* وقتی او دست پیش را می‌گیره!

محمدرضا ستوده
آقای روحانی!
حالا دیگه به مطبوعات انتقاد می‌کنین که چرا توقع مردم رو بردن بالا؟! مطبوعات رو به ضیافت دعوت می‌کنین که بهشون انتقاد کنین؟ اینا خودشون کپسول انتقادن. اومده بودن که به شما انتقاد کنن. دست پیشو می‌گیرید؟!
یعنی الان ما الکی توقع‌مون بالاس؟


صبر کن...بذار یه بار از اول خودمونی با هم مرور کنیم...
شما قول دادین ما بهت رای بدیم که اشتغال ایجاد کنین ولی نکردین، به اقتصاد رونق بدین ولی ندادین، ارزش پول ملی رو ببرین بالا ولی نبردین، نذارین دلار گرون بشه ولی شد، تحریم‌ها برنگرده ولی برگشت... الان ما از اینکه شما این کارا رو نکردین عصبانی هستیم. چون عصبانی هستیم توقع‌مون بالاس؟! مرد‌ مومن ما با گل به خودیه مراکش می‌ریزیم توی خیابون تا 4 صبح می‌رقصیم، اون وقت میگین توقع‌مون بالاس؟!
حالا از توقع بالای ما بگذریم...
جدیدا هر انتقادی به شما میشه، اطرافیان شما میگن مگه چقد از اقتصاد دست دولته که از دولت توقع دارید!
سوالی دارم از شما جناب پرزیدنت...اون موقعی که شما داشتین برای ما پشت هم وعده ردیف می‌کردین اینو نمی‌دونستین؟
اون موقعی که شما داشتین وعده می‌دادین هر کی حرفای شما را می‌شنید فکر می‌کرد نه تنها همه اقتصاد ایران بلکه همه اقتصاد دنیا دست شماست!
از اینم بگذریم... باشه... قبول... اختیار سیاست خارجی و سیاست داخلی و سیاست‌های کلان اقتصادی و نهادهای نظامی اگر دست شما نیس. اختیار وزارت ورزش رو که دارین! یه فکری به حال مدیران نالایق فدراسیون‌ها و زد و بندهای فوتبال و مسایل مالی فدراسیون فوتبال بکنین. یا اختیار اینم ندارین؟!
اختیار مدیریت قیمت گوشت مرغ و گاو رو دارین؟
اختیار مدیریت قیمت خودرو رو چی؟ نکنه مدیرعامل ایران‌خودرو اختیاراتش بیشتره؟ اگه هست بگین... ما طاقت‌شو داریم!
اختیار اینو دارین که بودجه محیط‌زیست رو 5 برابر کنین؟
احتمالا در جواب بگین اینو اختیارشو داریم ولی پولشو نداریم.
بودجه امسال محیط‌زیست 600 میلیارد تومنه. اگه واقعا توی این مملکت 3 هزار میلیارد پیدا نمیشه که بدین به محیط‌زیست کلا بریم دنبال زندگی‌مون! واسه چی خودمونو علاف کردیم...