سید حسن خمینی:امام به دین  نگاه کاریکاتوری نداشت







مراسم رونمایی از کتاب «تحریرالاصول» که تقریر دروس خارج اصول امام خمینی توسط آیت‎الله جوادی آملی است، با سخنان این مرجع تقلید و حجت‎الاسلام سیدحسن خمینی برگزار شد. آیت‎الله جوادی آملی از تأخیر چندین ساله‌‏ای گفت که برای چاپ اثرش به مصلحت دانسته و یادگار امام هم به انتقاد از شیوه دینداری پرداخت و تأکید کرد که امروزه با جامعه‎ای مواجه شده‎ایم که انتظارات آن فراتر از چیزی است که ما در کتاب‎ها می‎خوانیم؛ مشکل از کسانی است که اینها را باید به ما یاد می‎دادند و ندادند.
به گزارش جماران، آیت‎الله  جوادی آملی در این مراسم که صبح دیروز در بنیاد بین‎المللی علوم وحیانی اسرا در قم با حضور این مرجع عالیقدر تقلید، یادگار امام، علما و طلاب حوزه علمیه قم برگزار شد، گفت: این کتاب تقریر درس خارج اصول حضرت امام خمینی(ره) و متعلق به 63 سال پیش است که تا امروز اجازه چاپ آن را نمی‎دادیم؛ چون نگران بودیم که معاذالله ما را درگیر القاب و اوصاف و خیال کند اما الآن که وقت رفتن است و هیچ نگرانی از این بابت نداریم، اجازه چاپ این اثر را دادیم. 
این مرجع تقلید افزود: اگر می‌‏بینیم حرف یک روحانی مانند حضرت امام اینچنین در جامعه اثر داشت و حرف دیگران نه، به این دلیل است که امام داغ دین داشت و به همین دلیل سخنش در دل ملت اثر می‎گذاشت؛ والا حرف همان حرف بود. وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: بین تولید علم و دلالی علم فرق است. هیچ کدام از دلالان تولیدکننده نیستند و تنها سخنان و نظرات دیگران را منتقل می‏ کنند. 
دلال علم شدن هنر نیست. الآن به برکت امام و شهدا حوزه غنی‌‏ترین دوره خود را می‎گذراند. حالا بزرگانی هستند که یا نمی‌‌شناسیم یا نمی‌خواهیم معرفی کنیم. راه حکیم شدن باز است؛ باید راه دلال شدن را ببندیم. 
یادگار امام: دینداری ما کاریکاتوری است
در ادامه این مراسم حجت‎الاسلام سیدحسن خمینی با اشاره به خصلت شجاعت امام راحل گفت: ترس یا شجاعت، طمع یا خوف، حسد یا کینه، حب نفس یا حب ذات ربوی ما را به حرکت وا می‌‏دارد و درس و بحث بهانه‏‌هایی است که می‎توانیم با آن خودمان را توجیه کنیم. شاید به این جهت است که از فقه هم حماسه و هم رکود امکان بیرون آمدن دارد.
یادگار امام با تأکید بر اینکه «چشم‎ها را باید شست، جور دیگر باید دید»، افزود: اگر مشکلی می‎بینیم به این دلیل است که جان و روح ما مشکل دارد. 
مرحوم مطهری تعبیر می‏ کنند که امام مانند یک مغناطیس جان‌های شاگردان را منظم می‌کرد. در بررسی امور اگرچه باید به دنبال دلیل گشت اما بیش از دلیل باید علت‌های درونی خود را بازیابی کنیم. وی اظهار کرد: دینداری ما کاریکاتوری است و تناسب‏ ها در آن برهم ریخته است. آیا واقعاً قبح اعمال در نگاه ما به همان اندازه است که شریعت می‎گوید؟! الغیبة اشدّ من الزنا. 
اگر کسی به خمر لب زده باشد، هرگز با او رفاقت نمی‎کنیم، اما یقین دارم پشت سر کسی که پنج دقیقه قبل غیبت کرده نماز هم می‎خوانیم. آیا توانسته‎ایم حب نفس را از دنیای خودمان دور کنیم؟! همه دنبال کاسبی هستیم. همه آنچه مردم از ما انتظار دارند، آن چیزی نیست که در کتاب‎ها می‎خوانیم. امروزه با جامعه‎ای مواجه شده‎ایم که انتظارات آن فراتر از چیزی است که ما در کتاب‎ها می‎خوانیم؛ مشکل از کسانی است که اینها را باید به ما یاد می‎دادند و ندادند. 
اگر کسی ظلم می‎کرد،
 امام نمی‎توانست سکوت کند
سیدحسن خمینی یادآور شد: یکی از ویژگی‎های بزرگ امام این بود که به دین نگاه کاریکاتوری نمی‌‌کرد و اگر کسی ظلم کرده بود نمی‎توانست سکوت کند. این گونه نبود که فریاد بابت یک مشروب فروشی یا سینما بالا برود و نسبت به اصل مسأله سکوت کند؛ با این رفتار بود که مردم در امام دوای درد خودشان را دیدند. اعجاز سخن امام این بود که به علل رجوع می‌کرد و دست روی دردها می‎گذاشت. امام درد مردم را نشان داد و خودش دوای درد شد؛ یعنی هم کمند بلای مخالفان انسانیت و هم کلید نجات انسانیت شد. وی تأکید کرد: یکی از ویژگی‌‏های ممتاز امام همین است که شاگردان را در فضای مغناطیس وجود خودشان پرورش دادند و تحت تأثیر آن فضا عمق و جان گرفتند. این مغناطیس از نزدیکان امام شروع شده تا کسانی که او را ندیده‎اند. آنها ولایت فقیه را از راه مقبوله عمر بن حنظله نفهمیدند، بلکه چون امام آن را پی‎ریزی کرده بودند، آن را دوای درد خودشان دیدند و گفتند اگر آن چیزی که می‎گویی، تو هستی خوب است. 
وی ادامه داد: جذب امام شدن برای طلبه‎ها تابع شخصیت امام بود؛ چون او را چنان یافتند که باید بود.  یادگار امام با اشاره به تعبیری از رهبر معظم انقلاب افزود: مقام معظم رهبری چند بار به طور خصوصی به من گفتند و شاید جای دیگر هم گفته باشند که اگر ما بعدها می‎شنیدیم که چنین آدمی آمد و رفت غبطه می‎خوردیم که چرا او را ندیدیم.