لزوم توجه روان شناختی به حادثه دیدگان داراب

اتوبوس اردوی دانش آموزی واژگون می‌شود؛ تعدادی از دانش آموزان جان خود را از دست می‌دهند و کسانی که زنده می‌مانند باید با عواقبی مانند قطع عضو یا آسیب نخاعی، دست و پنجه نرم کنند. زندگی نوجوانانی که برای آینده خود برنامه‌های بسیاری داشتند، در یک لحظه چنان دگرگون می‌شود که باید سالیان سال با عواقب آن کنار بیایند. پیامدهای چنین اتفاقات وحشتناکی اما تنها به آسیب‌های جسمانی ختم نمی‌شود، بلکه دامنه وسیع تاثیرات روان شناختی برای فرد حادثه دیده، چنان گسترده و پایدار است که تا مدت‌ها ادامه پیدا می‌کند. پس از پایان جنگ ویتنام در سال 1975، سربازان آمریکایی که به خانه بازگشتند نشانه‌هایی از ترس و وحشت و اضطراب مداوم را نشان می‌دادند که بعدها در ادبیات روانپزشکی، با نام  PTSD شناخته شد. PTSD، یا «اختلال استرس پس از سانحه»، اختلال روان شناختی است که فرد بعد از شنیدن حادثه‌ای دردناک و یا بودن در آن موقعیت، مانند سیل، زلزله، جنگ، تصادف، تجاوز، حملات تروریستی و غیره، تجربه می‌کند. گرچه داشتن احساسات منفی بعد از یک اتفاق دردناک کاملا طبیعی است، اما کسانی که PTSD را تجربه می‌کنند...
 با استرس و هیجانات منفی بیشتری واکنش نشان می‌دهند که این هیجانات منفی، نسبت به یک واکنش عادی، مدت بیشتری هم دوام 
پیدا می‌کنند. این اختلال، معمولا با نشانگانی مانند به یادآوردن پی در پی اتفاق تلخ، احساس گناه، گوش به زنگ بودن، اختلال خواب و کابوس دیدن، بی قراری، منزوی شدن و بی تفاوتی، افسردگی، دشواری در تمرکز و اجتناب از بودن در مکان‌هایی که تداعی کننده آن رویداد، شناخته می‌شود که معمولا بیش از یک ماه ادامه پیدا می‌کنند  و موجب اختلال در عملکرد روزانه فرد می‌شوند.  
کسانی که در حادثه داراب آسیب دیدند و اطرافیان آن‌ها در حال حاضر در شوک عمیقی هستند که مداخلات حرفه‌ای ویژه‌ای را طلب می‌کند. بنابراین به نظر می‌رسد فراهم کردن مراقبت‌های پزشکی برای چنین آسیب دیدگانی هرچند در اولویت قرار دارد، اما به تنهایی کافی نیست؛ لازم است شرایطی فراهم شود تا بازماندگان حادثه، در فضایی امن و با کمک متخصصان حرفه‌های سلامت روانی، بتوانند تجربه دردناک خود را بپذیرند و اطمینان یابند که احساسات ناخوشایندی که دارند طبیعی است. هدف نهایی مداخلات مشاوره ای و روان شناختی در چنین مواردی این است که فرد بتواند به شکل کارآمدی سازگاری شود و تا حد امکان، عملکرد دوباره خود را بازیابد.