقعی اصلاحات این سکوت و همدلی واجب می‌باشد تا مسئله حصر با کمترین هزینه‌ای برای همگان به خیر و خوشی پایان یابد.
سایر اخبار این روزنامه
رویکردم توسعه متوازن است
رسالت ما رقابتی کردن تولید است
انسانی و نه سیاسی
برای برجام، دست ظریف را می‌بوسم
تأکید بر وحدت مدیریت فرهنگی
مسکن مهرنباید ادامه پیدا کند
توهم لاعلاج
خاستگاه محافظه‌کارانه رحمانی فضلی
محسن هاشمی؛ رئیس شورای پنجم
اعتراف رپر معروف به قتل
توهم لاعلاج
انسانی و نه سیاسی
اعتراف رپر معروف به قتل پدر خوانده اش
مولاوردی، توان جلیل به دوش بردن بار امانت
