روزنامه شهروند
1397/04/07
شاد کردن مردم را نباید فقط به رامبد جوان و جناب خان سپرد!
دکتر فردین علیخواه جامعه‌شناس عکسی که در زیر این مطلب می‌بینید مربوط به تماشای مسابقه دو کشور ایران و پرتغال در شهر زیبای لاهیجان است. به‌عنوان یک جامعه‌شناس، ابتدا سریع این عکس‌ها را دیدم و گذشتم ولی بعد از دقایقی مجدداً برگشتم و به آنها خیره شدم. مطمئن نیستم. ولی فکر می‌کنم تقریبا همه جمعیت شهر لاهیجان در کنار دریاچه زیبای شهرشان جمع شده‌اند تا به تماشای این مسابقه بپردازند. من از دیدن این عکس شگفت‌زده شدم. چقدر ظرفیت مردم این کشور برای شادی و کنار هم بودن بالاست. چقدر ظرفیت این کشور برای شادی محض بالاست.مدتی قبل آماری درخصوص افسردگی بالای ایرانیان منتشر شد. پرسش آن است که آیا ایرانیان اختلال روانی دارند و خودشان تصمیم گرفته‌اند که افسرده و غمگین باشند؟ درواقع آیا ابزارها، لوازم و بسترهای شادی فراهم است و آنان به این ابزارها، لوازم و بسترها پشت می‌کنند و به دامان افسردگی و غم پناه می‌برند؟ من فکر نمی‌کنم که این‌طور باشد. ایرانیان به سمت افسردگی هل داده می‌شوند.
مسأله اصلی کشور ما درخصوص فرهنگ شادی آن است که انتظار و نگاه مسئولان (البته نه همه آنها) از شادی با انتظار و نگاه عموم مردم تفاوت آشکاری دارد. درواقع هرکدام در دو دنیای مختلف سیر می‌کنند. در شادی‌های مردم و در فرهنگ عمومی ایرانیان از دیرباز موسیقی، ریتم، کف زدن و حرکات موزون جزو نمودهای شادی بوده است. این موضوع را در رقص‌های محلی کشورمان دیده‌اید. ولی به‌راستی این جمله‌ها را در مقابل کدام مدیر شهری می‌توان به‌آسانی بیان کرد؟ اساساً می‌توان بیان کرد؟ بگذریم.
شاد کردن مردم را نباید فقط به رامبد جوان و جناب‌خان سپرد! مردم برداشت متفاوتی از شادی دارند. افسردگی و ملالت ملی، نتیجه عدم توجه به این برداشت متفاوت مردم است. سخن پایانی این‌که به‌راستی دقیقاً به چه دلیلی در ردیف اول جمعیت شهر لاهیجان، مسئولان به این شکل پرطمطراق نشسته‌اند و در مقابلشان وسایل و ابزار پذیرایی چیده شده است؟ چون مسئول‌اند؟ چرا آنان نمی‌توانند خودشان را جزوی از مردم بدانند؟ چرا نمی‌توانند با لباس عادی، صمیمانه و ساده در بین مردم (و نه ردیف اول) بنشینند و بین خودشان و مردم دیوار نکشند؟ چرا در همه موقعیت‌ها به دنبال خدمات و عنایات ویژه‌اند؟ بعد می‌گویند چرا در ایران ثبتنامکنندگان برای انتخابات شورا، مجلس یا ریاست‌جمهوری این‌قدر بالاست؟ دلیلش همین عنایات ویژه اصحاب قدرت به خودشان است. ای کاش تهاجم فرهنگی غرب کمی هم متوجه مسئولان کشور ما می‌شد تا یاد بگیرند که با مردم بودن و خاکی بودن یعنی چه. ای کاش.
(منبع: کانال شخصی)
سایر اخبار این روزنامه
دیروز به 24 میلیون نفر متکی بودم امروز به 81 میلیون
قوه‌قضائیه باید پناهگاه ملت باشد
خلع ید از دست‌اندازان به ثروت ملی
دست به دست دولت بدهیم
آخرین میخ‌ها بر تابوت مشاغل قدیمی
قهرمان فرارهای ناکام از دست پلیس
ایران یا جای کی‌روش است یا برانکو
محرمانه‌های مهناز افشار و برادرانش
شاد کردن مردم را نباید فقط به رامبد جوان و جناب خان سپرد!
هند خطرناک ترین کشور برای زنان
رکوردهای ماورایی سهراب
دیه‌گو را چه شده است؟
حذف مفتضحانه قهرمان جهان
استراحت محمد علیزاده کی تمام میشود؟
شاخ‌های اینستا در جبهه دشمن زن
رامبد کی‌روش شد!
ماجرای مرد 31 ساله‌ای که 38 هزار و 250 سکه خریده!
زندگی دوباره با «واكي» و «جانتاپ»
ترامپ! عامل درد و رنج و تفرقه
پدرو مادر شکنجه گر آزاد شدند
آب تهران جیره بندی میشود؟
فستیوالی از اشک و لبخند روی تراس فرودگاه امام(ره)
اینستاگرام فیلتر میشود؟
بسته های اینترنتی گران شد؟
تصادف هولناک فخیم‌زاده لب ساحل خزر
ترفندی برای جلب رضایت جنس خیلی مخالف
