روزنامه خراسان
1397/07/11
با شمایند!
این روز و شب ها که مجالس عزاداری برقرار است و همه جا سخن از آیات و احادیث در میان است، با خود فکر می کنم چرا از جا، برنمی خیزیم و بر اساس هندسه طراحی شده آیات و روایات، میان داری نمی کنیم؟ چرا مثل کلماتِ فرَار و قلم های پرشتاب، با اولین نقطه، پا به اول خط می گذاریم بدون آن که تاثیر بایسته گرفته باشیم، حالا تاثیر گذاشتن، پیشکش! از خود می پرسم و حالا از شما هم همین سوال را دارم که چرا چندان که باید، با حدیث همراه نمی شویم تا زندگی ما هم تازه شود. چرا به کار نمی بندیم آیات و روایات را تا بند از پای ما باز شود؟ من با تامل های فراوان، به این نتیجه رسیدم که دلیل ماجرا آن است که "ما خود را مخاطب آیات و روایات نمی دانیم" و چون چنین برداشتی داریم، دریافتی هم از آن کلمات نور نداریم که جان مان را روشن کند. معتقدم یک نفر باید به ما نهیب بزند که " با شمایند" بگویدمان که "شما مخاطب این سخنِ معصوم هستید". شاید خود را مخاطب ببینیم و مثل کسی که حکم از شخصیت بزرگی می گیرد، تکانی به خودمان بدهیم و برای اجرای اوامر برخیزیم. والا با این سبک که تن به آب می زنیم و هیچ جای مان تر نمی شود، نمی تواند دردی از ما دوا کند. باز ما خواهیم ماند و کنار دریا و تشنگی که هر روز بیشتر هم می شود و صدای مان هم بلند است به تشنگی اما گویی یادمان نمی آید که باید دستی به آب زد و کفی نوشید و رفع عطش کرد. اگر خود را مخاطب می دانستیم، قطعا روزگار مان فرق می کرد چنان که روزگار فضیل عیاض فرق کرد. همان گردنه گیرِ دزد و قلدری که وقتی برای تصاحب ناحقی، گام بر می داشت، آیه 16 سوره مبارکه حدید را شنید که" أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذکْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ..." و خود را مخاطب دید به گونه ای که انگار آیه، همین الان بر او نازل شده و همین باعث شد که از بی راهه به راه آید و با ادای حق الناسی که بر ذمه داشت در شمار عارفان در آید و زندگی از نو بسازد. باور کنیم اگر ما هم خود را مخاطب آیات و روایات بدانیم دیگر نمی توانیم دست به بدی و زبان به بد گفتن و حتی دل به بد داشتن بیالاییم. این که در مجالس هم می نشینیم اما باز به جای اول برمی گردیم و به کردار دیروز برمی خیزیم برای این است که با آموزه های دین ارتباط برقرار نمی کنیم. گاه حتی با همان حنجره ای که خوانده ایم، سخنانی را بیان می کنیم که نباید. برخی هامان ،با همان دستی که به سینه زده ایم برای عزاداری، دست رد به سینه مردمی می زنیم که باید کارشان را انجام دهیم و...برای این است که حق گفته ها را جوری می شنویم که انگار برای دیگران می گویند نه به ما.اما اگر خود را مخاطب بدانیم و حواس مان باشد که پیامبر و امام ما را می خوانند و خدا راه را به ما نشان می دهد، قطعا تجدید نظر و رفتار می کنیم . بیایید در این محرم با خدای خود عهد کنیم همه آیات و احادیث را به عنوان مخاطب خاص بشنویم تا با تخلق به اخلاق دینی و تعمق در رفتار دینی خود و میهن خود را از شرایط موجود به سمت شرایط مطلوب ببریم ....
سایر اخبار این روزنامه
اخراج بن سلمان از کویت
شاهکار برانکو با دست های خالی
توصیه هایی به آن ها که این روزها با «ای کاش...، ای کاش...» روزگار می گذرانند
با شمایند!
نگاهی به فیلم «جاده قدیم» جدیدترین ساخته منیژه حکمت
درباره شاعرو طنز پرداز«عمران صلاحی» به بهانه سالروز درگذشتش
نفتای جدید به خاطر انتخابات میان دوره ای!
شروط تداوم روند سقوط ارز
لبخند قیمت ها به سکته دلار
افشاگری گاردین از بودجه ۲۵۰ میلیون دلاری عربستان برای شبکه «ایران اینترنشنال»
افتتاح 1700 مدرسه با 8000 کلاس درس به همت خیران در سراسر کشور
غفلت شورای شهر از تشکیل سازمان حاشیه مشهد
دستور استاندار خراسان رضوی برای حل مشکلات مالی تیم «پدیده»
جنایت در مرداب رابطه شیطانی
به دنبال مرد رویاها!
خریدهای ناتمام با کاهش قیمت دلار در فروشگاه های زنجیره ای
گزارش میدانی خراسان از بازار ارز و هجوم فروشندگان
بازداشت ۴۱۷ نفر به اتهام انتقال نیم میلیارد دلار ارز از ایران به آمریکا