فراکسیون امید یکدست نیست

در وضعیت فعلی مجلس باید دید که آیا زمینه‌ای برای ریاست فرد دیگری مثل محمدرضا عارف وجود دارد یا خیر که در این‌صورت بروز تغییراتی در ریاست مجلس شاید خیلی بیراه نباشد اما آنچه فعلا در مجلس می‌گذرد همان بودن آقای لاریجانی یا کسی دیگر شاید تفاوت عمده‌ای ندارد. ولی اگر زمینه آنچنانی به صورت طبیعی وجود نداشته باشد، بعید به نظر می‌رسد به تغییرات خیلی جدی در مدیریت مجلس منجر شود. درواقع شاید به معنای مفهوم‌دار نتوان تغییری در مدیریت آقای لاریجانی دید. هرچند در تهران لیست امید برنده مطلق انتخابات شد ولی می‌دانیم که لیست امید در سراسر کشور در شرایط ویژه‌ای بسته شد. به عبارتی افرادی نبودند که از قبل ارتباط تشکیلاتی قابل قبولی با هم داشته باشند که بتوانند به صورت منسجم و شکل یافته در مجلس هم ایفای نقش کنند. درواقع هدفگذاری در مجلس گذشته این بود که نقش جریان خاص در مجلس کاهش پیدا کند و طبیعتا با همان افرادی که موجود بودند، این قضیه دنبال شد. وقتی جنبه سلبی در انتخابات قبلی مجلس غالب بر وجه اثباتی آن بود، در جریان وجه اثباتی هم دست بسته بود. لذا لیست امید را به عنوان لیست اصلاحات به معنای واقعی نباید دید. مدیریت کردن در این مجلس خصوصیات خاص خود را می‌طلبید و اگر آقای عارف سال قبل نتوانست بر مسند ریاست مجلس تکیه بزند به انسجامی برمی‌گردد که معمولا در فراکسیون‌ها پیش‌بینی می‌شود و در لیست امید در سایه انتخابات قبلی مجلس پیش‌بینی نشده بود و البته امکان‌پذیر هم نبود. طبیعتا الان هم مجلسی داریم که لیست امید را نمی‌توانیم به عنوان یک فراکسیون اصلاح‌طلب یکدست هماهنگ فرض کنیم. گرایش‌ها و اندیشه‌های متعددی دارند و مدیریت آنها هم مشکل است. انتظاری که از لیست امید مجلس می‌رود با انتظاری که از زمان هدفگذاری انتخابات مجلس داشتیم، منافات دارد. مدیریت بر مجموعه این مجلس هم اقتضائات خود را دارد که به نظر می‌رسد طی سه سال اخیر آقای لاریجانی به‌گونه‌ای رفتار نکرده که خیلی اتفاقات جدی افتاده باشد، هرچند ممکن است انتقادات جدی هم به شکل مدیریتی ایشان وارد باشد. آقای عارف یک شخصیت باسابقه روشن است. جایگاه و مسئولیت‌هایی که در زمان اصلاحات و ارتباطاتی که بعد از آن داشته، به‌گونه‌ای است که در سوابق ایشان جای تردید نمی‌گذارد. البته باید طوری رفتار شود که حرمت و جایگاه ایشان حفظ شود. اما اینکه در چنین مجلسی مدیریت عارف را کارآمدتر بدانیم یا لاریجانی، در ابتدا باید به این سوال پاسخ گفت که آیا فراکسیون امید آنقدر توانمند و یکدست هست که چنین آرزویی را محقق کند؟ گذشته آقای عارف نشان از موفقیت او در سیستم اجرایی دارد اگرچه در حوزه سیاسی یکسری انتظاراتی از او وجود دارد که ممکن است محقق نشده باشد ولی مساله و سوال اول همان است که آیا فراکسیون امید با وضعیت فعلی مجلس امکان حضور آقای عارف و ریاست ایشان را دارد؟ که اگر داشته باشد، انتظار این است که این اتفاق بیفتد. ما هنوز مدیریت رئیس فراکسیون امید را در مجلس ندیده‌ایم و نمی‌توانیم قضاوت کنیم که از آقای لاریجانی بهتر است ولی تصور می‌کنم با شرایط فعلی فراکسیون امید و وضعیتی که فعلا در مجلس حاکم است، امکان ریاست برای عارف بسیار محدود باشد.
* فعال سیاسی اصلاح‌طلب