علیه فر اموشی صیادان دربند

چهار صیاد از 21صیادی که ششم فروردین در آب های خلیج فارس به اسارت دزدان دریایی سومالی درآمدند، می گذرد. ماه ها شکنجه‌های سخت، بی خوابی و بی غذایی، هشت نفر از این صیادان را کشت، چهار نفرشان با کمک دولت سومالی رهایی یافتند و یک نفر ديگرشان توانست خودش را نجات بدهد. بعد از مدتی دزدهای دریایی سومالی، هشت نفر باقیمانده را به دو گروه چهار نفری تقسیم کردند و برای هر گروه مبلغی جداگانه در ازای آزادی این صیادان از خانواده های‌شان طلب کردند. در روزهای گذشته چهار صیاد در حالی که هنوز گرد شکنجه ها و سختی های دوران اسارت به صورت‌های شان مانده بود، بعد از سه سال اسارت به فرودگاه تهران پا گذاشتند و مورد استقبال مقام‌های ایرانی قرار گرفتند. در خبری که ایلنا منتشر کرده، آمده است که این آزادی با اقدامات سربازان گمنام امام زمان (عج) انجام گرفته است.از این چهار خدمه کشتی، یکی اهل بندر چابهار و سه نفر دیگر اهل قصرقند و نیکشهر هستند اما هنوز سه صیاد دیگر همراه با ناخدا دهواری، اسیر گروهی از دزدهای دریایی سومالی هستند که سردسته‌شان مردی به نام «کرانی» است. پروين صباحي، همسر جمال‌الدين دهواري (ناخدا) در گفت و گو با «قانون» در حالی که از آزادی صیادان کنارکی خوشحال است، با بغض از درد و رنج از روزهایی می‌گوید که با زجر و شکنجه او و شوهرش گذشت. در حالی که هنوز هم نمی داند آیا شوهرش را خواهد دید یا نه. همسر ناخدا دهواری درباره آزادی این صیادان می‌گوید:« هنوز به ما نگفته اند که چطور این صیادان را آزاد کرده اند. منتظریم تا هر چه زودتر از تهران به کنارک بیایند و از آن‌ها درباره آزادی شان بپرسیم». پروین در روزهای گذشته از همسر و دختر صیادان آزاد شده شنیده است که آن‌ها 9ماه گذشته را در سومالی آزاد بوده اند:« آن طور که من پرس و جو کرده ام، دزدهای دریایی سومالی 9 ماه است که این چهار نفر را آزاد کرده اند. صیادها به مرد دیگری پناه بردند که به آن ها جای خواب و غذای کافی داده بود و مقدمات آزادی شان را فراهم کرد». او در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید که دولت ایران حاضر نشده پولی برای آزادی شوهرش و دیگر صیادان اسیر بپردازد:« فکر می کنم دزدان دریایی سومالی آن چهار صیاد را در ازای همان مبالغ خرده خرده ای که دریافت می کردند، آزاد کردند وگرنه دولت ایران که پولی بابت آزادی صیادان به ما نمی دهد». پروین درباره آخرین تماسی که شوهرش با او گرفته، می‌گوید:«چهار روز پیش دزدهای دریایی به من تک زنگ زدند و وقتی با آن‌ها تماس گرفتم صدای ناخدا از پشت خط آمد. او گفت که سومالیایی‌ها مسلمان هستند و در این روزهای ماه رمضان روزه می گیرند؛ به خاطر همین ما را کمتر آزار و اذیت می‌کنند اما امان از وقتی که دوباره قصد کنند صیادها را شکنجه کنند. چهار نفرشان را در قبر می خوابانند و می‌گویند اگر پول را به موقع نرسانید، آن‌ها را زنده زنده می کشیم». آخرین مبلغ درخواستی دزدان دریایی سومالی از خانواده این چهار صیاد 400 هزاردلار بوده است. پروین مصباحی می گوید:« آن‌وقت ها که 150 هزار دلار از ما می خواستند، نتوانستیم آن را جور کنیم حالا که 400 هزار دلار آن هم با دلار هفت هزار و 600 تومانی چه کار کنیم؟» همسر ناخدا دهواری در این سه سال پشت اتاق هر مسئولی که فکرش را می کرده رفته و کمک خواسته اما جوابی نگرفته است.
پشت گوشی تلفن آهی می کشد و می‌گوید:« اگر کسی پیدا شود که بتواند با دزدهای دریایی رایزنی کند، به کمتر از این مبلغ هم راضی می‌شوند و همسران ما را آزاد می کنند. ما هر چه به اتاق مسئولان ایرانی می رویم، به ما می گویند که کاری از دست‌شان برنمی آید چون ایران در سومالی سفارتخانه ندارد. از طرفی ما هم کسی را نداریم که بتواند اقدام کند. درستش این است که دولت ایران کسی را برای این کار بفرستد. باید دولت برای آزادی‌شان رایزنی کند».
«کرانی»، سردسته دزدهای دریایی که این چهار صیاد را گروگان گرفته، هر سال قیمت آزادی صیادان را بالاتر می برد. پروین می گوید:«آن‌ها فقط دلار را می‌شناسند و دیگر هیچ. در گوشی تلفن به من می‌گوید به ما دلار بدهید تا شوهران‌تان را آزاد کنیم». نگرانی همسر ناخدا دهواری این است که مردم آزادی این چهار صیاد را ببینند و بقیه صیادان به فراموشی سپرده شوند. او می گوید:« این چهار نفر را فراموش نکنید، آن‌ها هنوز اسیر دزدان دریایی سومالی هستند». چند وقت پیش دزدان دریایی فیلمی کوتاه از وضعیت صیادان دربند در سومالی را منتشر کردند که در آن ناخدا دهواری با بدن‌های لاغر و استخوانی کمک می خواست. پروین این فیلم را ندیده چون طاقتش را نداشته است. می‌گوید:«فقط آن را از زبان بقیه شنیده‌ام که در آن فیلم چه می گذرد. هر لقمه غذایی که می‌خورم، عذاب وجدان دارم که آن‌ها آنجا زیر شکنجه غذایی برای خوردن ندارند. چند ماه پیش پسرخاله ام از یکی از صیادها پرسیده بود که چه غذایی برای خوردن به آن‌ها می دهند و او در جواب گفته بود: روزی یک تکه نان روغنی کوچک را به دو قسمت تقسیم می کنند و به ما می دهند. این غذایی است که در طول یک روز به آن‌ها می دهند. دیگر من جرات نمی کنم بپرسم چه کارشان می کنند تا چند وقت گریه می کنم و حالم خراب است».
ملوانان دربند دولت سومالی بدون شرط آزاد شدند


این شب ها در کنارک چراغ خانه‌هایی که اسیران‌شان را آزاد کرده اند روشن تر از همیشه است و صدای شادی و خنده از آن به گوش می‌رسد. هدایت ا... میرمرادزهی، مدیر کل شیلات سیستان و بلوچستان به باشگاه خبرنگاران درباره آزادی صیادان ایرانی گفته است:« ۱۶ ماهیگیر چابهاری از بند دولت سومالی و چهار ماهيگیر نیز از دست دزدان دریایی سومالی آزاد شده و در حال بازگشت به چابهار هستند». او در ادامه‌از فرستادن یک لنج در کنارک برای بازگرداندن 16 ماهیگیر ایرانی که به ناحق توسط دولت سومالی در آب‌های آزاد دستگیر شده بودند نیز خبر داد و گفت:«هنوز ۲۱ ماهیگیر در بند دزدان دریایی اسیرند و تلاش‌ها برای آزادی آن‌ها ادامه خواهد داشت؛ به طوری که این آزادی‌ها نیز با پیگیری و رایزنی سفیر ایران و سایر وزارتخانه‌ها انجام شده است».
او ضمن قدردانی از تلاش‌های وزارت امور خارجه و جهاد کشاورزی، مقامات دریابانی و وزارت اطلاعات در آزادی زندانیان از پیگیری‌های اداره کل شیلات سیستان و بلوچستان برای آزادی زندانیان خبر داد. میرمرادزهی ادامه داد: «۱۰ ماهیگیر دیگر نیز که توسط دولت پاکستان دستگیر شده بودند، با رایزنی‌های دولت ایران آزاد شده اند و هیچ گونه مبلغی برای آزادی اسیران پرداخت نشده است». او درباره تلاش سفیر ایران در نایروبی نیز صحبت کرد و گفت:«ملوانان ایرانی که ماه‌های پیش به دلیل ورود غیرقانونی به سومالی بازداشت شده بودند، طی مذاکرات فشرده با دولت محلی پورتلند از طریق رابطان سومالی آزاد شدند.ملوانان در بند دولت سومالی بدون هیچ شرطی آزاد شدند و لنج کنارکی برای بازگرداندن ملوانان راهی شده است و همه اسیران به زودی به آغوش خانواده‌هاي‌شان بازگردانده‌می‌شوند».