سکولاریسم، تعصب، جهالت؛ تهدیدات انقلاب

در آستانه برگزاری و بزرگداشت ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی‌ایران، نگارنده توفیق داشته است، گفتنی‌ها و تحلیل‌هایش را از اواخر سال ۱۳۹۵ در یادداشت‌های منتشره در ستون سرمقاله مردم‌سالاری در خصوص ضرورت درک بایسته و شایسته توجه به ماهیت ورود به چهل سالگی انقلاب اسلامی‌ایران و گذر از این نقطه عطف که رسیدن به سن کمّلین و در این مقال و مقام، در ۲۲ بهمن سال ۱۳۹۷ می‌باشد، به محضر خوانندگان محترم ارائه و تبیین کند.
 در این مجال کوتاه، برخی از مهمترین سرفصلهای تهدیدات مستمر و ریشه‌ای که این انقلاب مقدس در ایران را تهدید می‌کند، مروری می‌کنیم.
بخش اول از سرفصل مستمر تهدیدها؛ تهدیدات خارجی
سر فصل اول از بخش اول از تهدیدات مستمر دشمنان خارجی، شامل تهدیدات اقتصادی- مالی- سرمایه‌ای است. سرفصل دوم در برگیرنده تهدیدات مستمر فرهنگی و سیاسی می‌باشد. سرفصل سوم، سرفصل نظامی ‌است که شامل انواع تهدیدات تکنولوژیک، سایبری و رویارویی‌های نظامی ‌می‌شود.


از ارائه توضیحات بیشتر از بخش اول از تهدیدها در این مجال کوتاه اجتناب می‌شود و در ادامه، بخش دوم از تهدیدات مستمر، مورد تبیین و توضیح قرار می‌گیرد.
بخش دوم از سرفصل مستمر تهدیدها؛ تهدیدات داخلی
لیست کردن آفتهایی که سلامت نفس زکیه انقلاب اسلامی‌ را می‌تواند به خطر اندازد کم و کوتاه نیست، اما هدف از نگارش این یادداشت ارائه چنین لیستی نیست زیرا، همانطور که در بخش اول به آن پرداختیم تحلیل این یادداشت مربوط به ارائه سرفصلها در بخش تهدیدات مستمر است که حتی تا مرز ریشه‌سوزی، امکان آسیب یا حتی از بین بردن انقلاب اسلامی ‌را در نهادش دارد؛ با تاکید بر این نکته مهم که اگر تهدیدات مستمر خارجی را بالقوه، آسیب‌رسان به ریشه‌های انقلاب تعریف کنیم تهدیدات مستمر داخلی در گروه آسیب رسان به ریشه‌های انقلاب، تا حد ریشه سوزانی باید تعریف کرد.
بیشترین دغدغه قلم این نوشتار، نسبت به  سه تهدید مستمر داخلی است.
۱- سکولاریسم؛  با آنکه معنای غالب از سکولاریسم، جدایی دین از سیاست است اما اقسام دیگری نیز سکولاریسم دارد که آن، همانا اعتقاد به اصالت امور دنيوى، مشکل داشتن با شرعيات و مطالب دينی، تقدس‌زدايى و تمایز قائل شدن در تنفیذ رویه‌های دینی و شرعی در امور جاری حرفه‌ای - کاری، زندگی خانوادگی و تعاملات اجتماعی  با عبادات و اعتقادات است. این تهدیدی جدی و مستمر می‌باشد که الان، با کمال تاسف و نگرانی، در بخشی از جامعه رسوخ کرده است. با آنکه در اقلیت می‌باشد ولی به ظاهر، یله است و می‌تواند مثل یک بیماری خطرناک واگیردار، سلامت جامعه و ریشه‌های انقلاب را مورد تهدیدات جدی قرار دهد.
۲- تعصب و عصبیت؛ در روایتی از رسول‌الله(ص) نقل شده است که می‌فرمایند کسی که در دلش به اندازه ذره ای عصبیت باشد در روز قیامت با اعراب جاهلی محشور خواهد شد، من کان فی قلبه حبّة من خردل من عصبیّة، بعثه‌الله یوم القیامة مع أعراب الجاهلیّة. در تعریف مفهوم عصبیت آورده‌اند که عصبیّت، یکی از اخلاق زشت باطنی و نفسانی است که آثار آن، مدافعه کردن و حمایت نمودن از خویشاوندان و مطلق متعلقان است، چه تعلق دینی و مذهبی و مسلکی، چه قبیله‌ای و چه محفلی و گروهی! عصبیت وقتی به خطرناکترین تهدید تبدیل می‌شود که پوسته این مدافعه از خود و قبیل و قبیله خود با  تخریب طرف مقابل همراه شود و آنگاه که خدای ناکرده آن را به پوسته حق و حق خواهی توجیه کنین و بپوشانیم، مبتلا به عمیق ترین اقسام نفاق در رذائل نفسانی شده‌ایم که بی‌شک، دین و دنیا به فناء ده می‌باشد.
۳- جهالت؛ نگارنده تا آنجا که توانسته و تحقیق و تفحص کرده است، آن جهالتی که در بیان و دیدگاههای امام راحل، خطرناک تر از دیگر تهدیدات یا از جمله خطرناک ترینها بر شمرده شده است، مقدس مآبی می‌باشد. برخی از فرازها در تقریرات و بیانات ایشان را مرور می‌کنیم آنجا که اعلام کردند: روحانیون وابسته و مقدس نما و تحجرگرا هم کم نبودند و نیستند. در حوزه‏‌های علمیه هستند افرادی که علیه انقلاب و اسلام ناب محمدی فعالیت دارند. امروز عده‌ای با ژست تقدس مآبی چنان تیشه به ریشه دین و انقلاب و نظام می‌زنند که گویی وظیفه‌ای غیر از این ندارند. خطر تحجرگرایان و مقدس نمایان احمق در حوزه‏‌های علمیه کم نیست. در جایی دیگر امام قدس سره می‌فرمایند: پیغمبر اکرم فرمود که- منقول از ایشان است که- دو طایفه کمر من را شکستند: آن عالم‌هایی که متهتک هستند و آن جاهلهایی که متنسّک (جاهلان زاهد) هستند. و من نمی‌‏دانم اسلام از کدام طایفه بیشتر صدمه دیده است، آیا از عالم متهتک یا جاهل متنسک. در هر صورت از هر دو طایفه صدمه دیده است.
نکته اساسی: یکی از نتایج گسترش فضای سایبر و شبکه‌های اجتماعی، این بوده است که چنان به دامن زدن و توسعه ابعاد جهالت کمک کرده است که خطر این بخش از تهدید مستمر جهالت، اگر به همین منوال توسعه و تعمیق یابد، از خطر مقدس مآبان احمق و تحجرگران اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. امید که توفیق یار باشد و موفق شویم به تبیین و تحلیل تفصیلی دو تهدید مستمر اخیر، یعنی عصبیت و جهالت، در یادداشت مستقل دیگری  بپردازیم.