روزنامه جهان صنعت
1395/12/28
برگزاری مراسم تشییع افشین یداللهی در تالار وحدت؛
آخرین جمعه سال 1395 بار دیگر اهالی و دوستداران فرهنگ و هنر در محوطه پر از خاطرههای تلخ و شیرین تالار وحدت گرد آمدند تا از جایگاهی که پیش از این ترانه سرایان نامداری چون استادان اسماعیل نوابصفا و بیژن ترقی را بدرقه کرده بودند، این بار ترانهسرای خاطرهساز دیگری را رهسپار دیار باقی کنند؛ ترانهسازی به نام افشین یداللهی.محوطه بهاری تالار وحدت از همان ساعت هشت صبح، شلوغ شده بود و هر لحظه بر تعداد حاضران افزوده میشد. نوای روحانی قرآن در فضا پخش میشد تا تسلایی باشد بر دلهای سوخته از داغ رفتن ناگهانی دکتر ترانهسرای دهههای اخیر موسیقی ایران. در کنار مردم، هنرمندان قشرهای گوناگون هم آمده بودند برای آخرین وداع آخر با یداللهی شاعر، با یداللهی روانشناس و با یداللهی خاطره ساز.
از سینماییها حسن فتحی، محمدرضا ورزی، محمد حاتمی، محمدرضا فروتن، سعید داخ، کتایون ریاحی، امیریل ارجمند، هدایتهاشمی و ... آمده بودند تا در کنار ترانهسرایانی چون بامداد جویباری، تورج شعبانخانی، عبدالجبار کاکایی، محمد سلمانی، اهورا ایمان، یغما گلرویی، ناصر فیض و بابک صحرایی بایستند و تسلیت بگویند داغ نشسته بر دل ترانه را.
سیدحسن هاشمی وزیر بهداشت و درمان، علیرضا زالی رییس سازمان نظام پزشکی، علی مرادخانی معاون هنری وزیر ارشاد، حجتالاسلام سیدمحمود دعایی و حمیدرضا نوربخش رییس خانه موسیقی نیز از حاضران در این آیین تشییع بودند.
از قافله موسیقی نیز بسیار آمده بودند خوانندگان و آهنگسازانی که ترانههای افشین یداللهی را خوانده و آهنگسازی کرده بودند. افرادی چون خشایار اعتمادی، حمید حامی، علیرضا قربانی، احسان خواجه امیری، فردین خلعتبری، محمد مهدی گورنگی، فاضل جمشیدی، ستار اورکی، علیرضا عصار، عبدالحسین مختاباد و شاهین آرین به چشم میآمدند.
دیگرانی چون سیدعلیرضا میرعلی نقی منتقد و پژوهشگر موسیقی، محمد سریر، رضا رفیع، فاضل نظری، غلام علمشاهی، داوود گنجهای، حسین علیشاپور و علی بوستان هم برای وداع افشین یداللهی آمده بودند.
سیدعباس سجادی که اجرای مراسم را بر عهده داشت، اشاره کرد به اینکه افشین یداللهی چه زحمتهایی کشید برای راهاندازی خانه ترانه؛ خانهای که زین پس باید آن را «خانه ترانه افشین یداللهی» نامید.
پس از دیرکردی که زود گذشت، پیکر افشین یداللهی را به محوطه تالار وحدت آوردند و ترانه سرایان رفتند زیر تابوت رفیق خود را گرفتند و لا اله الا الله گویان، یداللهی را که آرام در تابوت به پرچم ایران عزیز خفته بود، آوردند. اشکهایی که حمید حامی، خواننده با سابقه موسیقی پاپ با دیدن این منظره غم بار میریخت، نمایی ماندگار در ذهن نظارهکنندگان اندوهناک رقم زده بود.
افشین یداللهی طبیبی مهرورز بود
علیرضا زالی، رییس سازمان نظام پزشکی کشور، نخستین کسی بود که به جایگاه آمد تا در فراق دکتر افشین یداللهی سخن بگوید او گفت: «افشین عزیز همیشه میگفت که جادهها به بن بست میرسد، اما افسوس که خودش نیز در جاده به بن بست رسید و باید بگویم که اصل حادثه از دست رفت.»
او ادامه داد: «در سال 95 حادثههای غم بار فراوانی روی داد و سکانس آخر این سال سخت و اندوه بار را رفتن تراژیک افشین یداللهی رقم خورد. افشین، یک طبیب مهرورز بود؛ طبیبی خوشنام و باوجاهت و مردم دوست. او با وجود مشغلههای فراوان، همواره به مطب میرفت و میگفت از بودن در مطب لذت میبرد. او طبیبی حاذق بود و اطلاعاتش در روان پزشکی به روز بود.»
رییس سازمان نظام پزشکی کشور همچنین گفت: «ترانههای او صرفا ترانههای موزون نبود بلکه ترویجدهنده عشق، محبت و امید بود افشین از ترویج پوچی و یاس پرهیز میکرد. او در ترانههای خود شکل متفاوتی از رموز جهان امروز را به تصویر میکشید. افشین یداللهی در شهریور ماه 1392 به انتخاب سازمان نظام پزشکی، پزشک نمونه کشوری شد و این، در کمتر جایی اشاره شده است.»
آرزوی یداللهی ادامه خانه ترانه بود
سپس مهدی ایوبی، یکی از ترانهسرایان که در خانه ترانه با یداللهی همکاری میکرد، به جایگاه آمد و درباره رفیق خود گفت: «من و بسیاری از ترانه سرایان اوج گرفتن و پریدن را از صندلیهای خانهای آغاز کردیم که مسوولش امروز نشان داد که از همه بهتر پرواز را بلد است. او دو خانه داشت؛ همان قدر که دلش برای خانوادهاش میتپید، برای خانه ترانه هم به همان اندازه دلش میتپید. آرزوی او این بود که دستاورد زندگیاش که همان خانه ترانه است به راه خود ادامه دهد.»
یداللهی یکی از تکیهگاههای ترانه بود
در ادامه علی مرادخانی، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پشت میکروفن ایستاد و ضمن عرض تسلیت گفت: «افشین یداللهی، شاعر خوش ذوق و جوان و تاثیرگذار ترانه، امروز در میان ما نیست و این، ضایعهای بزرگ است. او یکی از بهترینها و بااخلاقها بود که که هرگاه او را میدیدیم، وجودش آرامش بخش بود.»
ارادخانی گفت: «ما در جامعه هنری به ویژه در موسیقی پاپ، در حوزه محتوا مشکل فراوانی داریم اما یکی از تکیه گاههای ترانه، افشین یداللهی بود که به جز خوبی و نیکی چیزی از او ندیدیم. آثار باقیهای که او از خود بر جا گذاشته، نامش را جاودان خواهد کرد.» علی مرادخانی در پایان کلامِ خویش با خواندن دعا برای شادی روح افشین یداللهی طلب مغفرت کرد.
یداللهی، شانسی بود که در خانه ترانه را زد
خشایار اعتمادی، خواننده موسیقی پاپ ایران،دیگر فردی بود که به جایگاه آمد تا در رثای ترانهساز خاطرهساز سفرکرده سخن بگوید. او گفت: «دنیای ما اگر قشنگ مانده، به سبب وجود عزیزانی است که خوب آن را نوشتهاند، خواندهاند، تفسیر کرده و سرودهاند و اینان کسانی نیستند جز اهل فرهنگ و هنر. افشین دنیای ما را ترک کرد اما ما را ترک نکرد. او شانسی بود که در خانه ترانه را زد.» سپس خشایار اعتمادی پیام تسلیت سیدرضا صالحیامیری، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را برای حاضران خواند.
دردهای مردم، درد او بود
محمدرضا فروتن، بازیگر سینما که به تازگی آلبومی را بر اساس ترانههای روانشاد یداللهی خوانده و منتشر کرده است، نفر بعدی بود که باید به جایگاه میآمد و از افشین میگفت. پیش از آمدن او، سجادی (مجری برنامه) گفت که قرار بود او، فروتن و افشین یداللهی دوم فروردینماه به ارمنستان بروند تا به مدت یک هفته به اجرای برنامههای فرهنگی و هنری بپردازند. افشین برای این سفر خواسته بود همسرش که به تازگی با هم عقد کرده بودند، هم همراه باشد.
سجادی سپس اشاره کرد به اینکه متاسفانه خانم شبنم رحمتیان، همسر افشین یداللهی نیز که به همراه برادر خود در سانحه تصادف همراه افشین بوده، در بیمارستان بستری است و هردو حالشان وخیم است. سجادی از حاضران خواست برای سلامتی این دو عزیز هم دعا کنند.
سپس محمدرضا فروتن پشت میکروفن ایستاد و با بغضی در گلو گفت: «احساس تهی و خالی بودن میکنم چون احساس میکنم نه یک رفیق، که یک لشکر رفیق را از دست دادهام. بسیاری از زندگانیام را مدیون دکتر افشین یداللهی عزیز هستم که همیشه حالم را پرسید و کمک و راهنماییام کرد. او با زندگیاش به من درس زندگی داد و بسیار خوشحالم برای شکل زندگیاش. او مردم را دوست داشت و دردهای مردم، درد او بود. او یکی از معجزههای زندگی من بود.»
شعرخوانی خلعتبری و آواز علیرضا قربانی
در ادامه از فردین خلعتبری، آهنگساز ترانههایی چون «شب دهم» که آثار بسیاری را با شعرهای یداللهی ساخته، به جایگاه آمد و سرودهای از یداللهی را که با صدای علیرضا قربانی اجرا شده است، خواند؛ شعری با مطلع: «آدم به زمین آمد، این حادثه رویا نیست / این فرصت بیتکرار، عشق است، معما نیست ...»
پس از او نیز علیرضا قربانی، خواننده موسیقی ایرانی، آواز محزونی را با غزلی از سیف فرغانی، به این مطلع خواند:
«دل بیرخ خوب تو سر خویش ندارد / جان طاقت هجر تو از این بیش ندارد...»
شعرهایش از دل برآمده بود و بر دل مینشست
پایانبخش آیین تشییع پیکر افشین یداللهی، سخنرانی برادرش، آرش، بود. آرش یداللهی سخنش را با این مصراع از حافظ آغاز کرد: «هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق».
او سپس گفت: «سوگوار برادر بودن سخت است و سختتر آن که برادر، برادری باشد اهل هنر. او به میهن و مردمش عشق میورزید. شعرهای او افزون بر تحلیل جامعهشناسانه، تحلیل روانشناسانه را هم داشت و چون از دل برآمده بود، بر عمق دل نیز مینشست.»
با ختم کلام برادر افشین یداللهی، نماز میت به امامت حجتالاسلام سیدمحمود دعایی اقامه شد و درحالی که صدای «ایرانخوانی» افشین یداللهی در فضا پیچیده بود، دوباره تابوت این ترانهساز بر دست دوستداران هنر روان شد تا در آرامگاه ابدی خویش آرام گیرد؛ جایی که مادر افشین یداللهی به استقبال فرزند خویش خواهد آمد. به گزارش ایرنا، افشین یداللهی، ترانهسرا در سن ۴۸سالگی و در پی سانحه تصادف ۲۵ اسفندماه درگذشت. او متولد ۲۱ دیماه ۱۳۴۷ در اصفهان و بزرگشده تهران، پزشک متخصص اعصاب و روان و از ترانهسرایان معروف بود. او فعالیت حرفهای ترانهسرایی خود را در سال ۱۳۷۶ در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد.
مجلس ختم روانشاد افشین یداللهی روز یکشنبه، 29 اسفندماه، ساعت 17 تا 18:30 در مسجد جامع شهرک غرب تهران برگزار میشود.
سایر اخبار این روزنامه
بیربطگویی ناشی از استیصال
هشدار معاون گردشگری برای گرانی سفرهای داخلی
اصلاحطلبان پای روحانی میایستند
یک میلیون و 588 هزار تومان متوسط مخارج شب عید یک خانواده 4 نفره تهرانی؛
امضای قراردادهای اقتصادی ۶۵ میلیارد دلاری ریاض- پکن
قانون رفع موانع تولید در سال 95 روی زمین ماند؛
برگزاری مراسم تشییع افشین یداللهی در تالار وحدت؛
تنظیفترینهای سال 95
رشد اقتصادی در مسیر شکوفایی
نگاهی به ایران و جهان در سال 95 در گفتوگو با دکتر صلاحالدین هرسنی
رویای رونق بورس
شکست خصوصیسازی
گامی بلند اما بیصدا
گفتوگو با تنها مهندس پرواز زن ایران؛
دیدار ترامپ و مرکل با اختلافنظر صد درصدی
نرمنرمک میرسد اینک بهار
بازسازی اعتماد؛ نخستین دستور کار 1396