تشریک مساعی یا تقابل ایران و فرانسه

وزیر امور خارجه فرانسه در حالی عازم ایران شد که اگرچه باید مسائل دوجانبه، مهم‌ترین مساله طرفین باشد زیرا پتانسیل فراوانی در ابعاد گوناگون برای دو کشور برای تفاهم و همکاری وجود دارد ولیکن سایه مسائل بین‌المللی و منطقه‌ای آنچنان بر آسمان مشترک ایران و فرانسه سایه افکنده که شاید مسائل دوجانبه را نیز تحت الشعاع قرار دهد. این مجموعه مسائل، اهمیت سفر وزیر خارجه فرانسه به تهران را افزون می‌نماید. در مسائل بین‌المللی، موضوع توافق هسته‌ای بین ایران و گروه 1+5، سه سال است که به نتیجه رسیده ولیکن این توافق از یکسو در یکسال گذشته تحت تاثیر سیاست‌های ضدایرانی دونالد ترامپ قرار گرفته و اروپایی‌ها را در تنگنا قرارداده که چگونه با یک تعهد حقوقی بین‌المللی برخورد نمایند و از سوی دیگر فرانسه به عنوان یک کشور علاقه‌مند به همکاری تجاری و اقتصادی با ایران واهمه دارد چنانچه سرمایه‌گذاران خود را به ایران اعزام دارد ممکن است با تحریم‌های آمریکا روبه‌رو گردد. بنابراین فرانسه باید این معضل دوگانه بین‌المللی را بین خود و آمریکا به‌طریقی حل نماید. در منطقه خاورمیانه، تحت‌عنوان نقش منطقه‌ای ایران که عمدتا به صحنه سوریه و لبنان برمی‌گردد و آمریکا به نیابت از خودش و اسرائیل و عربستان به نقش ایران حساس بوده و آن را برنمی‌تابد، اتفاقا فرانسه دارای منافعی متفاوت است. نقش ایران در سوریه و لبنان جزء باورهای منطقه‌ای می‌باشد و این دو کشور در دوران پس از جنگ اول جهانی تا جنگ دوم جهانی تحت قیمومیت فرانسه بوده‌اند لذا فرانسه به سوریه و لبنان احساس ویژه‌ای دارد و می‌خواهد نقش تاریخی خود را در این دو کشور حفظ نماید. در قضیه بازداشت سعد حریری در عربستان و نمایش ضدایرانی وی مشاهده کردیم چگونه رئیس جمهور فرانسه با جدیت به عربستان سفر و با سعدحریری ملاقات نمود و او را به فرانسه دعوت کرد. مقامات سعودی چاره‌ای جز موافقت نداشتند و سعدحریری از فرانسه به لبنان بازگشت. از سوی دیگر هیچ‌کدام از آمریکا، اسرائیل و عربستان مایل نیستند نقش فرانسه را در سوریه و لبنان تحمل نمایند. بنابراین راه حل دیگر فرانسه، جلب همکاری با ایران به منظور تاثیرگذاری بر دو کشور فوق می‌باشد. از قضا این به نفع ایران هم هست که برای دفع خصومت آمریکا و هم پیمانانش و برای ایجاد توازن با روسیه، نوعی همکاری با فرانسه داشته باشد که در روز مبادا روسیه، ایران را جا نگذارد و بقول معروف بر سر ایران در سوریه کلاه نرود.
ادامه صفحه 6