در مورد گزارش آفتاب یزد

آفتاب یزد: در پی انتشار مطلبی در روزنامه آفتاب یزد مورخ 15/8/97 با عنوان «اخذ یک و نیم میلیون از برخی پزشکان برای هر دقیقه حضور در تلویزیون؟!» سازمان صدا و سیما توضیحاتی را به دفتر روزنامه ارسال کرده که بدین شرح است:
1- در این متن ابتدا به بحث تبلیغات در رسانه پرداخته و آنرا نقد می‌کند که لازم است این مطلب تذکر داده شود که رسانه‌ها در همه جای دنیا محلی برای معرفی و تبلیغ محصولات، کالاها و خدمات مجاز است و یکی از ابزار بازاریابی، استفاده از بستر رسانه‌ها برای معرفی است. بنابراین، درآمدزایی و تبلیغ در رسانه رفتار نامتعارفی نیست که موضوعی برای انتقاد دیگران باشد.
2- در این متن ادعا شده که برای هر دقیقه حضور پزشکان در تلویزیون یک و نیم میلیون اخذ می‌شود. بیان این موضوع در فضاهای مختلف آن هم با اعداد متفاوت و گوناگون، خود نشان‌دهنده آن است که این ادعا و هزینه‌های اعلام شده از سوی رسانه‌ها غیر مستند و بی‌پایه است. در عین حال بیان چندین باره این موضوع در حالی که پاسخ سازمان صدا و سیما را نیز نسبت بدان می‌دانند، حکایت از وجود یک نگاه انتزاعی نقادانه و خام دارد؛ زیرا بسیاری از استادان و پزشکانی که در این متن نامبرده شده‌اند عمدتا در جلسات مختلف که با حضور شورای سلامت سازمان بوده است ضمن طرح این موضوع، پاسخ مناسب را دریافته‌اند و پس از آگاهی از واقعیت، از نقد خود برگشته‌اند.
3- ادعای دیگر طرح شده در مطلب مذکور مبنی بر اینکه کیفیت برنامه‌های سلامت محور در سال‌های اخیر پایین آمده است و عمدتا پزشکانی به تلویزیون دعوت می‌شوند که هزینه‌ای را بابت این حضور پرداخته‌اند، اصلا صحت ندارد و تکذیب می‌شود. زیرا شورای سلامت سازمان حداقل طی سه سال گذشته به جد در این زمینه اهتمام داشته و ضمن تعامل و ارتباط تنگاتنگ با مراجع ذی صلاح همچون وزارت بهداشت، سازمان نظام پزشکی، سازمان نظام روان‌شناسی، سازمان بهزیستی، وزارت کشور و فرهنگستان علوم پزشکی نسبت به تایید صلاحیت متخصصان حوزه سلامت اقدام کرده است و اکثر شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی ملی و استانی نیز با شورای سلامت هماهنگ بوده و عمده کارشناسان سلامت محور خود را استعلام می‌کنند؛ چنانکه برخی مراجع ذی‌صلاح بارها از نظمی که در حضور کارشناسان حوزه سلامت در رسانه ملی صورت گرفته است، رسما تشکر کرده‌اند. در این


زمینه، یکی از موضوعات مورد تاکید شورای سلامت، حضور کارشناسانی است که عضو هیئت علمی و یا دارای مدرک تحصیلی فوق تخصص به بالا باشند و صراحتا اعلام می‌شود که در شبکه‌های تخصصی سلامت رادیو و تلویزیون کارشناسان برنامه‌ها همگی در این زمره قرار دارند؛ مگر بنا به موضوعات خاص که افراد حسب جایگاه حقوقی و مسئولیتی که برعهده دارند، به برنامه دعوت شوند.
4- شایان ذکر است در حال حاضر فهرست تمام انجمن‌های علمی حوزه سلامت و مورد تایید سلامت کشور توسط وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی کشور در اختیار شورای سلامت قرار گرفته است و در بسیاری از موارد استعلام کارشناسان یا حتی محتوا از این انجمن‌ها صورت می‌گیرد و انتظار می‌رود بزرگوارانی که به عنوان نمایندگان انجمن‌ها چنین موضوعی را مطرح می‌کنند حداقل از نحوه ارتباط انجمن‌ها با سازمان صدا و سیما اطلاع داشته باشند. حائز توجه است که رسانه ملی برای اطمینان کامل از محتوا، حتی اگر موضوعاتی توسط خود انجمن‌های علمی نیز مطرح شود و درخواستی را نسبت به آن داشته باشند، شورای سلامت سازمان موارد را مجدد با نهادهای مربوطه بررسی می‌کند؛
چه برسد به حضور کارشناسان!
5- اما در خصوص ادعای مطرح شده در مطلب آن روزنامه، با پیگیری شورای سلامت صدا و سیما مشخص شد درخواست‌های اینچنینی که بسیار معدود بوده‌اند، عمدتا توسط شرکت‌های تبلیغاتی یا تحت عنوان موسسات خیریه ولی با نام صدا و سیما صورت می‌گیرد که هیچ وابستگی به رسانه ملی ندارند و پس از اخذ هزینه به عنوان طرف مشارکت وارد مذاکره با شبکه‌ها می‌شوند.
6- جای تعجب است که همه اساتید، انگشت اتهام را به سوی رسانه‌ای می‌گیرند که به حق طی سال‌های اخیر از حضور افراد غیر علمی جلوگیری کرده است، ولی در قبال فعالیت بسیاری افراد در جامعه که بدون برخورداری از مدارک علمی معتبر آزادانه و به خصوص تحت عناوین طب سنتی و اسلامی به طبابت می‌پردازند و با پخش محتواهای غیرعلمی و بی‌پایه سلامت جامعه را به خطر می‌اندازند، سکوت می‌کنند. افرادی که حتی با بیان مطالب بی‌اساس خود بسیاری اقدامات ملی در حوزه سلامت را خدشه‌دار کرده‌اند و به راحتی مکانی برای طبابت دارند و کانال‌ها و سایت‌هایی در فضای مجازی متاسفانه فعالیت این افراد چنان پربار و آزادانه صورت می‌گیرد که رسانه ملی باید انرژی بسیاری صرف کند تا بتواند ادعای کذب این افراد را به مردم نشان دهد و اطلاعات درست را در اختیار آنها بگذارد.
7- در پایان، در خصوص بحث تبلیغ محصولاتی همچون کرم حلزون،... به استحضار می‌رساند گرچه رسانه موظف است قبل از پذیرش هرگونه تبلیغی اطلاعات لازم را نسبت به مجوزهای آن محصول یا خدمت و شرایط آن کسب نماید که تقریبا این اتفاق نیز می‌افتد؛ ولی متاسفانه به جای آنکه موضوع از سرچشمه اصلاح شود و به محصولاتی که به طور کامل تایید نمی‌شوند، مجوز فعالیت ندهند، همواره انگشت اتهام را فقط به‌سوی رسانه می‌گیرند و اگر در طی این سال‌ها یکبار اشتباهی صورت گیرد، تا مدت‌ها فقط همان اشتباه را مثال می‌زنند.