قرمزهای ایران با قامت بلند و سپید رقابت را تجربه کنند

 
جامعه ایرانی در حال گذار از منطق مرزهای مستحکم، به جهانی است که تحت سرعت فناوری‌های ارتباطی نزدیک می‌شود. دیگر کشورها مرزهای کمرنگی دارند و به تبع کمرنگ شدن مرزها باید مفاهیمی مانند حکومت، حاکمیت، دولت، سرزمین و مرزهای ملی بازتعریف شود. جهان در بحران واژگان ناشی از تحولات ناشی از شتاب روزافزون به‌ویژه در حوزه تکنولوژی‌ها و بالاخص در حوزه تکنولوژی‌های فناوری روبه‌رو است. در گوی بلورین پس از اتاق شیشه‌ای بر این نکته تاکید شدکه جهان آینده به سرعت با مکعب فروریزش فاصله‌ها روبه‌رو خواهد بود و فاصله‌ها از طریق گوشی‌های هوشمند تلفن همراه و استفاده از اینترنت و اوترنت برداشته خواهد شد که اکنون خبرهایی در این زمینه در حوزه فناوری در سایت‌های گوناگون مورد مطالعه قرار می‌گیرد. در چنین جهانی به هر تقدیر باید به فکر پذیرش قوانین بین‌المللی و ایجاد فضای مناسب برای ایجاد تناسب معنادار با آنچه در نظام‌بین‌الملل می‌گذرد، باشیم. لذا مناسبت درونی باید با هدف ایجاد یک تناسب بیرونی شکل گیرد و این مهم نیازمند آن است که مقتضیات زندگی در جهان امروز را که جهانی فرامدرن است، بپذیریم. هنوز ابعاد دولت‌های مدرن را تجربه نکرده‌ایم؛ گرچه در خاورمیانه یکی از مهم‌ترین دولت‌هایی هستیم که تجارب گرانسنگی در این زمینه دارد، اما آنچه که در پیشینه کشور وجود دارد؛ گرچه پیشینه قابل تامل و تکیه‌ای است، اما تجربه‌ای کامل نیست. فلذا اکنون عصر مدرن را به درستی تجربه نکرده در آستانه ورود به گوی بلورین و در دوره‌ای هستیم که آن را باید عصر فرامدرن نامید. در چنین وضعیتی ایجاد فضای مناسب در جهت فضاسازی‌های هدفمند آن هم از حاشیه به متن باید مدنظر باشد. یکی از اساسی‌ترین متن‌ها متن ورزش است و ورزش مانند حوزه‌هایی چون هنر و ساحت‌های گوناگون هنری چون سینما، موسیقی و تئاتر می‌تواند زمینه خوبی برای تمرین زیست در یک جامعه مدرن باشد. فوتبال امروز میان پرسپولیس ایران و تیم ژاپنی کاشیما با توجه به حساسیت‌هایی که در جامعه ملی نسبت به تیم‌های فوتبال به‌ویژه دو تیم قدرتمند پایتخت یعنی استقلال و پرسپولیس وجود دارد، باید پایه‌ای مستحکم برای گذار از وضع موجود به وضعی بهتر و مطلوب‌تر در حضور پر رنگ‌تر در این تناسب افزایی میان جامعه ملی و جامعه بین‌المللی تلقی شود. یا باید دیوارهای بلندی به بلندای کهکشان‌ها از زمین به آسمان بر افرازیم؛ چون امواج به هر تقدیر، بخواهیم یا نخواهیم، از دیواره‌های بلند می‌گذرند و داخل کشورمان می‌شوند و عرصه‌ای را به‌وجود می‌آورند که می‌توان نام نوتطبیق‌گرایی را بر آن نهاد.
ادامه صفحه16