ابتدا در مورد برگزاری این نمایشگاه در گالری خانه فرهنگ ایران برای ما بگویید.

این سفر به دعوت خانه فرهنگ ایران در پاریس بود. با توجه به اینکه در ماه های گذشته، نمایشگاهی از هنر قاجار در موزه لوور شهر لانس برگزار شد و علیرغم گستردگی، بخش خوشنویسی آن اندک بود، مصمم شدیم تا نمایشگاهی مفصل‌تر از خوشنویسی دوره قاجار را در پاریس برگزار کنیم. نمایشگاه لوور لانس در مجموع نمایشگاه بسیار مفصلی به شمار می رفت، اما چیزی که جایش در این نمایشگاه خالی ماند، خوشنویسی بود که چندان به آن پرداخته نشد؛ احتمالاً یا منابعش را نداشته‌اند یا سیاست دیگری در پیش گرفته‌اند. خوشنویسی یکی از مهم ترین هنرهایی است که در دوره قاجار داشته ایم، اما در این نمایشگاه بسیار کمرنگ دیده شد. به همین دلیل تصمیم گرفتیم نمایشگاهی را در خانه فرهنگ ایران در پاریس، با آثاری از سال 1219 هجری قمری یعنی اوایل دوره قاجاریه، تا سال 1344 هجری قمری که اواخر این سلسله است، برگزار کنیم. آثاری از حدود چهل خوشنویس قاجاری را در آنجا به نمایش گذاشتیم.
نخستین بار بود که نمایشگاهی در فرانسه برگزار کردید؟
بله، اولین بار بود که در فرانسه برگزار شد، به هر حال جمع آوری مجموعه آثار چهل خوشنویس قاجاری، بردنش در یک کیف دستی به فرانسه و به نمایش گذاشتنش، کار ساده ای نیست. خانه فرهنگ ایران در پاریس، پنج ماه برای برپایی این نمایشگاه برنامه ریزی انجام داد، در حالی که برنامه ریزی برای نمایشگاه قاجار در لوور از پنج سال گذشته شروع شده و بالغ بر صدها هزار یورو هزینه داشته است.
معمولا در ایران، فروشگاه با نمایشگاه هم معنی است. بعضی گالری ها آثار یک هنرمند را به نمایش می‌گذارند، همان جا قیمت گذاری می‌کنند و به فروش می رسانند اما در اروپا دو مقوله کاملا متفاوت است. شما با چه هدفی به فرانسه رفتید؟


ما هیچ بحثی در مورد فروش آثار و هیچ برنامه ای برای چنین اقدامی نداشتیم. نگاه ما صددرصد فرهنگی بود و می خواستیم مردم اروپا مخصوصا فرانسه با هنر خوشنویسی دوران قاجار در ایران آشنا شوند. موجی در دنیا در خصوص هنر قاجار راه افتاده و در فرانسه هم به دیگر هنرهای این دوره تاریخی پرداخته بودند اما جای خوشنویسی خالی بود. ما برای تکمیل کار فرانسوی ها، آثار خوشنویسان دوره قاجار را به این کشور بردیم. همان طور که گفتم نگاه ما صرفا فرهنگی بود. در همین راستا آثار را در فرانسه به نمایش گذاشتیم و بعد به ایران برگرداندیم. به زودی نمایشگاهی در ایران نیز برپا خواهیم کرد و گالری
دال در تهران، آثار را به نمایش عموم می‌گذارد.
نمایشگاه فرانسه برای شما منافع مالی داشت یا صرفاً یک پروژه فرهنگی بود؟ ادامه نمایشگاه در ایران چطور برگزار می شود؟
ما از ابتدا با تفکر فرهنگی قدم پیش گذاشتیم و انتظار منافع اقتصادی نداشته و نداریم. هدف ما معرفی هنر خوشنویسی دوره قاجاریه و جذب مخاطبانی بود که علاقه مند به حوزه شرق و مخصوصا ایران هستند. فرانسوی ها، ایران را خیلی دوست دارند و بسیاری از آنها روی شخصیت‌های بزرگ ایرانی تحقیق کرده اند. کنفرانسی در روز اول افتتاحیه نمایشگاه در خصوص هنر خوشنویسی دوران قاجار برگزار شد و در این باره توضیح دادیم و صحبت کردیم. به نظرم نمایشگاه کم نظیری بود و شاید تکرارش دیگر به راحتی به دست نیاید. ما این کار را تا حدودی سهل و راحت انجام دادیم چون مجموعه در اختیارمان بود و شاید معنای سختی را تا حد زیادی درک نکردیم، اما اگر فرد دیگری بخواهد آثار را جمع‌آوری کند، از ایران به فرانسه ببرد و به نمایش بگذارد، به اعتقادم کاری
سخت وشاید نشدنی است.
آثار این نمایشگاه به مجموعه شخصی شما تعلق داشتند؟
بله، مجموعه شخصی بود. چند اثر را هم از دوستان امانت گرفتیم و برای تنوع کارها به فرانسه بردیم اما در مجموع اتفاقی بود که به راحتی برای ما رخ داد. به طور مثال چند سال پیش از ایالت ناپل ایتالیا، مجموعه ای را به ایران آوردند و در کاخ نیاوران به نمایش گذاشتند. شاید این اتفاق هم دیگر نیفتد چون همان طور که اشاره کردم، کار بسیار سختی است و می بینیم که تاکنون نیز رخ نداده است.
استقبال از نمایشگاه چطور بود؟ مخاطبان آثار بیشتر از طبقه فرهیختگان بودند یا عموم مردم هم امکان دسترسی داشتند؟
این گونه نمایشگاه ها نیازمند اطلاع‌رسانی دو، سه ماهه ای است. ما باید ویزای فرانسه را می گرفتیم اما تا یک هفته قبل از افتتاح نمایشگاه، ویزای ما صادر نشده بود. به همین دلیل تبلیغات، دشوار جلوه می‌کرد، چون ممکن بود تبلیغ کنیم و بعد ویزا صادر نشود و نمایشگاه لغو شود. در این صورت مخاطب آزرده خاطر می شد. مدیریت کردن این اتفاقات، کار سختی است. اگر تضمینی بود، چند ماه زودتر تبلیغات را آغاز می کردیم، شاید می‌توانستیم از تبلیغات شهری هم بهره ببریم. طبیعتا استقبال بیشتری صورت می‌رفت چون توریست در فرانسه، فراوان است و از پدیده های فرهنگی هم بسیار خوب استقبال می کنند. اجرای چنین کارهایی واقعا سخت است و باز هم می گویم به راحتی و به سرعت محقق نمی شود. صدها بازدیدکننده معمولاً از نمایشگاه‌های خانه فرهنگ ایران در پاریس بازدید می کنند. بیشتر از طریق وبسایت و ایمیل، دعوت نامه های نمایشگاه ها را برای مخاطبان ارسال می کنند. به طور کلی دوستداران ایران در پاریس بسیارند، همچنین مردمان آسیای شرقی که تعدادشان در پاریس زیاد است نیز به هنرهای شرقی علاقه‌ دارند، این ها همه ظرفیت هایی است که می شود برای کار فرهنگی رویشان
حساب کرد.
در ایران چه فرد یا ارگانی، کار تبلیغات را برای شما انجام می دهد؟
به هر حال ما مخاطبان خاصی داریم. در فضای مجازی، خبر را می چرخانیم و کسانی که به دنبال هنر باشند، مطلع می شوند، ولی ما به دنبال مخاطب جدید و جهانی بودیم. به فرانسه رفتیم تا انسان های دیگر نقاط دنیا را با هنر خوشنویسی ایران آشنا کنیم؛ مخاطبی که از خوشنویسی ایران شنیده ولی ندیده و فضاهایش را نشناخته است، قاعدتا جذب چنین مخاطبی، سخت‌تر است.
به هدف تان رسیدید؟
استقبال خارجی ها خوب بود ولی انتظار داشتم مخاطبان بیشتری را ببینم. اگر در این نمایشگاه، پنج نفر را در مقابل خوشنویسی ایرانی به چالش کشیده باشیم و آنها بعد از نمایشگاه درگیر خوشنویسی ایران باشند و رویش مطالعه کنند، تاثیر خود را
گذاشته ایم.
سایر اخبار این روزنامه
ترکیه مظنونین قتل خاشقجی را معرفی کرد تداوم ماجرای کنسولگری استانبول آیت الله‌هاشم‌هاشم‌زاده هریسی: به‌خاطر یک لایحه دنیا را علیه خود تحریک نکنیم نگوییم خزر این دریا کاسپین است گزارشی درباره قراردادهای موقت که امکان استثمار بیشتر کارگران را فراهم آورده است «همدلی» از رکود ادامه‌دار در یکی از پرحاشیه‌ترین بازارها گزارش می‌دهد خواب زمستانی مسکن ابتدا در مورد برگزاری این نمایشگاه در گالری خانه فرهنگ ایران برای ما بگویید. گزارش نشست دیروز هیات دولت با چالش‌های امروز کشور همخوانی نداشته و بیشتر به موضوع‌هایی با ارزش خبری اندک پرداخته شده است آیت الله‌هاشم‌هاشم‌زاده هریسی: به‌خاطر یک لایحه دنیا را علیه خود تحریک نکنیم توضیحات محسن‌هاشمی درباره پاسخ دفتر رهبر انقلاب به نامه او پزشکیان بر احیای کارت سوخت صحه گذاشت دومین روز رسیدگی به شکایت ایران در لاهه، وکلای ایران، آمریکا را به فرار از پاسخگویی متهم کردند در اعتراض به استرداد دیپلمات کشورمان به بلژیک صورت گرفت؛ احضار سفیر آلمان به وزارت خارجه