لیزینگ هم گره کور مسکن را باز نکرد

مدتی است از آغاز طرح لیزینگ مسکن می گذرد، طرحی که بر اساس آن شرکت‌های لیزینگ، خریدار و فروشنده مسکن را انتخاب کرده و آنها را به بانک معرفی می‌کنند. بانک نیز در صورت رضایت سه طرف (فروشنده، خریدار و شرکت لیزینگ) واحد مسکونی مورد نظر را در رهن می‌گیرد. در این میان بانک تعهد می‌کند که اقساط واحد مسکونی را از خریدار بگیرد و به فروشنده بدهد. گفتنی است؛ طرح لیزینگ مسکن در عمل باعث راه‌اندازی روش های خرید اعتباری در بازار مسکن می سود چرا که شرکت‌های اعتباری با به‌کار انداختن سرمایه خود در مسیر تامین مالی متقاضیان خرید آپارتمان مسکونی، بخش زیادی از قیمت ملک را برای خریدار تقبل کرده و در ازای آن، با احتساب سود مشخص و نظارت‌شده‌ای، اقساط میان‌مدت و بلندمدت از خریدار دریافت می‌کنند.
متاسفانه با گذشت زمان تجربه ثابت کرد که شیوه لیزینگ مسکن نیز نتوانست گره کور این بازار به خواب رفته چند ساله را باز کند چرا که طبق اظهار نظر کارشناسان، بازپرداخت اقساط این روش نیز با میزان درآمد خانواده‌ها هیچ هم خوانی ندارد و شاید تنها به درد افراد مرفه جامعه بخورد، هر چند این قشر از جامعه دیگر نیازی به این نوع خرید مسکن ندارند، بنابراین عملا لیزینگ مسکن برای ایران نسخه موثری نیست.یکی از مهم‌ترین ایرادات وارده بر طرح لیزینگ مسکن سود بالای تسهیلات است، به گونه ای که سود دریافت شده از سوی شرکت های لیزینگ، ۳ تا ۴ درصد بیشتر از سود بانک ها است، چرا که در حال حاضر بانک ها با نرخ ۱۸ درصد به متقاضیان وام می دهند؛ در حالی که نرخ سود شرکت های لیزینگ ۲۱ درصد است.متاسفانه با این اوصاف می توان ادعا داشت که طراحان این طرح شناخت کافی از بازار، جامعه متقاضیان و شرایط کار نداشته و در عالم دیگری سیر می‌کنند و در عمل برای اجرای این طرح هیچ اقدام کارشناسی نیز صورت نگرفته است.با نگاهی گذرا بر تجربه کشورهای موفق در خصوص طرح لیزینگ مسکن می توان به این مهم دست یافت که تفاوت فاحشی میان اجرای طرح مورد نظر در کشور با سایر کشورهای دیگر وجود دارد، به عنوان مثل در  انگلیس بهره وام مسکن از ۳درصد تا ۷درصد است. نحوه وام دهی نیز به اینگونه است که دولت به شهرداری قرض می دهد و شهرداری هم به مردم. مردم نیز پول را به شهرداری بر می‌گردانند. به این ترتیب همیشه پول در اختیار شهرداری هست. مرتبا بی خانه‌ها خانه می‌خرند، با اقساط آنها، وام‌ها در اختیار متقاضیان جدیدتر قرار می گیرد. به گونه‌ای کارشناسان دلیل موفقیت این طرح را در کشور‌های دیگر در  اقساطی با نرخ بهره بسیار پایین و مناسب می دانند، چرا که هدف از اجرای این گونه از طرح ها در بازار خانه دار شدن افراد متوسط و یا پایین جامعه است.آنچه مسلم است در حال حاضر رکود حاکم بر بازار مسكن ناشی از عدم توانايی خرید افراد است و از آنجايی‌ كه اكثر دهک های پايين جامعه بدون ملک هستند، لذت توانمند سازی اين اقشار تحرک جدی به بازار وارد مي كند، بنابراین طرح لیزینگ مسکن به هیچ وجه نمی تواند در این بازار و برای افراد متقاضی موفق باشد.  الهام صمدزاده
 elham.samadzadeh2014@gmail.com