انزواي امريكا و انسجام داخلي ايران

در شرايطي كه با خروج ايالات متحده از برجام، شاهد حمايت قاطع كشورهاي اروپايي در كنار چين و روسيه از توافق هسته‌اي با ايران بوديم، به نظر مي‌رسد از طرفي همگرايي جريان‌هاي سياسي داخل كشور در اين شرايط و اتحاد و انسجام داخلي بتواند در پيشبرد امور و تحقق اهداف اقتصادي و غيراقتصادي دولت ياري‌رسان باشد و از ديگرسو بايد توجه داشته باشيم كه نكاتي خط‌قرمز تمامي جريان‌هاي سياسي داخل كشور است. در اين راستا آنچه مسلم است حق مسلم جمهوري اسلامي ايران در استفاده از انرژي صلح‌آميز هسته‌اي و همچنين ديگر منافع ايران در برجام ازجمله اين خطوط قرمز مشترك ميان همه جريان‌هاي سياسي است و همه گروه‌ها و جناحين سياسي كشور بر لزوم تحقق اين منافع در هر شرايطي تاكيد دارند. خوشبختانه امروز همه جريان‌هاي سياسي كشور بر اين مهم اتفاق‌نظر داشته و همگي در اين مقطع حساس، منافع ملي را در اولويت خود قرار داده‌اند. امروز در شرايطي شاهد تصميم نابخردانه ترامپ در خروج امريكا از برجام بوديم كه اين تصميم منجر به انزواي ايالات متحده شده و همزمان در عرصه سياست داخلي نيز به اتحاد و انسجام جريان‌هاي سياسي داخل كشور ياري رسانده است. نكته حائز اهميت ديگر همانا حمايت قاطع كشورهاي اروپايي از برجام و ايران در مقابل اين تصميم نابخردانه ترامپ است و به نظر مي‌رسد در اين شرايط بايد با دقتي مضاعف به‌نحوي عمل كنيم كه از موقعيت ايجادشده به سود منافع كشورمان بهره‌برداري كنيم. بايد توجه داشته باشيم كه امريكايي‌ها مخصوصا از زمان روي كار آمدن ترامپ هر روز بيش از گذشته مورد انتقاد جامعه جهاني قرار مي‌گيرند. به نظر مي‌رسد ادبيات خاص ترامپ كه ريشه در ويژگي‌هاي شخصيتي و خودشيفتگي خاص او دارد، منجر به انجام رفتاري ساختارشكنانه در جامعه بين‌الملل از جانب ايالات متحده شده است. ترامپ تمام نظامات بين‌المللي را ناديده گرفته و تلاش مي‌كند اين رويه را به عنوان يك روش درراستاي افزايش قدرت چانه‌زني خود در مناسبات بين‌الملل به‌كار گيرد.
بايد توجه داشته باشيم كه اين نگاه انتقادي به رفتار ترامپ حتي در ميان بسياري از مقامات ارشد ايالات متحده نيز ديده مي‌شود و عملا منجر به چندقطبي شدن جامعه امريكا نيز شده است. اينكه امريكايي‌ها نظامات بين‌المللي را رعايت نكنند، به تصميمات و جايگاه اين كشور در عرصه بين‌الملل لطمه خواهد زد و به نظر مي‌رسد درصورت تشديد و تكرار اين رفتار اين كشور به جايي برسد كه ديگر حتي قادر به جبران صدمات و آسيب‌هاي ناشي از اين لطمات نباشد.