بسكتبال؛ قرباني افراد ناكارآمد

مسابقات سوپر ليگ بسكتبال از اوايل آبان ماه آغاز خواهد شد كه تنها ٩ تيم اعلام آمادگى كردند.اين در حالي است كه نسبت به فصل گذشته از نظر تعداد تيم،هيچ تغييرى صورت نگرفته است. در جلسه سوپرليگ،١٢نماينده شركت كردند اما تنها ٩تيم( شيميدر، پتروشيمى بندرامام، نفت آبادان، دانشگاه آزاد، شهردارى تبريز، پدافند رعد دزفول، شهردارى گرگان، نيروي زمينى و پارسا مشهد) وروديه ليگ واريز كردند.انتظار داشتيم با آمدن رييس جديد حداقل در سوپر ليگ تغييراتى رخ دهد، نه تنها تعداد تيم ها افزايش نيافت بلكه با انصراف تيم مهرام، نايب قهرمان فصل گذشته روبه رو شديم؛تيمى كه فصل گذشته با جوانان خود موفق شد تيم پتروشيمي، پر مهره سوپر ليگ راشكست دهد و راهى فينال شود. حدود ٢٠ روز به مسابقات سوپر ليگ زمان باقى است كه از همين ابتداى امر حواشى هاى مختلف به طور كامل مشهود است.مهرام تهران، پس از دو سال غيبت در مسابقات سوپر ليگ با تيمى جوان وارد شد و به مقام دوم رسيد كه البته چك خوردن هاشمى از ياورى، مديرعامل پتروشيمي و حاشيه سازى پى در پى آن‌ها هيچ گاه فراموش نخواهد شد. شايد همه اوضاع بد اقتصادى كشور را دليل بر غيبت مهرام بدانند اما بدون شك حواشى فصل گذشته مزيد بر علت شد تا گنجى، مدير باشگاه مهرام از تيم دادن صرف نظر كند. البته مهرام در تيم هاى پايه به فعاليت خود ادامه مى دهد. شايد اگر محمود مشحون (رييس پيشين فدراسيون) بود ليگ امسال طور ديگرى رقم مى خورد. روزگارى همه به دنبال بركنارى مشحون بودند اما با اين وضعيت به وجود آمده شايد گاهى پشيمانى رابه صورت واضح حس مى كنيم.اكنون چيزى تا آغاز مسابقات سوپر ليگ امسال نمانده است اما اكثر بازيكنان هنوز بلاتكليف هستند.البته هر فصل همين آش و همين كاسه اس اما انتظار مى رفت با آمدن رييس جديد خيلى از مسائل تغيير كند. طباطبايى در مصاحبه هايش خواستار فرصت شده تا بتواند بسكتبال را سروسامان دهد. رييس جوان از اواخر فصل گذشته وارد بسكتبال شد، يعنى حدود 9ماه است كه صندلى فدراسيون را در اختيار دارد كه در اين 9 ماه جز ناكامى چه براى تيم هاى ملى و چه براى تيم هاى باشگاهى، چيزى در پى نداشته است. به عنوان مثال شكست تيم ملى در مسابقات آسيايى و يا انصراف باشگاه بزرگى همچون مهرام از شركت در سوپر ليگ و ...پس از پايان مسابقات سوپر ليگ، فستيوال سبد طلايى برگزار شد. نويد رضايى‌فر، به عنوان پديده فصل و اصغر كاردوست به عنوان بهترين بازيكن انتخاب شدند اما هيچ كدام از آن‌ها براى تيم ملى به زمين نرفتند. نويد رضايى فر در ليست ١٢بازيكن تيم ملى قرار مى گرفت اما شاهين طبع، سرمربى تيم ملى هيچ گاه از پديده فصل در زمين استفاده نكرد و رضايي فر هميشه از روى نيمكت بازى را دنبال مى‌كرد. كاردوست هم به هيچ كدام از اردوها دعوت نمى شد و هيچ فرقى با رضايى‌فر نيمكت نشين نداشت. سوالى كه اينجا مطرح مى شود اين است كه چرا چنين فستيوالى برگزار مى شود در حالى كه به نحوه احسن از بازيكنان استفاده نمى شود و جز نااميدى چيزى در بر ندارد. در آخرين بازى انتخابى جام جهانى،تيم ملى كشورمان در توكيو به مصاف ژاپن رفت و بازى را واگذار كرد. در اين بازي صمد نيكخواه بهرامى و حامد حدادى حضور نداشتند، شايد اگر كاردوست بود مى‌توانست جاى خالى حدادى را پر كند و نتيجه شيرينى را براى تيم ملى رقم بزند اما به علت تعصبات بى جاى سرمربى اين اتفاق نيفتاد.همه بازيكنان به دنبال نتيجه مطلوب براى تيم خود هستند اما گاهى با خودخواهى‌هاى بي جا ي مسئولان متضرر مى شويم. بدون منافع شخصى براى بسكتبال قدم برداريم زيرا بازيكن گناهى ندارد.