اصلاحات حجاریان متاع بی مشتری

علی آهنگر- روزگاری حجاریان عنوان مغز متفکر و تئوریسین داشت. وقتی نکته ای می گفت یا مطلبی می نوشت سخت مشتاق داشت. مشتاقان مطالبش از هر دو سو بودند. اصلاح طلبان برای تقویت خود و اصولگرایان برای انزجار از او. در میانه مردم نیز دست به دست می گشت. حالا اما حکایت او حکایت آن پیر چنگی است که می نوازد اما فقط برای خودش و برای دلش. هنوز هم می خوانندش اما فقط دو سویی از قدیمیان این وادی. اگر از خیابان بپرسی سعید حجاریان کیست پاسخت ندانستن همراه با تعجب است. حجاریان حتی دیگر آنقدر مطرح نیست که به سویش گلوله ای که نه، حتی گلی مانند شبلی در سنگسار حلاج پرتاب شود. حجاریان و اردوگاه او در خیابان، در دو سوی پیاده روی میدان فردوسی تا انقلاب ناشناخته است. ناشناخته و نامفهوم.
اردوگاه رقیب نیز حال بهتری ندارد. در جبهه آنان نیز دیگر سنگی به سنگینی آن روزهای ناطق نوری یافت نمی شود. کیومرث صابری هم اگر بود، حالا دیگر گل آقایش در جان و دل مردم نمی نشست.
تئوریسین امروز اگر می خواهی باشی باید عصری پیاده روی کنی. در کوچه ها و خیابان ها. یک چرخی که بزنی در شلوغی عصرگاهی آنگاه حساب تئوری از هر نوعی دستت می آید. دختران را که ببینی و پسران را و نسل جاری را و تمنیات و دل مشغولی های‌شان را، آنگاه گرد سقراط تا اسپینوزا را قلم می گیری. دهان اسب را باز می کنی و دندان هایش را می شمری. به همین راحتی.
دوم خرداد برای نسل جاری نام یک کوچه هم نیست تا بپرسندش. دوم خرداد حالا فقط برای موافقان و مخالفان همان نسل خاطره سیاه و سفیدی است نه چیزی بیشتر. نسل جاری نه عبدالکریم سروش را می شناسد، نه قبض و بسط تئوریک شریعت را، نه هیچ یک از دل مشغولی های دهه های پنجاه و شصت و هفتاد را دارد. این نسل حتی دیگر دلش مشغول بود و نبود بهار 96 هم نیست. در این یک سال چه گذشت؟


365 روز قدری بیشتر یا کمتر نبود. اما به مانند 365 سال تغییر ایجاد کرد. تئورسین با معیارهای پیش از اردیبهشت 96 حالا دیگر در اردیبهشت 97 حرفی برای گفتن ندارد. و چه غریبانه است وقتی که حجاریان بخواهد از سقراط و افلاطون، و از ارسطو تا رواقیون بگوید. استدلال کند، برهان بیاورد و آخر نتیجه ای غریبانه تر بگیرد که تئوری فشار از پایین و چانه زنی در بالا ریشه در همین براهین داشت. نسل سیال در عصرگاه میدان فردوسی تا انقلاب از همه این برهان ها گذشته است.
نسل سیالی که می خواهد زیبا باشد، دوست داشته باشد و دوست داشته شود. در بهاران شکوفا شود، در تابستان رسیده شود، در پاییز رنگارنگ شود و در زمستان در میانه پالتو پشمینش فرو رود و برف را از اندکی چشمانش که پیداست ببیند. نسل سیالی که می خواهد معمولی باشد و زندگی کند. نه بیشتر و نه کمتر. این نسل، دوم خرداد که نه، اردیبهشت 96 را هم که با آن هیاهو رای داده بود حالا به یاد نمی آورد.
برای اصلاحات امروز، کتاب ها را باید بست مانند چترهای سپهری. زیر باران باید رفت. در کوچه، در خیابان در محله. نسل جاری و سیال خیابان را باید دید و با او همراه شد. اگر این نسل سیال به عمد یا به سهو دیده نشوند، آنگاه خودشان نگاه ها را ناباورانه به سمت خود معطوف خواهند ساخت.
سایر اخبار این روزنامه
دبیر شورای عالی امنیت ملی: حضور مستشاری ایران در عراق و سوریه به درخواست این کشورها است «ابتکار» راهبردهای دولت آمریکا برای ایجاد هژمونی جهانی را بر پایه سخنان ضد ایرانی پمپئو بررسی می‌کند آیا سخت‌نویسی نشان‌دهنده توانایی نویسنده است؟ بیماری پیچیده نویسی حامد وکیلی حرکت عارفانه این بار «رفتن» است! جوانان اصلاح طلب از بایدهای اصلاح گری می‌گویند خواست مردم اصلاح در مسیر قدرت «ابتکار» از واکنش‌ها پس از اعلام خبر «ممنوعیت پخش مسابقات فوتبال» در کافه ها و قهوه‌خانه ها گزارش می دهد «ابتکار» از عملکرد دولت در حوزه مدیریت ارز گزارش می دهد ارز تک نرخی در میانه راه شهاب مهربان نویسنده و کارگردان نمایش «در» در گفت‌وگو با «ابتکار»: تئاتر خیلی‌ها را بدبخت کرده است فراکسیون امید درباره ریاست لاریجانی با دیگر فراکسیون‌ها تعاملی نداشته است «ابتکار» از حاشیه های مجلس در زمان بررسی«لایحه مقابله با تامین مالی تروریسم» گزارش می دهد اصلاحات حجاریان متاع بی مشتری دبیر شورای عالی امنیت ملی: حضور مستشاری ایران در عراق و سوریه به درخواست این کشورها است بروجردی: مذاکره با اروپایی‌ها اتمام حجت است