محمد اسدی جوزانی

رییس انجمن فروشندگان طلا، جواهر و نقره

هنگامی که خبر کشف 7 هزار سکه طلای تقلبی از سوی ماموران زحمتکش ناجا منتشر شد، باید می دانستیم که تفکر و ساخت سکه تقلبی یک شبه اتفاق نمی افتد بلکه مدتها زمان بندی، برنامه ریزی و هماهنگی نیاز دارد تا بتوان چنین اقدام خلافی را انجام داد. اما سوال اینجاست که آیا تولید سکه طلای تقلبی فقط در همان مقطع و در همان محل اتفاق افتاده و ماموران ناجا موفق به شناسایی عوامل آن شده اند؟ آیا قبل از آن هرگز سکه تقلبی تولید نشده است؟ آیا تمامی سکه های تقلبی کشف و معدوم شده است؟ مهمتر از همه اینکه چه کسی می تواند تعهد کند که سکه طلای تقلبی اکنون تولید نمی شود و دیگر تولید نخواهد شد؟ برای آنکه به این سوالات پاسخ بدهیم، باید عوامل و تاریخچه آن را شناسایی کنیم. بی شک طلا تنها زمانی شناسایی می شود که بتوان آن را لمس کرد و به روشهای معمول، عیار و کیفیت آن را بررسی کرد. اما هنگامی که سکه های طلا را در وکیوم قرار دادند و اعتبار سکه طلا را به هولوگرام مشروط کردند تا عده ای از این بازی ها به سودهای کلان برسند، باید احتمال می دادیم که بازار تقلب و سواستفاده گرم شود. متاسفانه هنوز هم سکه طلای تقلبی وجود دارد و بارها شاهد دعوای خریدار و فروشنده سکه های وکیوم شده هستیم. امروزه سکه های طلای تقلبی وکیوم شده بسیاری باعث اختلاف و حتی درگیری بین خریدار و فروشنده می شود، سکه هایی که خریدار پس از بازکردن وکیوم آن متوجه تقلبی بودن آن می شود و دستش به جایی بند نیست. متاسفانه هیچ راهکاری برای اثبات آن وجود ندارد. کسی که سکه تقلبی را وکیوم کرده، تنها به شرطی به پذیرفتن تقلب خودش می شود که وکیوم را در حضور وی باز کنند. این در حالی است که امکان دارد سکه وکیوم شده به هر دلیل از جمله افتادن در آتش یا در نتیجه بازی کودکانه یا هر شرایط دیگری از حالت وکیوم خارج شود. بنابر این مردمی که اقدام به خرید سکه وکیوم شده میکنند، باید این احتمال را بدهند که سکه ای بی ارزش را در قالب وکیوم خریداری کرده باشند. بهترین راهکار این است که مردم سکه های وکیوم شده را تحریم کنند و تنها سکه ای را بخرند که قابل بررسی و تعیین عیار و کیفیت باشد. به عبارت بهتر انتخاب با مردم است که سکه طلا بخرند یا سکه بی ارزشی بخرند که سودش به جیب عده ای سودجو می رود.