جمال شریفی، شهردار جوان مریوان در گفت‌وگو با «همدلی» از بحران زباله و دیگر مسائل این شهر می‌گوید

درددل یک شهردار مرز
شیروان یاری / خبرنگار
شهر زیبای مریوان که نام او به دریاچه نیلگون زریوار گره خورده است چند ماهی است که از کوچه و خیابان‌های آن بوی متعفن زباله بر می‌خیزد و این معضل نه تنها مشام شهروندان و گردشگران را می آزارد بلکه ذهن مهندس جمال شریفی شهردار این شهر را نیز هر روز برای جمع‌آوری و دفن 130تن زباله تولیدی مخدوش کرده است، این میراث به جامانده از دوران سوء مدیریت های قبلی به مشکلی جدی برای مکان یابی دفن زباله تبدیل شده است هرجا که شهرداری با مصوبه دستگاه های اجرایی تعیین می کند به دلیل شرایط زیست محیطی و توپوگرافی منطقه با اعتراض ساکنان روستاهای محدوده پهنه تعیین شده مواجه می شود و یا اینکه معارضی سر از لاک خفته بر می آورد و ادعای مالکیت زمین را می کند. افزون بر بحران دفن زباله در مریوان، شهردار این شهر با بحران جدی بدهی و معضلات مالی که آنهم به گفته شهردار به دلیل سوء مدیریت دوره چهارم شورا و شهرداری اتفاق افتاده، دست به گریبان است و بحث زمین خواری هم سال هاست که شهرداری از این پدیده نامبارک می نالد و تمنای مساعدت از مسئولان دستگاه های ذیربط برای کوتاه کردن دست زمین‌خواران را دارد که به گفته شهردار این پدیده چون سریالی همچنان ادامه دارد. مهندس جمال شریفی شهردار جوان مریوان در این گفت و گوی صریح و شفاف به زوایای پیدا و پنهان شهرداری در تمام ابعاد سخن گفته است که از دید شما مخاطبان روزنامه «همدلی» می‌گذرد.
شهرداری مریوان این روزها به دلیل بحث جمع‌آوری و دفن زباله به سوژه برخی رسانه‌های محلی بدل شده است. گویا قرار بوده است زمینی در محدوده روستای شارانی به این کار اختصاص یابد، اما ساکنان روستاهای اطراف مانع این کار شدند. داستان چه بود؟


معضل زباله ریشه در گذشته دارد؛ یعنی 17 تا 18 سال پیش. در سال 1380 مشکلاتی در این زمینه ایجاد شد و همین موجب شد تا اقداماتی در مورد جابجایی محل دفن زباله انجام شود. در آن مقطع محوطه‌ای در اطراف روستای عصرآباد به این کار اختصاص داده شد. همچنین مقرر شد که به صورت لندفیل زباله‌ها دفن شود. به علت عدم مدیریت صحیح در آن زمان دفن زباله‌ها به صورت بهداشتی انجام نشد و همین امر باعث شد تا موضوع زباله به مشکلی اجتماعی و بهداشتی برای شهرداری تبدیل شود. یکی مظاهر این مشکل، اعتراضات مردمی خصوصا اهالی روستای عصرآباد در سال 1395 بود. قضیه از این قرار بود که در این سال بولدوزر جمع‌آوری زباله، برای اجرای پروژه پارک تفریحی قله ایمام از سایت عصرآباد منتقل شد. همین به افزایش بوی تعفن در روستای عصرآباد و در ادامه اوج‌گیری اعتراضات اهالی عصرآباد منجر شد. القصه که این اعتراضات به تعطیلی سایت دفن زباله عصرآباد انجامید. گرچه با وساطت مدیران پیشین شهرستان، فرصتی یکساله به شهرداری داده شد تا سایت دیگری برای دفن زباله مشخص کند اما به‌رغم این فرصت، مدیران وقت شهرداری کار خاصی در این زمینه نکردند.
با شروع دوره جدید شهرداری، فرصت یکساله نیز به پایان رسید. بر همین اساس تلاش‌های ما معطوف به تمدید این دوره بود. در نتیجه این تلاش‌ها، مراجع ذی‌صلاح فرصت 6ماهه دیگری به ما دادند. این فرصت هم به پایان رسید و سه ماه دیگر فرصت شهرداری تمدید شد، مشروط به اینکه شهرداری محلی جدید برای دفن زباله تعیین و عملیات اجرایی ساخت این محل شروع شود. در همین راستا کاری که ما کردیم این بود که در مشورت با مشاوران و کارشناسان، سه چهار نقطه مشخص شد که از بین این موارد، روستای شارانی انتخاب شد که با ارزیابی‌ای زیست محیطی، در نهایت محلی در نزدیکی روستای شارانی به تصویب رسید. در ادامه با دهیار و اعضای شورای روستای شارانی هم مذاکراتی پیرامون این پروژه انجام شد. حتی گفت‌وگوهایی با مردم این روستا برای توجیه این پروژه انجام شد. اما در ادامه و در هنگام شروع پروژه، اعتراضاتی از جانب مردم روستای شارانی رخ داد و همین امر به توقف عملیات احداث منجر شد.
اگر مردم در ابتدا موافق بودند، چرا پس از شروع عملیات عمرانی مانع کار شدند؟
به‌نظرم دلیلش دخالت برخی افرادی است که تمایلی به حل این معضل ندارند. این افراد با راهنمایی‌های غلط و غیر کارشناسی باعث ایجاد نارضایتی و ممانعت از اجرای عملیات عمرانی شده و عملا پروژه شارانی متوقف شد.
اساسا روزانه چند تن زباله در شهر مریوان تولید و جمع‌آوری می‌شود؟
روزانه بیش از 130 تن زباله در شهر مریوان تولید می‌شود که این میزان در فصل‌های مختلف متغیر است.
قانون در مورد وظیفه شهرداری پیرامون جمع‌آوری و بازیافت زباله چه می‌گوید؟
وظیفه شهرداری جمع‌آوری و حمل زباله است و مکان‌یابی جزء وظایف ذاتی این نهاد نیست. اگرچه در ماده 55 قانون شهرداری‌ها مصوب سال 1334 مکان‌یابی برای دفن زباله را جزء وظایف شهرداری‌ها به‌حساب آورده است؛ اما نکته این است که در همان قانون به موارد دیگری نیز اشاره شده است از جمله تامین روشنایی و آب شرب؛ همچنین وظایفی پیرامون مسائل بهداشتی و فرهنگی. حتی در مورد ایمنی و امنیت شهر هم در این قانون وظایفی برای شهرداری تعیین شده است که خب الان انجام چنین کارهایی در زمره وظایف شهرداری نیست. منظور اینکه استناد به آن قانون چندان نمی‌تواند مفید باشد. این قانون قدیمی و تقریبا منسوخ است و بسیاری از بندهای آن بر اساس قوانین جدید و بر اساس اصلاح موارد قانونی جزء اختیارات قانونی شهرداری نیست و عملا شهرداری‌ها توان اجرایی بسیاری از موارد قانون مذکور را ندارند.
این را خدمت شما عرض کنم که در ماده 12 قانون پسماند، مصوب 1383 و بند 6 آیین‌نامه اجرایی‌اش، مشخصا اشاره شده است که مکان‌یابی برای پسماندهای عادی بوسیله وزارت کشور و با هماهنگی سازمان جهاد کشاورزی و محیط زیست انجام می‌شود. حتی در تبصره‌هایی از این قانون ذکر شده است که باید شورایعالی معماری و شهرسازی نسبت به تعیین و تصویب مکان مذکور اقدام کند و حتی این قانون وزارت کشور را مکلف به تخصیص و تامین اعتبار برای این کار کرده است. همچنین در این قانون تصریح شده است که در صورت عدم توانایی دولت، لازم است از ظرفیت بخش خصوصی استفاده شود. خلاصه که بنابر قانون پسماند، وزارت کشور هم مکلف به تامین اعتبار برای احداث خطوط دفع و بازیافت زباله است و هم در صورت عدم توانایی، این وزارت را مکلف کرده است که از طریق جذب سرمایه بخش خصوصی این کار را ساماندهی کند.
با همه این توضیحات، بالاخره برای حل مشکل زباله‌های مریوان چه باید کرد؟
شهرداری در این موضوع مرده‌شور است! ما تنها مسئول جمع‌آوری و حمل زباله هستیم هرچند خودمان را در تمام مسائلی که مربوط به خدمتگزاری و خدمت‌رسانی به مردم است خصوصا مسائل بهداشتی و روحی و جسمی مردم موظف می‌دانیم و هرگز از زیر بار مسئولیت شانه خالی نمی‌کنیم. در این زمینه اقداماتی هم انجام داده‌ایم. در همین رابطه از ظرفیت بخش خصوصی استفاده نموده و با یک شرکت خصوصی قرارداد بسته‌ایم و به هر نحو ممکن برای حل معضل مذکور تلاش کرده ایم؛ اما به خاطر عدم وجود مکان مناسب برای دفن، شرکت طرف قرارداد هنوز نتوانسته است عملیات اجرای احداث را شروع کند.
گذشته از مشکل جمع‌آوری زباله در شهرستان مریوان، شهرداری این شهر در لیست شهرداری‌های مقروض استان کردستان هم قرار دارد. گویا شهرداری مریوان قادر به پرداخت حقوق پرسنل رسمی و غیررسمی نیست. چرا؟
در بحث بدهی‌های شهرداری، رویکرد ما شفاف‌سازی بوده است. این رویکرد را هم نسبت به دوره خودمان و دوره قبل اعمال می‌کنیم. ما معتقدیم عدم مدیریت صحیح خصوصا در دوره چهارم باعث شده است که چنین بلاهایی بر سر شهرداری بیاید. چند روز پیش هم اعلام کردیم که شهرداری مریوان بر اساس مجموع بدهکاری‌های و تمامی احکام قضایی و اسناد مالی موجود بیشتر از 50 میلیارد تومان بدهکار است.
جالب اینکه یکی از دوره‌های طلایی درآمد در شهرداری، دوره چهارم بوده است اما باید گفت هیچ دوره‌ای به اندازه دوره چهارم شهرداری مقروض و ورشکسته نشده است.
دلیلش چه بود؟
در دوره قبلی هیچگونه نظارت و کنترلی بر دخل و خرج وجود نداشته و متاسفانه در دوره فعلی با وجود اینکه بدهکاری و مشکلات خاصی داریم اما مطابق قانون برخی کدهای درآمدی شهرداری از بین رفته است. چه اینکه مطابق قانون جدید، به محض اینکه کسی بخواهد اقدام به ساخت و ساز کند، انشعابات آب و برق و گاز به او داده خواهد شد. همین موجب شده است که شهرداری اهرم قبلی خود – یعنی قطع این خدمات – را از دست بدهد و همین شده است که دیگر کسی حاضر نیست عوارض شهرداری و بیمه و مالیات را بپردازد. قبلا شهرداری می‌توانست به تهدید به قطع کردن خدمات آب، برق و گاز مطالبات خود را وصل کند، اما اکنون مشکل شده است و همین درآمدهای شهرداری را کاهش داده است. همچنین ما دیگر نمی‌توانیم از ساخت و سازهای مجاز جلوگیری کنیم، چرا که قبلا اگر ساخت و ساز غیر مجازی رخ می‌داد، می‌شد که اشتراک آب، برق و گاز به آن خانه اختصاص نداد؛ اما اکنون نمی‌شود چنین کرد. این مسئله را بگذارید در کنار رکود اقتصادی و کاهش ساخت و ساز؛ نتیجه کاهش شدید درآمد شهرداری می‌شود.
یکی از راه‌های کسب درآمد پایدار برای شهرداری مریوان، عایدات ناشی از تنظیف و خدمت‌رسانی در مرز باشماق است. در این زمینه کاری صورت گرفته است؟
ما بارها هم اعلام کرده‌ایم و هم درخواست که می‌توانیم در امر خدمت‌رسانی و مدیریتی مرز وارد شویم اما متاسفانه تاکنون اقدامی شایسته در این خصوص صورت نگرفته است. گو اینکه این امر به‌جای شهرداری مریوان، به سازمان همیاری شهرداری‌ها واگذار شده است. این سازمان ممکن است که در امر صادرات و واردات موفق عمل کند، اما در زمینه خدمت‌رسانی این شهرداری مریوان است که می‌تواند عملکرد بهتری داشته باشد چرا که هم نزدیک مرز است و هم ماشین آلات و نیروی لازم را در اختیار دارد. ما این درخواست را به صورت مکتوب به دولتمردان و نمایندگان مجلس و شورایعالی استان‌ها ارائه داده‌ایم اما تا کنون که پاسخ مثبتی از جانب مراجع ذی‌صلاح نشنیده‌ایم. این نکته را باید خدمت شما عرض کنم که مرز بین‌المللی باشماق دارای معافیت‌های مالیاتی است، اما شهرداری مریوان نه تنها از این عایدات بهره‌ای نبرده است، بلکه تاسیسات و آسفالت این شهر به علت عبور و مرور پرحجم از بین می‌رود و همین میلیون‌ها تومان خرج روی دست شهرداری می‌گذارد. از این تریبون استفاده می‌کنم و خواسته شهرداری مریوان را بار دیگر تکرار می‌کنم و آن اینکه از دولتمردان، نمایندگان مجلس و شورایعالی استان ها می‌خواهیم تمهیداتی جهت تصویب قانونی را فراهم آورند که طبق آن، درصدی از عایدات مرزها، به شهرداری شهرهای مرزی اختصاص یابد. چنین کاری به ایجاد یک درآمد پایدار برای شهرداری‌های مرزی منجر خواهد شد.
به بحث زمین‌خواری و ساخت و سازهای غیر مجاز در مریوان برسیم. هم اکنون چه وسعتی از شهر مریوان مشمول زمین خواری شده است و درصد ساخت و سازهای غیرمجاز در این شهر بیشتر در کدام محدوده شهری قرار دارد؟
در بحث ساخت و ساز غیر مجاز و موضوع زمین‌خواری باز هم شهرداری مانند موضوع زباله به تنهایی در تیررس قرار دارد. این در حالی است که شهرداری آخرین دستگاهی است که در بحث ساخت و ساز مداخله می‌کند. توضیح بیشتر اینکه ساخت و سازهای غیر مجاز در زمین‌هایی انجام می‌شود که یا متعلق به دولت است، یا وقفی است یا متعلق به اشخاص حقیقی. در مورد زمین‌های متعلق به اشخاص حقیقی می‌توان برابر ماده 101 قانون شهرداری‌ها اقدام کرد. اما در مورد زمین‌های متعلق به دولت (اراضی ملی و اراضی تحت مالکیت و تملک دولت) در اختیار دستگاه‌هایی مانند جهاد کشاورزی، منابع طبیعی و راه و شهرسازی است. وظیفه حفظ و حراست از این اراضی، به عهده این دستگاه‌ها است. متاسفانه بیشتر ساخت و سازهای غیر مجاز در زمین‌های تصرفی دولتی انجام می‌شود که علت آن عدم حفظ و حراست این دستگاه‌ها از زمین‌های تحت مدیریتشان بوده است. یک مثال می‌زنم. مطابق قانون، اراضی زراعی و باغات باید حفظ شوند و نباید کاربری آن‌ها تغییر یابد و به‌گونه‌ای ساخت و ساز در آن‌ها انجام شود که کاربری‌شان عوض شود. حفاظت از چنین اراضی‌ای به عهده جهاد کشاورزی است. حال اگر جهاد کشاورزی به وظیفه خود به درستی عمل کند، ساخت و ساز غیر مجازی رخ نخواهد داد و بنابراین شهرداری‌ها دچار مشکل نمی‌شوند.
در خصوص زمین‌خواری لازم است به عرض برسانم که زمین‌خواری هیچ ارتباطی به شهرداری ندارد و شهرداری از املاک خود به خوبی حراست کرده است و در مورد زمین‌خواری دستگاه‌های دیگر متولی امر هستند و باید این سوال را آن‌ها پاسخ دهند؛ از جمله دستگاه‌هایی مانند منابع طبیعی و راه و شهرسازی. در شرایطی که زمینی غیر قانونی تصرف شده باشد اساسا به لحاظ مالکیتی مشکل دارد و شهرداری پروانه ساخت برای آن صادر نمی‌کند و اشخاص هم برای ساخت وساز در چنین زمین‌هایی به شهرداری مراجعه نمی‌کنند. در واقع ساخت وساز غیر مجاز موضوعی فرابخشی است که جلوگیری از آن تنها وظیفه شهرداری نیست. اگر سایر دستگاه‌ها به درستی به وظایف خود عمل کنند شهرداری هم به آسانی می‌تواند ساخت وسازهای غیر مجاز را کنترل کند. آخرین دستگاهی که باید در بحث ساخت و ساز غیر مجاز اقدام کند شهرداری است.
نکته مهم این است که ساخت وساز غیر مجاز بیشتر در مناطق حاشیه‌ای شهر انجام می شود؛ جایی که اختلاف مالکیت وجود دارد؛ چون زمین‌ها دارای سند رسمی و کروکی مشخص نیستند و به جای آن نسق دارند. در نسق تحدید حدود انجام نشده است و همین امر باعث ایجاد اختلاف ملکی بین اشخاص حقیقی و دولت شده است. پرونده‌های قضایی فراوانی بین اشخاص و اداراتی مانند منابع طبیعی و اداره راه و شهرسازی در این زمینه وجود دارد.
فاضلاب محله سردوشی‌ها تا چند سال قبل به درون دریاچه زریوار می‌ریخت. آیا سیستم فاضلاب این محدوده ساماندهی شده است و در حال حاضر کدامیک از مناطق شهری مریوان فاقد سیستم هدایت فاضلاب شهری است؟
در ارتباط با سوال شما، در دوره پیش اقداماتی انجام شده و پروژه‌هایی اجرا شده است. امسال هم اعتباری به اداره آب و فاضلاب شهری داده شده است. پروژه در حال اجرا است و می‌توان گفت با اجرای پروژه مذکور صد در صد فاضلاب محله سردوشی‌ها و محلات بالا دست آن سامان‌دهی و هدایت می‌شود.
ساخت و ساز خانه باغ‌ها و متل‌ها در حاشیه دریاچه زریوار که عمدتا هم بوسیله دستگاه‌های اجرایی احداث شده است، یکی دیگر از انتقادات به شهرداری مریوان در دوره‌های قبل بود. در دوره جدید، برای توقف این روند چه کرده‌اید؟
ساخت وساز غیر مجاز در اطراف دریاچه و خانه باغ‌ها هیچ ارتباطی به شهرداری ندارد چون برابر قانون مدیریت تالاب زریوار با شهرداری نیست اگرچه تمام خدمات دریاچه زریوار را از صفر تا صد شهرداری انجام می دهد. از گذشته تا الان شهرداری در دریاچه زریوار میلیاردها تومان سرمایه‌گذاری کرده است؛ اما خارج از محدوده قانونی شهر است و شهرداری متولی رسمی زریوار نیست و مستاجر است و ساخت و سازهای غیر مجاز محدوده زریوار و خانه باغ‌ها مربوط به محیط زیست و جهاد کشاورزی و امور آب است و هیچ ارتباطی به شهرداری ندارد.
چند درصد از جمعیت شهری شهر مریوان در مناطق ناکارآمد شهری زندگی می‌کنند و وسعت این مناطق برای بازسازی و بازآفرینی چند هکتار است؟
در بحث معرفی مناطق و محلات ناکارآمد که نیاز به بازآفرینی دارند شهر مریوان حدودا، 11 یا 12 محله دارد. این محلات محلاتی هستند که بافت فرسوده دارند؛ از جمله محله تفینی‌ها، محله کمربندی 1و2، دارسیران قدیم، کوره موسوی، تپه موسک، محله لیلاخی‌ها، شهرک کوثر، سردوشی‌ها، نوبهار، بهارستان، شهرک زاگروس و... که مشمول طرح بازسازی و باز آفرینی می‌شوند و بعضی از این محلات و مناطق جدیدا به محدوده قانونی شهر الحاق شده اند. اگرچه رشد وتوسعه محلاتی مانند دارسیران قدیم وکمربندی 1و2 که مربوط به بیش از پنجاه سال گذشته است و گاهی در شرایط جنگ وبحران بنا به شرایط خاص و بخاطر عدم اجرای قوانین وضوابط بوجود آمده اند؛ اما رشد وتوسعه چشمگیر وفاقد زیرساخت وغیر اصولی محلات حاشیه ای در شرایط کنونی که باعث ایجاد مشکلات متعدد برای شهرداری ودیگر دستگاه های متولی شده است ورشد وتوسعه چنین مناطقی حتی بد‌تر از گذشته امری مقبول نیست که چنین محلاتی بدون هیچ قاعده وقوانین شهرسازی رشد نموده اند وباتوجه به طول عمر حدودا 10 ساله این محلات شامل محلات هدف طرح بازسازی وباز آفرینی شده اند!؟ واین مناطق حاشیه ای که به صورت غیر مجاز رشد می کنند در بحث مسایل فرهنگی واقتصادی واجتماعی نیز دچار مشکلاتی هستند و به لحاظ تراکم ودرصد جمعیتی هم خارج از استانداردهای موجود می باشند.
وضعیت سرانه فضای سبز به نسبت میانگین کشوری، حمل و نقل و ترافیک شهری چگونه است؟ چند دستگاه تاکسی در جابجایی مسافران فعال هستند؟
در کل محدوده شهر مریوان در پارک طبیعی و خدادادی وسیعی قرار گرفته است؛ اما اگر منظور از سرانه فضای سبزی ایجاد پارک وفضای مصنوعی وساخته شده توسط شهرداری باشد علیرغم ادعا های همکاران دردوره گذشته که میزان سرانه های عجیب وغریب را مطرح نموده اند می توان گفت که سرانه فضای سبز شهر مریوان را اگر به صورت رسمی وبه میزان آمار وجمعیت به حساب بیاوریم در واقع کمتر از 3 درصد است وچون آمار جمعیتی رسمی بیشتر از 136 هزار نفر است ومساحت ومحدوده فضاهای سبز شهری ما کاملا مشخص ومعلوم است وسرانه کمتر از 3 درصد است موضوع حمل ونقل وترافیک توسط سازمان مربوطه انجام می شودکه زیر مجموعه شهرداری می باشد و حمل ونقل وجابجایی مسافر در شهر مریوان توسط تاکسی ومیدل باس ومینی بوس انجام می شود حدودا 600 دستگاه تاکسی درامر جابجایی مسافر در مسیرهای سطح شهر فعالیت دارند واخیرا در مورد حمل بار نیز برنامه‌هایی در دست اجرا داریم وقصد داریم همانگونه که بحث جابجایی مسافرا را توسط تاکسی و.... ساماندهی کرده ایم در بحث ساماندهی وحمل بار هم اقداماتی در دستور کار سازمان حمل ونقل همگانی مریوان است.
شهر مریوان را پایتخت تئاتر خیابانی ایران می‌شناسند و این پتاسیل خوبی برای جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در اجرای پروژه‌های شهرداری است چرا از این پتانسیل به درستی استفاده نشده و نمی شود؟
ما خوشحال هستیم که شهر مریوان به عنوان پایتخت تئاتر خیابانی مریوان شناخته شده است وشهرداری مریوان همیشه کمک حال اجرای وبرگزاری جشنواره بوده است ودر بحث جذب سرمایه گذار هنرمندان ومیهمانان وشرکت‌کنندگان در جشنواره می توانند سفیران خوبی برای معرفی مریوان باشند واین امر می تواند در بحث جذب سرمایه گذاران داخلی وخارجی برای شهر باشد وما سعی امان بر این است که از این پتانسیل برای جذب سرمایه گذار بهره ببریم هرچند بحث پروژه های شهرداری تابع شرایطی خاص هستند اما در بخش سرمایه گذاری بخش خصوصی انتظار داریم که هنرمندان ومیهمانان داخلی جهت معرفی شهر مریوان تلاش کنند؛چرا که حضور هنرمندان ومیهمانان از نقاط مختلف بهترین ظرفیت برای معرفی شهر مریوان به حساب می آیدواز طرفی در مدتی معین نام مریوان در رسانه های مختلف به روی آنتن می رود ومطرح می شود.
البته متولی اصلی جشنواره تئاتر خیابانی اداره فرهنگ وارشاد اسلامی است وشهرداری فقط به عنوان متولی امورات شهری در بحث برگزاری جشنواره مشارکت می نماید ودر سنوات گذشته کمک های خوبی از طرف شهرداری وشورا به جشنواره شده است وامسال هم شهرداری برای برگزاری جشنواره کمک وهمکاری می کند.
با توجه به نقشه طرح جامع شهری وطرح تفضیلی تعدادی از محلات مسکونی در مرکز شهر از جمله محلات ( حسینیه . اورامی ها . حاجی نجیم و...) به عنوان بافت تجاری معرفی شده اند برنامه شهرداری مریوان برای توسعه وگسترش بازار در نقاط ذکر شده چیست؟
در بحث احداث بازارومجتمع های تجاری تحت هر عنوانی به صورت متمرکز خصوصا در هسته مرکزی شهر که ما هم معتقد هستیم که دیگر قابلیت مسکونی ندارند وموضوعاتی را در زمینه تغییر کاربری با استاندار ومعاونت عمرانی استانداری مطرح کرده ایم وقول همکاری ومساعدت را داده اند لذا ما آماده هستیم واز هرگونه پیشنهاد واجرای طرح وپروژه در این زمینه استقبال می کنیم وهر شخص ویا اشخاصی قصد احداث راسته بازار ویا مجتمع تجاری وپاساژ در هر نقطه ای از هسته مرکزی شهر را دارند همکاری واستقبال نموده ودر انجام امورات مربوطه تسریع وآسان کاری می کنیم.
موضوع حقوقات معوقه وعدم پرداخت به موقع حقوق ومزایای کارکنان وپرسنل شهرداری‌ها مدت‌هاست تیتر اکثر رسانه ها است وشهرداری مریوان نیز از این قاعده مثتثنی نیست در این باره چه توضیحاتی دارید؟
بحث حقوق ومزایای معوق کارکنان وکارگران شهرداری میراث نا مبارکی است که از دوره پیش به ما رسیده وزمانی که مدیریت اینجانب در شهرداری مریوان شروع شد یعنی از آبان ماه 96 هنوز حقوق اسفند ماه 95 پرداخت نشده بود وهمچنین عیدی تعدادی از کارگران در سال 95 پرداخت نشده بود وعیدی تعدادی از کارگران در سال 96 هم پرداخت نشده بود ودر واقع ما الان حدودا 2 ماه از حقوقات معوق سال 96 را داریم وزمانی که بنده شهرداری را تحویل گرفتم حقوقات معوقه درحدود 9 میلیاردو دویست میلیون تومان بودکه در صورتجلسات فی مابین موجود وقابل استناد می باشند وبعد از 9 ماه 9 میلیارد و300 میلیون تومان حقوقات معوقه داریم در واقع ما حقوقات دوره مدیریتمان را پرداخت کرده ایم واگر 9 میلیارد بدهی دوره گذشته نبود ماالان حقوق معوقه ای نداشتیم واز زمانی که مدیریت شهرداری را تحویل گرفته ایم مدام حقوق ومزایا را پرداخت کرده ایم یکی از اولویت های کاری ما همیشه تلاش برای پرداخت حقوق ومزایای کارکنان و کارگران زحمتکش شهرداری بوده وخواهد بود.
با توجه به اینکه مدتی است تعدادی از نیروهای سازمان بازرسی کل کشور در شهرداری مریوان مستقر شده ودر حال بررسی پرونده های واسناد ومدارک هستند، آیا تاکنون بررسی های آنها نتیجه ای داشته است؟
خیر هنوز هیچ گونه اظهار نظری مطرح نشده است وچون کار تخصصی خود آنها است بنده در این زمینه هیچ گونه اظهار نظری نمی کنم ودر صورت نیاز وحصول نتیجه موارد را عینا به اطلاع عموم شهروندان خواهیم رساند هرچند می‌دانیم که شفاف سازی واطلاع رسانی دقیق به مذاق بعضی ها خوش نمی آید وشاید افراد زیادی در اثر شفاف سازی متضرر شوند؛
اما چون شهرداری نهادی عمومی ومتعلق به همه شهروندان است وهرگونه اتفاقی که در حوزه شهرداری می افتاد نیاز به پنهان کاری ومخفی سازی ندارد وباید به اطلاع عموم برسد. واین نص صریح قانون است که ما موظف هستیم تمام عملکرد خودمان را به مدت 6 ماه ویا 1 سال برای اطلاع عموم منتشر نماییم ونیازی به مخفی کاری ندارد.البته سازمان بازرسی در تمامی شهرداری ها مستقر می شود واین تنها مختص مریوان نیست ودر کل شهرهای استان این اتفاق افتاده است وسازمان بازرسی چنین رسالتی دارد.