فراکسیون امید در بوته نقد

فراکسیون امید از گرایش‌های شبه‌اصلاح‌طلبانه و شبه‌اصولگرایانه و اعتدالی تشکیل شده است. این ترکیب سبب شده تا ماهیتی غیراصیل و فاقد هویت مشخص به‌لحاظ گفتمانی، از فراکسیون امید به نمایش گذاشته شود. با کمی تسامح می‌توان گفت که این فراکسیون نه از ماهیتی اصلاح‌طلبانه برخوردار است و نه از ماهیتی اصولگرایانه یا اعتدالگرایانه تبعیت می‌کند. هرچند که در فراکسیون امید، اصلاح‌طلبان اصیل و ریشه‌دار و با سابقه روشن و قابل دفاع به تعداد انگشتان دست حضور دارند، اما نباید انتظار داشته باشیم که خروجی تصمیمات چنین فراکسیونی، لزوما ساحتی اصلاح‌طلبانه داشته باشد. مضافا اینکه فراکسیون امید در عرصه قانونگذاری و نظارت بر ارکان مختلف ‌نظام، تاکنون نتوانسته به ابتکار عملی در راستای حل معضلات عمده کشور مبادرت کند، درعرصه قانونگذاری اقدامی شایسته و قابل قبولی را انجام دهد یا با معاضدت دیگر نمایندگان مجلس با تصویب قانون، تمامی نهادها، سازمان‌ها و دستگاه‌ها اعم ازدولتی و حاکمیتی را بدون هیچ ‌استثنا و تبعیضی، زیر چتر قانون درآورد و با الزام نمودن آنان به تمکین از قانون، سامانی قانونی به اداره امور کشور در سطوح ملی و منطقه‌ای ببخشد و امیدها را آن‌گونه که از نام این فراکسیون پیداست، بیش از پیش افزون‌کند. مهم‌تر اینکه این فراکسیون تاکنون طرح یا طرحی‌هایی که متضمن عبور کشور و مردم از بعضی مشکلات مبتلابه اعم از بیکاری، رکود درعرصه اقتصاد و تولید و عدم شکوفایی اقتصادی و امنیت پایدار و قابل قبولی برای جلب و جذب سرمایه وتوریست و... باشد، به صحن علنی مجلس ارائه نداده تا گشایشی در امور معطل‌مانده و قفل‌شده و آشفته‌بازار کشور ایجاد کند. وانگهی فراکسیون امید خلاف پسوند امیدبخشی که با خود حمل می‌کند، کمتر توانسته، پیام‌های امیدبخشی را برای موکلان خود درسطح منطقه‌ای و ملی به ارمغان آورد. این فراکسیون بیش از آنکه امیدآفرین باشد، بیشتر به نا‌امیدی‌ها و ابهام‌ها و عدم شفافیت در اقدامات خود افزوده است و روشن نیست که تاکنون عهده‌دار چه نقش‌هایی بوده است، چرا که‌ کنش‌ها، رهیافت‌ها، تصمیمات، جهتگیری‌ها ورویکردهای این فراکسیون برای مردم در هاله‌ای از ابهام قرار دارد ومصداق بارز آن، در رأی‌اعتماد به وزرای دولت دوازدهم است که منفعلانه و در هاله‌ای از ابهام و بعضا هم همراه با زدوبندهای سیاسی معدودی از نمایندگان عضو عمل کرده است که حقیقتا نمی‌تواند قابل دفاع باشد. چنین استنباط می‌شود که نمایندگان عضو فراکسیون امید گویی که همچون سایر نمایندگان، نمی‌خواهند در اجرای مسئولیت‌های مهمی که قانون اساسی برعهده آنها گذاشته است، گامی اساسی بردارند تا با قانونگذاری جامع و مانع، گردش امور و تمشیت اداره کشور نه بر اساس مصلحت، که بر اساس قانون باشد. پرسشی که مطرح است، این است که آیا نمایندگان محترم شجاعت لازم را برای تصویب قوانینی که عملیاتی‌کردن هرچه بیشتر اصول قانون اساسی را درپی آورد، درخود سراغ دارند، یا اینکه گرفتار عزل‌ونصب‌ها و جابه‌جایی مدیران در منطقه خود برخلاف اصل تفکیک قوا شده‌اند وکمتر فرصت می‌یابند تا با آسیب‌شناسی قوانین، و یافتن‌ نشتی‌های قانون، راه‌حل‌های قانونی لازم برای عبورکشور از بن‌بست‌های پیش رو پیدا کند. هرچند که این رویه تمامی نمایندگان مجلس را دربرمی‌گیرد، اما از فراکسیون امید انتظار می‌رود که به این عرصه‌های ممنوعه به‌لحاظ رویه‌های گذشته، گام نهد و فرصت کوتاه چهارسال نمایندگی را مغتنم شمرده و به این همه بی‌قانونی توسط قانون‌‌شکنان، خودسرها، قاچاقچیان کالا، مقولاتی چون رشوه، ربا و غارت سرمایه‌های ملی و عدم مجازات عاملان آن، و نابودی جنگل‌ها و مراتع و حیات وحش و بحران آب درکشور و از همه مهم‌تر نهادینه شدن تبعیض‌ها پایان خوشی بدهد. مگر نمایندگان محترم بودجه‌های کلان را ازجیب همین ملت و بیت‌المال برای خیلی از نهادها ودستگاه‌ها وحتی افراد و... تصویب نمی‌کنند؟ بنابراین آیا نباید از متولیان دستگاه‌های مبارزه با قاچاق کالا و دیگر نهادهای مسئول درحوزه‌های مختلف و.... بپرسند که چرا قانون‌شکنان را معرفی نمی‌کنند واگر نمی‌توانند، چرا این بودجه‌های بی‌زبان که حق‌الناس است، به نهادهایی که فاقد کارآیی هستند اختصاص داده می‌شود؟ پرسش دیگر این است که چرا نمایندگان با قانونگذاری جامع‌ومانع و شفاف‌سازی فرایندهای مدیریتی، دست قانون‌شکنان را نمی‌بندند تا با تامین امنیتی پایدار، خلأ‌ها و موانع پیش روی تولید و اشتغال و ورود سرمایه به‌ کشور و امنیت سرمایه‌گذاری برداشته شود و مسیر حرکت دولت و ملت برای رشد و توسعه‌ای پایدار و متوازن هموارگردد؟ چرا برای یک‌بار هم‌که شده، مجلس محترم با قانونگذاری، دست‌وپای قانون‌شکنان را نمی‌بندد و به بی‌نظمی‌ها وقانون‌شکنی‌ها، با تصویب قانون جامع و مانع خاتمه نمی‌دهند؟ فراکسیون امید در این دو سال باقی‌مانده پیشتاز امور مهم یادشده شود و امیدهای مردم را تنها درقالب واژه‌ها و عبارات ‌نیک متوقف نکند، بل بدان عبارات زیبا، جامه عمل بپوشاند.
* فعال سیاسی اصلاح‌طلب