لطفا برای فوتبال منقلب نشوید!

تجربه آدرنالین بالا، شور و هیجان، دیدن صحنه گل از روی سکوها و عرق سرد از باخت ناگهانی فقط مخصوص آقایان نیست و بانوان هم باید در آن سهیم باشند.چندی پیش درهای استادیوم آزادی برای تماشای یک بازی فوتبال بر روی تعدادی از زنان که غالبا خانواده‌فوتبالیست‌ها و برخی از بازیگران سینما بود، باز شد. بازي ایران- بولیوی، یک بازی عادی و دوستانه بود که مثل همه بازی‌ها پس از 90 دقیقه تمام شد اما بعد از آن برخی‌ها منقلب شدند، برخی‌ها هم تیتر زدند آزادی آزاد شد و برخی دیگر هم بی‌اهمیت از کنار آن گذشتنداما آنچه در این زمينه وجود دارد تندروی‌ها و اصرار بر عدم ورود خانم‌ها به ورزشگاه‌ها به خصوص فوتبال است.فوتبال رشته‌ای است که پوشش ورزشکاران در آن کاملا عادی است و این پوشش برای کشور ما هم جای بحث ندارد و همگان از چپ و راست موافق آن هستند اما اگر ورزشکار به هر دلیلی در جریان بازی لباس خود را از تن بیرون کند با کارت زرد داور روبه‌رو می‌شود و این قانون فوتبال است. پس می‌توان نتیجه گرفت که تماشای فوتبال تماشای برهنگی نیست.تماشای فوتبال از تلویزیون هم بسیار راحت است و لازمه آن جست‌وجو در چند کانال ورزشی است. آن وقت می‌توانید یک فوتبال خارجی یا داخلی را در میان انبوهی از کانال‌های خودی و ناخودی بیابید.دیدن فوتبال بدون سانسور امکان پذیر است، پس به نظر می‌رسد پوشش بهانه‌ای برای عدم حضور بانوان در ورزشگاه‌هاست.
طبق نتایج نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) که در تاریخ ۲۱ شهریور سال ۱۳۹۶ در گستره ملی انجام شد، ۶۱.۱ درصد مردم ایران موافق حضور زنان در ورزشگاه‌ها شدند. پس سوال اینجاست که چه کسی مانع حضوربانوان است؟شاید مخالفان بگویند که تماشا از روی سکوها اشکالی ندارد و ایراد حضور مختلط است! این مساله در سالن سینماها سال‌های سال حل شده ولی اگر حساسیت‌ها آنقدر بالاست، می‌شود با اختصاص جایگاهی ویژه بانوان آن را حل کرد و برای دلایل نه گفتن‌ها هزاران راه یافت تا زنان بتوانند به این حق خود برسند.
بد نیست بدانید این برای اولین بار نیست که دروازه‌های ورزشگاه در ایران به روی بانوان باز می‌شود. نخستین حضور زنان در ورزشگاه آزادی در سال ۱۳۷۷ و در جریان استقبال از بازیکنان تیم ملی که توانسته بودند به جام جهانی ۱۹۹۸ صعود کنند، اتفاق افتاد. با وجود آنکه از زنان برای این حضور دعوت نشده بود اما آنان خود را به ورزشگاه رساندند.
نخستین حضور زنان در یک بازی فوتبال در جریان بازی ایران و ایرلند در سال ۱۳۸۱ اتفاق افتاد و تعداد کمی از زنان ایرلندی توانستند وارد ورزشگاه آزادی شوند. هر چند این امر با اعتراض فعالان جنبش زنان ایران مواجه شد. آن ها می‌گفتند: چرا ممنوعیت حضور زنان فقط برای زنان ایرانی است. حضور زنان خارجی بعدها بارها و بارها در هنگام برگزاری بازی‌های بین‌المللی تیم ملی ایران تکرار شد و زنان کره‌ای، ژاپنی، چینی و سوری توانستند وارد ورزشگاه آزادی شوند.نخستین حضور زنان ایرانی در ورزشگاه‌های ایران به بازی ایران و بحرین در جام مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ بازمی‌گردد. در این بازی ایران به جام جهانی صعود کرد و هیچ اتفاقی به غیر از فوتبال رخ نداد.بی‌تردید با توجه به اینکه پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا حضور دارد، می‌توان جو ورزشگاه را پرشورتر، جذاب‌تر و امن‌تر از قبل کرد.فوتبال طرفداران زن بسیاری دارد که می‌تواند نوع نگاه را تغییر دهد. ضمن اینکه فینال لیگ قهرمانان آسیا در ورزشگاه آزادی فرصتی است تکرار نشدنی برای تمام طرفداران فوتبال اما اگر کسانی هم هستند که منقلب می‌شوند، یا به ورزشگاه نیایند و یا اینکه فوتبال را از تلویزیون ببینند یا اصلا این ورزش را دنبال نکنند.این را باید بدانیم که فوتبال برای همه است و نباید بگذاریم عرق سرد آن فقط مخصوص بانوان باشد.