برجام و بیداری مخالفان در ایران

همزمان با تلاش‌های دونالد ترامپ علیه برجام، مخالفان توافق هسته‌ای در ایران نیز تحرکات‌شان را علیه برنامه جامع اقدام مشترک از سر گرفتند بدون آنکه حتی لحظه‌ای به این مهم بیندیشند که تخریب برجام در داخل تنها موضع آمریکا را در خروج از برجام و اجماع جهانی علیه کشورمان تقویت می‌کند. در حالی که برجام تصمیم نظام است. اگرچه از گذشته انتقادهایی نسبت به توافق هسته‌ای ایران با گروه 1+5 وجود داشت، امروز هم انتقادهایی نسبت به آن وجود دارد اما هر گونه اقدامی که منجر به تضعیف توان چانه‌زنی جمهوری اسلامی و انزوای دیپلماتیک ایران منجر شود، همان بی‌اخلاقی و چه بسا بی‌وجدانی سیاسی است. زیرا اکنون ترامپ در سطح بین‌المللی و رژیم صهیونیستی و عربستان در منطقه در راستای فشار بر ایران قرار دارند و هدف آنها این است که جمهوری اسلامی را منزوی کنند. آمریکا و متحدانش در منطقه برجام را کانال این انزوا می‌دانند. بنابراین فراموش نکنیم توافق هسته‌ای که منجر به خروج ایران از ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد و نیز انعقاد برجام شده بود، حسادت بیش از اندازه برخی از بازیگران منطقه‌ای مانند عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی در پی داشت که در نتیجه آنها به سمت رفتارهای انتحاری و کشتار مردم حرکت کردند و سیاست‌های ضد انسانی را در منطقه در پیش گرفتند که بدون تردید در آینده جامعه جهانی آنها را مواخذه خواهد کرد. این اقدامات ناشی از نگرانی‌های برخی از بازیگران در منطقه نسبت به شکل گیری یک جایگاه و شأن دیپلماتیک تازه برای ایران بود. بنابراین هر گونه تلاش برای تضعیف توان چانه‌زنی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در داخل بی‌وجدانی سیاسی است. زیرا این مهم خواه و ناخواه توان چانه‌زنی طرف‌های مقابل را تقویت می‌کند. همواره پیش از این به عنوان یکی از حامیان برجام اعلام کردم که مواد 11 الی 13 قطعنامه 2231 پاشنه آشیل برجام است. به عبارتی، بر اساس ماده 11 – 13 قطعنامه 2231 هر یک از طرف‌ها مرتکب تخلف در برجام شود تحریم‌ها علیه ایران به یکباره باز خواهد گشت. از سویی در شرایط کنونی با توجه به اقدامات ترامپ علیه برجام و ایران، سه سناریو در حال شکل‌گیری است. سناریوی نخست؛ برجام را بشکنند و ادعاهای واهی آمریکا را وارد برجام کنند و تحریم‌زدایی را به این ادعای واهی و پایان‌ناپذیر منوط و مشروط کنند. به عبارتی ایران همواره در میز اتهام بماند و تحریم‌ها همچنان ادامه پیدا کند. سناریوی دوم؛ هنوز با توجه به اینکه برجام اجرا نشده است ایران میل و رغبتی برای مذاکرات مطرح شده دیگر نشان نمی‌دهد. سناریوی سوم؛ اروپا ضمن حفظ برجام درصدد است که دغدغه‌های آمریکا را در قبال برجام رفع کند و در عین حال راه مذاکره را با ایران باز کند. به همین دلیل طی دو ماه آینده جمهوری اسلامی ایران باید مسیر فعالی را در پیش بگیرد. زیرا سیاست ماهیتی ژله‌ای دارد. بدین مفهوم که ایران ضمن حفظ برجام می‌تواند درباره مسائل مختلف مذاکره و در مقابل موضوعات مختلفی در برابر طرف‌های توافق هسته‌ای مطرح کند.
ادامه صفحه3