روزنامه قانون
1396/09/28
مدعي بي‌عمل
جنجال هاي خط هفت مترو ي تهران و تعطيلي يكباره آن، تمامي ندارد و بار ديگر، معاون ترافيك شهرداري، قاليباف شهردار سابق تهران را به مناظره طلبيده تا اثبات كند كه تعطيلي خط هفت مترو، سياسي نبوده است! خطي كه چندي ماهي با ايستگاه هاي نصفه و نيمه و قطارهايي كه هر 45 دقيقه يك بار حركت مي كرد، فعال بود اما مديريت ترافيك تهران تصميم بر توقيف آن گرفت.پورسيدآقايي، چندي قبل و پس از آنكه شهردار سابق تهران و البته برخي اعضاي سابق شوراي شهر، تعطيلي خط هفت مترو را سياسي و به ضرر شهروندان خواندند، از محمدباقر قاليباف دعوت كرد تا در فضايي دانشگاهي، دلايل توقف اين خط از مترو تهران را به نظر بگذارند. معاون ترافيك شهردار تهران با تاكيد بر اينكه افتتاح خط هفت مترو در تابستان امسال، اقدامي نمايشي بوده و ايرادات فني و ايمني زيادي داشته است، تاكيد كرد كه براي دفاع از جان مردم، خط هفت مترو تا ايمن سازي نهايي فعاليت ندارد. پس از اين اعلام نيز كه چندين بار در قالب مصاحبه و خبر و گزارش نيز در موج رسانه اي مطرح شد، ديروز مجمع دانشجویان حزب‌الله دانشگاه علم و صنعت در نامه‌ای از شهرداری تهران دعوت کرد که این دانشگاه به عنوان تنها دانشگاه دارای دانشکده راه‌آهن در غرب آسیا، میزبان مناظره بین قالیباف شهردار سابق تهران با مدیران جدید شهرداری باشد و پورسيد آقايي نيز در پاسخ به اين دعوتنامه خواستار حضور شخص قاليباف در مناظره شد. اما اصرار معاون ترافيك شهردار تهران به برگزاري چالش جدي با شهردار سابق تهران براي اثبات عدم توجه مديريت قبلي شهر به امنيت مردم، در حالي صورت مي گيرد كه شخص معاون فعلي شهردار تهران در حدود يك سال قبل، در سهل انگاري مديريتي ، فاجعه اي را رقم زد كه در تاريخ ريلي ايران، بي سابقه شد و 44 نفر از هموطنان‌مان جان خود را از دست دادند.
معاون فعلي شهردار تهران كه يك‌سال قبل، مديرعامل راه آهن كشور بود و سهل انگاري و بي مسئوليتي اش در ايجاد سيستم هاي ايمني در مترو ، به خصوص سيستم هوشمند اعلام خطر، مرگ ده‌ها نفر را رقم زد، هرگز به مناظره يا حتي دادگاهي نرفت كه پاسخگوي عملكردش در اداره راه آهن و سهمي كه در مرگ 44 هموطن داشت، باشد. پورسيد آقايي پس از اين حادثه تلخ، تنها به استعفانامه‌اي در برابر فشار زياد افكارعمومي در مطالبه خون هاي ريخته شده در حادثه قطار بسنده كرد تا «بيمه حوادث» پاسخگوي مرگ شهروندان باشد. پس از چند ماه از حادثه قطار و با تغيير مديريت شهري تهران نيز، او گزينه اول هدايت ترافيكي پايتخت شد و بي آنكه پاسخي درباره دلايل فني حادثه قطار و سهمي كه او به عنوان مدير ارشد راه آهن در حادثه داشت، بدهد، جريان مناظره درباره ايرادات فني يك خط مترو را هدايت كرد. البته در اين مجال، هرگز بنا بر دفاع از عملكرد شهردار سابق تهران و اينكه خط هفت مترو ايمن بوده است يا نه، نيست وبه طور حتم نظريه كارشناسان در اين مورد، گواه همه چيز است. نظريه اي كه حتي در دوره قبل شوراي شهر تهران و در اخطارهاي «رحمت الله حافظي» عضو سابق شوراي شهر نيز مشهود بود و او بارها و بارها بر لزوم ايمن سازي خط هفت مترو و اينكه ممكن است حادثه اي احتمالي رخ دهد، هشدار داده بود.
اينكه مديريت سابق شهر تهران به انگيزه هاي سياسي و غيرسياسي، افتتاح هايي را انجام داد كه هزينه هاي زيادي را براي شهر تراشيد و حاصلي براي مردم نداشت، بر كسي پوشيده نيست و اين مهم بايد در مكان و زمان خود و به طور كاملا كارشناسي بررسي شود. اما اكنون روي سخن، با معاون فعلي شهردار تهران است كه در قامت مدافع جان شهروندان، در دو سه ماه گذشته، بارها و بارها موضوع مناظره براي خط هفت مترو را پيش كشيده اما هرگز به وجدان خود نگفته است كه يك‌سال قبل، چه شد كه 44 نفر به دلايل متعدد فني و كارشناسي، جان باختند و هرگز نيز محكمه اي براي پاسخگويي مقصران برگزار نشد.
اگر قرار به مناظره و نمايش هاي رسانه اي است، حادثه قطار چند ماه قبل از افتتاح خط مترو رخ داد خوب است ابتدا مناظره اي درباره عاملان حادثه قطار و رسيدگي به وضعيت نابسامان بازماندگان پس از حادثه برگزار شود! آقاي پورسيد آقايي! خوب است الان كه شهروندان تبريزي و داغداران حادثه قطار، سالگرد فوت عزيزان‌شان را نيز برگزار كرده اند، در كنار اين همه تلاش براي رسانه اي كردن خط هفت مترو، كمي هم از قصور مديران در حادثه قطار و اهمال‌هاي مديريتي آن سخن گوييد تا عبرتي براي سال‌هاي آتي اداره راه آهن باشد. چندي قبل روزنامه قانون در گزارشي كه گفت وگو با تعدادي از بازماندگان حادثه قطار داشت، نوشت كه بازماندگان از عدم رسيدگي و برخورد با عاملان حادثه گلايه دارند و بازماندگان گفتند كه نگران پايمال شدن خون عزيزان‌شان هستند. اما آقاي پورسيدآقايي! در يك‌سال گذشته حتي يك بار پيگيري كرده ايد كه چگونه از حق مردم بيگناه سوار بر قطار دفاع شده است؟ اصلا دفاعي از آنها صورت گرفته است و محكمه اي حقي را به آنها داده است؟ آيا يك بار سراغي از آنها كه يك سال گذشته را در غم يتيمي و بيوه گي حادثه اي كه عاملش سهل انگاري مديريت راه آهن در زمان شما بوده است، گرفته ايد؟ آيا هيچ از خود پرسيده ايد كه همان بيمه و ديه اي كه با اطمينان از پرداخت آن پس از حادثه سخن مي‌گفتيد، هنوز به طور كامل به دست بسياري از بازماندگان نرسيده است؟ شما كه علاقه مند به مناظره كارشناسي و فني هستند، خوب است در كنار دغدغه اي كه به ظاهر براي مترو تهران داريد، مناظره اي را نيز براي داغ دل بازماندگان حادثه قطار برگزار كنيد تا شايد حق به حقدار رسد!
