حرکت برای زندگی

فیزیوتراپی به معنی دمیدن روح تازه در جسم بیمار و برگرداندن زندگی و استقلال به فرد و جامعه است. فیزیوتراپیست با قدرت دستان و ذهن خود و با ارزیابی‌هایی که از هر بیمار انجام می‌دهد، برنامه درمانی خاصی شامل تمرینات خاص قدرتی، کششی، دامنه حرکتی، تعادلی و آموزش اصلاح سبک زندگی و ارائه نحوه انجام فعالیت‌های روزمره زندگی به فرد و کار دستی و استفاده از تجهیزات لازم برای هر مشکلی برای پیشگیری، درمان و افزایش استقلال فرد و برگشت توانایی‌های ازدست‌رفته بیمار، پایه‌ریزی و اجرا می‌کند. رشته فیزیوتراپی یکی از رشته‌های علوم پزشکی و توانبخشی است که در درمان و پیشگیری از بیماری‌های مختلف ارتوپدی، رماتیسمی، مغز و اعصاب، تنفسی، قلب و عروق، اطفال و حتی برخی از بیماری‌های پوستی و زنان و زایمان، نقش موثری ایفا می‌کند. کنفدراسیون جهانی فیزیوتراپی(wcpt) پیشنهاد می‌کند هر سال در سالروز تأسیس کنفدراسیون جهانی فیزیوتراپی - هشت سپتامبر ۱۹۵۱-فیزیوتراپیست‌های تمام دنیا نقش مهم خود را در سلامت زندگی و افزایش شادابی و طول عمر افراد و استقلال آنها در انجام فعالیت‌های زندگی روزانه انتشار دهند. اگرچه روز جهانی فیزیوتراپی برای وحدت و یکپارچگی فیزیوتراپیست‌های سراسر دنیا برای اطلاع‌رسانی و افزایش آگاهی جامعه و سیاست‌گذاران بخش آموزش و بهداشت و درمان کشور در زمینه آخرین پیشرفت‌ها و توسعه در این رشته است؛ اما اتفاقا کار اصلی بعد از این روز در کشورها ازجمله ایران آغاز می‌شود و اکنون که یک هفته از این روز می‌گذرد، توجه به توصیه سازمان بهداشت جهانی در زمینه نقش مهم افزایش تحرک تمام افراد جامعه در قالب شعار (فعالیت فیزیکی برای زندگی: physical activity for) یک الزام جدی است. افزایش شناخت و درک بیشتر از مهارت‌های یک فیزیوتراپیست در تشخیص، درمان و پیشگیری از نارسایی‌ها، محدودیت‌های حرکتی و ناتوانی‌های عملکردی موجب شده است فیزیوتراپیست‌ها از اختیارات بیشتری برخوردار باشند و بتوانند به‌طور مستقل به مراقبت از بیمار بپردازند. می‌دانیم کاهش فعالیت فیزیکی و بی‌تحرکی، چهارمین علت پیشرو و عامل خطر و باعث شش درصد از مرگ‌ومیرهای جهانی است. انجام فعالیت فیزیکی مداوم، باعث کاهش خطر مشکلاتی از قبیل سکته‌های مغزی، مشکلات قلبی و عروقی، دیابت نوع 2، فشارخون، سرطان کولون و سینه و بسیاری مشکلات دیگر می‌شود. طبق تقسیم‌بندی سازمان بهداشت جهانی، هر فرد بزرگسال لازم است که معادل حداقل 150 دقیقه فعالیت فیزیکی متوسط مثل پیاده‌روی سریع یا دوچرخه‌سواری، یا 75 دقیقه فعالیت فیزیکی شدید مثل شنای سرعتی یا دویدن به علاوه دو روز تمرینات قدرتی در هفته داشته باشند که تعیین نوع فعالیت مناسب هر فرد، بر عهده فیزیوتراپیست است. 
 تمام افراد جامعه برای داشتن زندگی سالم و افزایش طول عمرشان و با توجه به شعار امسال کنفدراسیون جهانی فیزیوتراپی مبنی بر داشتن فعالیت فیزیکی برای زندگی، به منظور آگاهی از میزان شدت هر تمرین و فعالیت فیزیکی مناسب خودشان، می‌توانند برای مشاوره و تعیین برنامه درمانی خود، به فیزیوتراپیست‌ها که در این امر آموزش‌های لازم را دیده‌اند، مراجعه کنند. ایرانیان می‌توانند با مشارکت عمومی و فعال‌بودن در این حوزه، جامعه‌ای سالم را برای زندگی بهتر تشکیل دهند.