شک برانگیز و رشک برانگیز

1- همچنان مخالفت دلواپسان با برجام استمرار دارد.این ثابت قدمی از یکسو رشک برانگیز است و از سوی دیگر شک برانگیز.رشک برانگیز است چرا که در سال های 94،92 و 96 مردم با آرای میلیونی به گشایش در سیاست خارجی و برجام رای داده‌اند اما همچنان برخی دلواپسان، پای در یک کفش کرده اند و می گویند سرمان کلاه رفته است. اگر این ثابت قدمی جای دیگری اعمال می‌شد مثلا در زمان زعامت محمود احمدی نژاد،
قطعا حال و روز اصولگرایان بهتر از این بود.
شک برانگیز است از این جهت که در زمان
دور زدن تحریم ها و دادن ماموریت به افراد حقیقی غیر قابل اعتماد، مثل بابک زنجانی این آقایان چه نفعی داشتند که همچنان با آمدن


نام «برجام» سرخ و سفید می شوند؟
2-مدیر یک رسانه دلواپس در شماره روز گذشته این نشریه در یادداشتی ضمن تکرار ادعاهای سابق در مورد برجام از تیم مذاکره کننده در خواست نمود که از ادامه این توافق صرفنظر کند چرا که خسارت محض است. طبعا اولین پرسشی که پس از این درخواست مطرح می‌شود این است که «مگر ظریف از طرف خود برجام را امضا نموده که حال بخواهد آن را ملغی کند؟» مثل روز روشن است و بارها گفته شده که برجام حاصل خردجمعی نظام و تایید آن از سوی نهادهای مختلف از جمله مجلس شورای اسلامی است. فلذا صرفنظر از تبعات آن ،همانطور که وزیرخارجه با هماهنگی پای برجام را امضا نمود بایستی با هماهنگی آن را بلا اثر کند.پرسش بعدی این است؛«مذاکرات هسته ای
پیش برجامی در چه دولتی و با اراده چه کسانی
آغاز گردید؟» در محافل رسمی و از لسان مسئولان ارشد (علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی) چندین بار تاکید شده که مذاکرات مخفیانه هسته ای
میان ایران و آمریکا سال 1390 در کشور عمان آغاز شده نه سال 1392. این درست که دولت حسن روحانی نقش بسزایی در پیشبرد مذاکرات و حصول
برجام داشته اما یقینا اراده نظام از سال 90 شکل گرفته بود.
بنابراین دلواپسان مراقب باشند در مورد چه سخن
می‌گویند و چه چیزی را مطالبه می کنند.پرسش بدیهی دیگر که آقایان از کنار آن براحتی رد می شوند خشم پرمعنای اعراب متعصب و آمریکایی های تندرو از برجام است. ترامپ برای پاره کردن برجام حاضر شده وزیر خارجه خود را زیرپا بگذارد و سریالی از اختلافات و تقابلات را در کاخ سفید کلید بزند. از سوی دیگر اعراب تندرو منطقه با اسرائیل برای پایان برجام پیمان بسته اند تا هرچه زودتر ختم توافق هسته‌ای اعلام گردد. حال در چنین شرایطی اینها تمام فکت‌های معتبر فعلی را رها کرده و از یک خبرنگار دون پایه آمریکایی که مشخص نیست حالت عادی داشته یا خیر نشانه و سند می آورند که یانکی‌ها خیلی هم از توافق راضی هستند! اما سوال آخر؛ اگر برجام بد است چرا کاندیدای مقبول آنها در انتخابات ریاست
جمهوری از آن دفاع می نمود و از حفظ آن سخن می گفت؟
در هیچ یک از مناظره‌ها و میتینگ‌های انتخاباتی
چه رئیسی و چه اعضای ستاد وی از لغو برجام سخن نگفتند و به نوعی با رقیب در این مورد هم داستان بودند. اکنون مشخص نیست با توجه به گزاره فوق، حرف حساب این گروه دلواپس چیست؟
3-بخشی از دلایل پسرفت سریالی محافظه کاران اصرار آنان بر اباطیلی است که در پس ذهن شان گیر‌کرده و حاضر هم نیستند آن را گردگیری نموده و عیب‌یابی نمایند. مدام و بی‌توجه به خواست مردم و جامعه و با تکیه بر رانت و دوپینگ های
خاص لایتناهی، بر ناراستی‌ها تاکید می‌ورزند.
تا کجا خواهند رفت؛ الله اعلم!