روزنامه وطن امروز
1397/07/24
پیشکاران اروپا در بهارستان!
محمد سعادتی: «علی نجفیخوشرودی» سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، اخیرا در سخنانی اعلام کرده: «کمیسیون امنیت ملی، درخواست اخیر برخی کشورهای اروپایی برای بازگشایی دفتر اتحادیه اروپایی در تهران را به مراجع ذیربط بویژه وزارت امور خارجه منتقل کرده و موضوع را پیگیری میکند. اخیرا کمیسیون امنیت ملی نشستی با سفرای کشورهای اروپایی در تهران داشت که برخی از آنها بویژه سفیر اتریش به عنوان رئیس دورهای اتحادیه اروپایی خواستار بازگشایی دفتر این اتحادیه در تهران شدند، البته موضوع جدیدی نیست. در کشور هنوز جمعبندی برای این درخواست شکل نگرفته است».وی در ادامه این سخنان، نتوانسته «ذوقزدگی» خود را از پیگیری درخواست اروپاییان پنهان کند و اینچنین افاضات(!) خود را تکمیل کرده: «اتحادیه اروپایی به عنوان نهاد بینالمللی چندجانبه درخواست گشایش دفتر در ایران را داده که شخصا فکر میکنم به تقویت روابط ایران و اروپا کمک میکند».
این اظهارات در حالی است که همان روز تصویب لایحه CFT در صحن علنی مجلس نیز، اتحادیه اروپایی بازگشایی دفتر خود در تهران را مطرح کرد تا از این طریق، گام دیگری در راستای «استقرار سیاسی» در پایتخت کشورمان بردارد.
1- ضربالمثل «کاسه داغتر از آش شدن» را بارها شنیدهایم! همچنین شنیدهایم این ضربالمثل در قبال کسانی به کار میرود که در زمینه یک درخواست، تقاضا و... گوی سبقت را از صاحبان اصلی آن ربوده و سینه خود را در برابر دیگران سپر میکنند. چنین قاعدهای در خصوص آقای نجفی و همفکران ایشان نیز صدق میکند. در حالی که مقامات اروپایی خود نیز به دلیل سوءسابقه در حمایت از افراد مسألهدار، فتنهگر و ضدانقلاب بویژه مداخلات ظاهرا حقوق بشری- و باطنا سیاسی- در امور کشورمان، جرات طرح مستمر این موضوع (بازگشایی دفتر خود در تهران) را نداشته و آن را در خلال برخی موضعگیریهای خود به صورت کلی مطرح میکنند، ذوقزدگی عدهای در داخل نهتنها جای سؤال، بلکه جای خجالت دارد!
2- جناب نجفیخوشرودی در بخشی دیگر از سخنان خود، شخصا از این موضوع دفاع کرده و آن را گامی در راستای ارتقای مناسبات ایران و اروپا قلمداد کرده است. سوال اصلی اینجاست: ایشان به چه حقی به عنوان سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، عقیده شخصی خود را در قالب یک موضعگیری رسمی [آن هم بلافاصله پس از بیان موضع غیر قابل دفاع کمیسیون امنیت ملی] بیان کرده و از آن دفاع میکند؟! مگر ایشان متوجه جایگاه حقوقی خود و تفکیک جایگاه حقیقی خود نسبت به سمتی که برعهده دارد، نیست؟! نکته جالب توجه اینکه در سوابق ایشان، مواردی از جمله حضور در مسند سفارت ایران در قرقیزستان و حضور در چندین سمت مدیریتی در دستگاه دیپلماسی کشور نیز قابل مشاهده است!
3- ذوقزدگی آقای نجفی و همفکران ایشان از تاسیس دفتر اتحادیه اروپایی در تهران در حالی است که اروپای واحد طی 2 دهه اخیر اقدامی جز عهدشکنی در مناسبات خود با تهران انجام نداده است! بهتر است ایشان به جای خوشخدمتی به مقامات اروپایی و سینهسپر کردن در برابر آنها، به فکر بازخواست تروئیکای اروپایی بر سر همراهی با ترامپ درباره تغییر برجام و سپس تاخیر در ارائه بسته پیشنهادی به ایران باشد! از سوی دیگر، هزاران بدهی سیاسی و دیپلماتیک اروپا به ایران از جمله حمله به اماکن دیپلماتیک کشورمان در لندن، کپنهاگ، لاهه و پاریس، دستگیری دیپلمات بیگناه و مظلوم کشورمان و استرداد وی به بلژیک (آن هم به اتهامی واهی) و حمایت صریح و مستقیم کشورهایی مانند فرانسه از گروهکهای ضد انقلاب و تروریستی از جمله اعضای خونآشام گروهک منافقین هنوز به قوت خود باقی است. در چنین شرایطی انتظار میرود کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به مأمن و پناهگاهی برای دفاع از حقوق حقه ملت ایران در برابر عهدشکنیها و بازیهای چندگانه و مکارانه اروپا در قبال کشورمان تبدیل شود، نه به جایگاهی برای دفاع از تاسیس دفتر اتحادیه بدقول و عهدشکن اروپایی در تهران!
4- تاکنون بارها عنوان شده حاکمیت نگاههای خوشبینانه نسبت به اروپا و زمینهچینی برای تثبیت و استمرار این نگاه در کالبد دستگاه سیاست خارجی کشورمان، حکم سمی را دارد که اعاده آن از این کالبد به راحتی امکانپذیر نیست. متاسفانه نگاه به غرب همچنان در وزارت امور خارجه و حتی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی فعلی کشورمان پررنگ است. نوع موضعگیری و نحوه استفاده آقای نجفی از جملات ایجابی درباره بازگشایی دفتر اتحادیه اروپایی، این حقیقت تلخ را بخوبی برای مخاطبان به اثبات میرساند. آیا زمان آن نرسیده است که در این باره تجدیدنظر اساسی و بنیادینی شود؟!