روزنامه ابتکار

بررسی محبوبیت نزولی دولت روحانی !

محمد یوسفی آرامش*- یک سال از انتخابات ریاست جمهوری گذشته است. تدبیر و امید با پیشتازی چند میلیونی و محبوبیت حداکثری خود توانست کرسی قدرت را در دستگاه مجریه بر دست گیرد و چهار سال دیگر تصمیم گیرنده سیاست های کلان کشور باشد. اینکه چه محرک هایی موجب آن شد که حسن روحانی چه در دوره قبل و چه در این دوره به ریاست جمهوری برسد، آشکار است و در بحث و قلم نگارنده در این یادداشت نمی گنجد.
آنچه که در این میان حیرت انگیز است، سیلی از انتقادات منفی به حسن روحانی است که هر روز بیشتر از قبل می شود و آخرین اعتراض آشکار آن نیز رد سفره افطار وی توسط سلبریتی ها بود. اما نمی توان از این اعتراضات و انتقادات تند به راحتی گذشت چرا که ریشه ای عمیق از جامعه شناسی را در میان آن می توان یافت. در رابطه با مردم کشورمان نکته ای حائز اهمیت است و آن این است که ما قادر هستیم در کمتر از چند روز و یا چند ساعت با غلبه احساس بر وجودمان و یا وابستگی به خطاهای ادراکی تصمیم خودمان را عوض کنیم.
یک روز عاشق کشتی گیری هستیم و سه روز بعد به او توهین می کنیم. یک روز بازیگری را می پرستیم و شبانگاه به صفحه اینستاگرام او هجوم می بریم.
اما غالب ترین و ملموس ترین این اتفاقات در روزهای اخیر درباره حسن روحانی، منتخب ملت ایران رخ داده است. او که سال پیش توانسته بود با غلبه بر موج های سیاسی به بالاترین میزان محبوبیت سیاسی خود برسد و از حمایت بازیگران و ورزشکاران برخوردار شود، شاهد یک نمودار نزولی است. در کشوری که بازیگر، ورزشکار و فعال اجتماعی آن در کمتر از یک سال می توانند حرف خود را آنقدر راحت پس بگیرند، شاهد یک فاجعه اجتماعی هستیم. فقدان مهارت تصمیم گیری، شناخت دقیق مسئله و غلبه احساس در جامعه موج می زند.


آیا غیر از این است که با پرسه زدن در شبکه های اجتماعی گمان ببریم که به اطلاعات کافی دست یافته ایم؟! و همه چیز را می دانیم ؟ توهم دانایی در شبکه های اجتماعی، خود شروع ندانستن است. آیا حقیقتا مشکل اصلی ما در رابطه با مسائل اقتصادی کشور با اعتراضات نمادین و بی هدف سلبریتی ها برطرف می شود؟! ریشه های اصلی افزایش ارز کشور در هفته های اخیر دقیقا چه چیزهایی بودند؟ از خودمان بپرسیم که چه قدر خود مردم در این روند تاثیرگذار بودند؟ چه کسانی با هجوم به صرافی ها و تجمعات بی دلیل، عرضه و تقاضا را دستخوش تغییراتی جدی کردند؟ باید به مسائل مهم یک کشور، سیستمی نگاه کنیم. منطقی نیست که در هر برهه زمانی برای مسائل کشور به دنبال یک قربانی باشیم. روحانی هم چون هر رئیس جمهوری تصمیمات و کارهای نکرده ای دارد که قابل نقد است اما راه نقد و مقابله با آن اعتراضاتی که امواج منفی به جامعه تزریق می کند نیست.
چرا ما درباره این چنین مسائلی خشمگین می شویم؟
مشکل اصلی بعضی چهره های شناخته شده و تاثیرگذار در جامعه، عدم مهارت تصمیم گیری و عدم تفکر سیستمی است.
هم این‌که در یک شب می توانیم تصمیم مهم و آینده ساز خود را عوض کنیم، هم اینکه می توانیم به عنوان یک بازیگر با چند میلیون دنبال کننده استوری بگذاریم که اشتباه کردیم، نشان از درک بالای ما در اعلام اشتباه ندارد! این به آن معناست که چقدر سطحی و احساسی به همه مسائل نگاه می‌کنیم. وقتی ملتی خود به چنین شکل عمل می کند، چطور از سیاستمدارانش انتظار عملی متفاوت دارد؟
در تله به دنبال قربانی گشتن گرفتار نشویم. اینگونه است که برای نجات لحظه ای کشور (با دیدی بسته و عدم توجه به آینده و نگاه سیستمی) یک روز ایده انتقال آب از دریای خزر را می دهیم! یک روز یارانه می دهیم! یک روز قطع می کنیم! یک شب تا صبح عوارض را سه الی چهار برابر می کنیم و گمان می بریم که فاجعه یک سیستم، یک شبه با تصمیم های لحظه ای ما تغییر می یابد؛ بدتر می شود که بهتر نمی شود. ما هنرمندان بزرگ انتقال مشکل از قسمتی از سیستم به قسمتی دیگر هستیم. واژه حل کردن مشکل در دایره لغات‌مان مفهوم پردازی نشده است. به دنبال قربانی و یا پاک کردن تمام صورت مسئله هستیم.
برای لحظه ای از خودمان بپرسیم، چرا باید از انتخاب روحانی پشیمان باشیم؟
اگر احساسی نگاه نکنیم، نقد به او در بسیاری از مسائل وارد و پذیرفته است.
آیا حقیقتا گزینه دیگری را که بتواند سیاست های مد نظر ملت را اجرا کند، پیش رو داشتیم؟
بد نیست بدانیم که تغییر در سطح کلان، با تغییر خودمان شروع می شود. وقتی خودمان ندانیم و تصمیم نگیریم، اجازه می دهیم که دیگران به ما بگوید که چه چیزی درست و غلط است. ایجاد موج منفی در این برهه های زمانی کشور، تصمیماتی احساسی بیش نیست که یکی از تاثیرات آن را در چند هفته اخیر در بازار ارز احساس شد. سلبریتی ها منافع ملی را فدای احساسات زودگذر خود نکنند و راهی مناسب تر برای اعتراضات خود پیدا کنند. مطالبه گری حق هر مردمی است اما باید راه درست آن را بیابیم.
* فعال اجتماعی
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
معلم‌هایی از جنس عشق (خراسان) اخبار کوتاه (تجارت)وزیر کشور: قادر به پذیرش اتباع بیشتر نیستیم (شهروند)
سایر اخبار این روزنامه
رئیس جمهوری در پیامی به کنگره زرتشتیان: جهان نیازمند «گفتار نیک»، «کردارنیک» و «پندارنیک» است « ابتکار» احتمال تبدیل جنگ تجاری به جدال سیاسی میان آمریکا و اروپا را بررسی می‌کند چرا موسیقی‌های این روزها عمری کوتاه دارند؟ ترانه‌های دو روزه جهانبخش محبینی محک تجربه نهادِ وزارت ارتباطات و تکالیفِ نهادینه نشده! «ابتکار» از جلسات مشترک مسئولان برای کاهش تبعات تحریم‌های جدید و احتمال اصلاح بودجه 97 گزارش می‌دهد خشکی دریاچه ارومیه چه ضرری به اقتصاد ایران وارد کرده است؟ «آرتمیا»‌های گران «ابتکار» افق واگذاری 63 1 بنگاه دولتی در سال 97 را بررسی کرد بی‌اعتماد بخش خصوصی به خصوصی‌سازی معرفی چهار مجموعه پر طرفداری که سریال‌بازهای ایرانی این روز ها پایش نشسته‌اند معماهای پیچیده‌ تلویزیونی میخکوب کننده محسنی اژه‌ای مطرح کرد: فعالیت در تلگرام می‌تواند تبدیل به جرم شود سیدحسن خمینی: باید به باور و خرد مردم اعتماد کرد نهادِ وزارت ارتباطات و تکالیفِ نهادینه نشده! رئیس جمهوری در پیامی به کنگره زرتشتیان: جهان نیازمند «گفتار نیک»، «کردارنیک» و «پندارنیک» است بررسی محبوبیت نزولی دولت روحانی ! بررسی محبوبیت نزولی دولت روحانی ! بررسی محبوبیت نزولی دولت روحانی !