روزنامه همدلی
1396/11/01
تلویزیون پس از نزدیک به 2 سال، ترانه‌ای از حبیب پخش کرد یاد «قوی زیبا» پس از مرگ صدا
ستاره قاسمی - «شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد/ فریبنده زاد و فریبا بمیرد... شب مرگ تنها نشیند به موجی/ رود گوشه‌ای دور و تنها بمیرد...» ترانه مشهور و خاطره‌انگیز حبیب محبیان از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد. کسانی که روز جمعه برنامه «زنده رود» را از شبکه استانی اصفهان دیدند، متعجب بودند. باورش سخت بود صدای خواننده‌ای را از تلویزیون بشنوند که 7 سال در حسرت مجوز سوخت و سرانجام با رویای اجرا در وطن، چهره در نقاب خاک کشید، همان رسانه‌ای که خبر مرگش را خیلی کوتاه پوشش داد حالا در یک برنامه تلویزیونی، قطعه‌ای از ساخته‌های حبیب را که اتفاقا در سال‌های غربت‌نشینی خوانده، پخش می‌کند اما نکته قابل تامل اینکه این بار هم حبیب، محور ماجرا نیست، کسی به یاد حبیب به سراغ ترانه‌هایش نرفته و صدایش را برای مردم سرزمینش پخش نکرده است. ترانه «مرگ قو» با شعری از مرحوم مهدی حمیدی شیرازی و آهنگسازی حبیب به یاد جان‌باختگان حادثه نفتکش سانچی در برنامه «زنده رود» پخش شد؛ اتفاقی که برای دوستداران حبیب هم خوشحال‌کننده و هم غم‌انگیز بود؛ خوشحال‌کننده از این جهت که توانستند صدای خاطره‌ساز دوران نوجوانی و جوانی خود را از رسانه ملی بشنوند و غم‌انگیز از این لحاظ که چرا حالا و چرا پس از مرگش چنین اتفاقی رخ می‌دهد. می‌توانستند در فاصله سال‌های 1388 تا 1395 و زمانی که حبیب هنوز نفس می‌کشید، مجوزش را بدهند و صدایش را پخش کنند اما این کار را انجام ندادند. حبیب مانند دیگر خوانندگان لس‌آنجلس‌نشین نترسید، به خانه برگشت و خواست در سرزمینش بسازد و بخواند اما 7 سال انتظار نتیجه‌ای دربرنداشت و سرانجام در یکی از روستاهای دور مازندران چشم از جهان فرو بست. به همین سبب واکنش‌ها به پخش صدای حبیب محبیان از صدا و سیمای ایران چندان مثبت نبود و بیشتر داغ دل دوستدارانش را تازه کرد. حبیب مثل بسیاری دیگر از خوانندگانی که در سال‌های اولیه انقلاب، ترک وطن گفتند، سیاسی نبود. ترانه‌هایش رنگ و بوی اعتراضات صریح نداشت و هیچ‌گاه در مصاحبه‌هایش مواضع تندی اتخاذ نکرد. به همین خاطر خودش و علاقمندانش انتظار داشتند مسئولان و متولیان امر به چشم دیگری نگاهش کنند. متوقع بودند وقتی با پای خودش برگشته و سختی‌ها را به جان خریده، بر او آسان بگیرند و اجازه ندهند حسرت به دل از دنیا برود. وقتی برای دفاع مقدس خواند و گفت «شب تاریک و سیاه زندگیم تموم نمیشه/ صدای آتیش و ترکش توی گوشمه همیشه... بوی تند گاز خردل می‌پیچه تو خاطراتم/ نفسم داره می‌گیره آخرینِ لحظاتم... صدای تیر و گلوله کابوس تمام شب‌هام/ یاد بچه‌ها می‌افتم، ای خدا من چرا تنهام» به او اجازه فعالیت بدهند اما ندادند. حبیب برای امام حسین (ع) هم خواند «تو علی را نور عینی، مصطفی را زیب و زینی، شه سوار نشاتینی، تو حسینی تو حسینی». او در سال‌های دور از وطن نیز به تفکرات مذهبی خود پایبند بود اما در آتش ممنوع‌الکاری سوخت چرا که مُهر «لس‌آنجلسی» بر پیشانی‌اش نقش بسته بود. تلویزیون پس از حدود 2 سال ترانه حبیب را پخش کرد، زمانی که حبیب دیگر نیست، زمانی که دیگر دیر است...
سایر اخبار این روزنامه
تلویزیون پس از نزدیک به 2 سال، ترانه‌ای از حبیب پخش کرد یاد «قوی زیبا» پس از مرگ صدا
روحانی در مراسم دریافت استوارنامه سفیر جدید کوبا: ایران با تحریم به عنوان ابزار ناصحیح و کهنه مخالف است
پای صحبت محمد باجلاوند، کمانچه‌نواز نامدار «دورود» و از مشاهیر موسیقی نواحی آسمان پناهگاه «تالِ‌محمد» است
«همدلی» دستور مقام معظم رهبری برای خروج نیروهای نظامی از اقتصاد را بازخوانی کرد فرمـانِ تاریخـی
«همدلی» از حبس نَفَس‌ها در هوای اهواز گزارش می‌دهد خاک؛ مهمان همیشگی جنوب
امیرحسین ناصری نجفی کجا بودی؟!
نامه سرگشاده وکیل محمد رضا حدادی به رئیس قوه قضاییه در مورد توقف اجرای حکم اعدام کودکان در ایران
پیام دکتر غلامحسین خواجه، رییس دانشگاه شهید چمران اهواز به کنگره بزرگداشت شهید جمال پور
نوبخت: برای بعضی منتقدان دولت ۲۹ اردیبهشت پایان رقابت‌ها نبود
واکنش بعیدی‌نژاد به اظهارات یکی از منتقدان برجام در رسانه ملی
«همدلی» پای درد دل تولید کنندگان کفش در یک بازار قدیمی نشست غم نان در باغ سپهسالار
137 سال پیش در چنین روزی عارف قزوینی به دنیا آمد راوی چرخ بی‌آیین
