روزنامه شرق
1397/04/02
خروج آمریکای ترامپ از نشانه‌های بشریت
خروج آمریکای ترامپ از نشانه‌های بشریت هارون یشایائی هفته گذشته بعد از آنکه مأموران ضدمهاجرت آمریکا تعداد زیادی از خانواده‌های مکزیکی را در مرزهای آمریکا و مکزیک بازداشت کردند و بدون رعایت هیچ قانون و ترحم انسانی بیش از هزارو 500 نفر از کودکان بین دو تا 12ساله آنها را با خشونت از خانواده‌ها جدا کرده و در محلی نامعلوم در قفس‌های آهنی زندانی کردند و آب و غذایشان را به‌شیوه مأموران «اس-اس» هیتلری جیره‌بندی کرده و آنها را در گرسنگی و تشنگی نگاه داشتند تا اینکه بعضی خبرنگاران با هزار تمهید بتوانند شرایط زندگی این کودکان را در نشریات آمریکا و جهان منعکس کنند، سخنگویان ایالات متحده آمریکا بدون خجالت با صراحت رسما اعلام کردند از «شورای حقوق بشر سازمان ملل» خارج می‌شوند...! و از این به بعد به هیچ‌یک از قوانین جاری و اخلاقی بین دولت‌ها و ملت‌ها پایبند نخواهند بود و بچه‌های ربوده‌شده را به خانواده‌هایشان باز نمی‌گردانند. این اقدام وحشیانه مورد اعتراض نزدیکان ترامپ و مردم جهان و مادرانی که فرزندی داشته یا دارند و کودکانی که تنها در پناه خانواده احساس امنیت و آرامش می‌کنند، قرار گرفت که البته آمریکای ترامپ به این اعتراضات توجهی نکرد...او قبل از آن هم ازتوافق پاریس برای حمایت از محیط زیست و قرارداد برجام و بسیاری از توافق‌های دوطرفه و بین‌المللی را نادیده گرفته، نفس‌کش می‌طلبد و رهبر کره‌شمالی را با آن ریاست موروثی و زندگی دردبار مردم کره‌شمالی در اقدام غیرمعمول و پرهیاهو، نوچه و همراه خود به جهانیان معرفی میکند. اما در اصل این ماجرا یک نکته جای تأمل، تعجب و درنگی قابل توجه دارد و آن این است که بسیاری از مهاجران سیاه‌پوست یا رنگین‌پوست‌های مکزیکی قبل از آنکه خانواده ترامپ به آمریکا مهاجرت کنند، به آمریکا آمده و در آنجا زندگی کرده‌اند و با این حساب ترامپ و بسیاری از نزدیکانش مهاجرانی تازه‌وارد‌تر از بعضی دیگران هستند و شخص ترامپ که پیدا و پنهان نژادپرست و ضداسلام و حتی ضدیهود است، با همه خوش‌وبش‌هایی که با نتانیاهو و داماد ظاهرا یهودی‌اش میکند، لازم است پیش از دیگر مهاجران مورد تفتیش و تردید قرار گیرد و اگر دنیای بی‌حساب سیاست و گردش روزگار او را به رئیس قدرتمندترین کشور جهان تبدیل کرده، از این شانس بادآورده چنان استفاده میکند که ثابت کند در حقیقت آدم بی‌هویتی بیش نیست و اگر زندگی کودکان مکزیکی توجه او را جلب نمی‌کند و خانواده را در همان مناسبات بی‌نشان محبت و همیشگی کودکان با مادرشان در جهان بی‌رحمانه نظام سرمایه‌داری لجام‌گسیخته می‌داند، برخورد نژادپرستانه و بی‌رحمانه او معرف فرهنگی است که با آن بزرگ شده و در شرایط پیش‌آمده به آن عمل میکند. اما باور ندارم زندگی انسان با آن سیاق و سلیقه ترامپ، نتانیاهو و...باقی بماند و دوام بیاورد؛ انسان در نظام آفرینش و طبیعت جایگاهی ویژه دارد که هرچند دچار افت‌وخیر و ناکامی میشود و گاه در بی‌عدالتی روزگار می‌گذراند، هرگز تن به امثال هیتلر، موسولینی و حالا ترامپ نخواهد داد؛ چنان‌که گذشته آن را تأیید میکند.
سایر اخبار این روزنامه
