روزنامه ایران
1397/10/16
روایتی از زندگی آدم های در حاشیه
بهنام ناصری
خبرنگار
از اولین فیلم بلند سینمایی سیروس الوند در مقام کارگردان، 43 سال می‌گذرد اما سابقه فعالیتش در حوزه ادبیاتِ سینما چه در مقام روزنامه‌نگار و منتقد و چه فیلمنامه‌نویس به قبل از آن و نیمه دوم دهه 40 برمی‌گردد. او با گزارش‌های اجتماعی برای روزنامه اطلاعات آغاز کرد و بعدها برای مجلات ستاره سینما و فردوسی مطالب سینمایی اعم از گزارش و یادداشت و نقد نوشت. او امسال با «آنجا همان ساعت» در جشنواره فجر حضور دارد. فیلمی که می‌گوید به اندازه دو فیلم محبوب کارنامه‌اش یعنی «یک بار برای همیشه» و «دست‌های آلوده» از آن راضی است.
بالاخره ایده «آنجا همان ساعت» عملی شد و فیلمبرداری در مراحل پایانی است. کار چگونه شروع شد و چطور پیش رفت؟
«آنجا همان ساعت» قصه‌ای است که از مدت‌ها پیش نوشته بودم. از آن طرح‌هایی که دوست داشتم بی‌دردسر و بدون صلاح و مصلحت‌های معمول تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران بسازم و این بود که فکر کردم بهتر است خودم تهیه‌اش کنم.
یعنی برای ساخت آن با تهیه‌کننده‌ای وارد مذاکره نشدید؟
دو سال تلاش کردم که سرمایه‌اش را جور کنم اما همیشه یک مشکلی پیش میآمد. چون سرمایه‌گذاران توقعاتی داشتند که نمی‌خواستم در مورد این فیلم زیر بار آن توقعات بروم. حتی دو سال پیش چند بار فیلمنامه را نوشتم و بازنویسی کردم، اما باز نشد. تا اینکه امسال شرایطش پیش آمد و کار پیش رفت.
حساسیتی که روی این فیلم به خرج می‌دهید، نشان می‌دهد برای خودتان هم فیلم قابل‌اعتنایی است.
بله. فیلم قصه رئالی دارد که به زندگی افرادی در یک محله تهران و ماجراهایی که برای آنها پیش می‌آید، می‌پردازد. یک زوج جوان در متن این ماجراها هستند و قصه با اتفاقاتی که برای آنها رخ می‌دهد، پیش می‌رود. خوشبختانه مجموعه عوامل گروه از کار رضایت دارند. آقای پرویز پرستویی در این فیلم ایفای نقش یک مکانیک ارمنی را بر عهده دارند و ماهور الوند و شهرام حقیقت‌دوست، ایفاگر نقش زوج جوان فیلم هستند. امیرحسین فتحی، شاهرخ فروتنیان و سعید پیردوست از دیگر بازیگران «آنجا همان ساعت»اند. در این فیلم یک چهره جدید هم به سینمای ایران معرفی میشود؛ یوسف فروتن که شاگرد اول کلاس خودم بود. آقای اصغر رفیعی جم مدیر فیلمبرداری هستند، ستار اورکی ساخت موسیقی متن را بر عهده دارد و مستانه مهاجر هم فیلم را تدوین می‌کند.
«آنجا همان ساعت» در کارنامه شما به کدام فیلم بیشتر شباهت دارد؟
این فیلم در واقع روایت امروز سینماست. قصه‌ای با طرح کلاسیک که روایت مدرنی دارد. در مورد شباهتش با فیلم‌های قبلی‌ام باید بگویم که این فیلم بیش از همه به دو فیلمم شباهت دارد که یکی «یک بار برای همیشه» است و دیگری «دست‌های آلوده». در واقع حال و هوا و فضا و حس و حال فیلم به نظر خودم بیش از همه یادآور این دو فیلم بویژه «یک بار برای همیشه» است. این کار هم مثل آن فیلم به مقوله‌ای اجتماعی در لایه‌های پنهان و طبقه‌ای خاص می‌پردازد، مثل آن قصه‌گو است و مثل آن سعی دارد روایت جذابی از زندگی آدم‌های در حاشیه مانده ارائه کند.
سایر اخبار این روزنامه
ایران اقتصادی؛ پرونده‌ای درباره چشم‌انداز رشد اقتصادی
روایتی از زندگی آدم های در حاشیه
خانه‌ای روی آب
غرش یوزها در ابوظبی
اف ای تی اف یک گام رو به جلو
گزارش یک مذاکره
شایدعامل بوی بد تهران ماده‌ای در گاز شهری باشد
مجمع جهانی اقتصاد منتشر کرد 10 پیش‌بینی از اقتصاد 2019
121 هزار بازمانده از تحصیل در سیستان و بلوچستان!
تصادف سرویس مدرسه در خزانه تهران
چالش بودجه انقباضی
رد «اف‌ای‌تی‌اف» و خود تحریمی
سلام ایران
تأسیس«مرکز تجاری ایرانیان» در دمشق
