روزنامه مردم سالاری

فوتبال و آرزوهایی که خاک شد

فوتبال سال‌هاست که از یک ورزش صرف بیرون آمده است و نه تنها بخشی از صنعت و اقتصاد دنیا را تشکیل می‌دهد که در سطح ملی آن چنان ارزش و اعتبار دارد که می‌تواند باعث غرور ملت‌ها شود و هویتی افتخار آفرین برای کشورهای صاحب عنوان پدید آورد.این چنین است که تورنمنت‌هایی مثل جام جهانی و جام ملت‌های قاره‌ها آنقدر اهمیت و ارزش پیدا می‌کند که مردم کشورهای مختلف، گویی در هر دوره این بازی‌ها، مشکلات و نابسامانی‌های داخلی را فراموش می‌کنند و چشم به قهرمانی تیم ملی شان می‌دوزند. اهمیت فوتبال گاهی به جایی می‌رسد که حتی مردم یک کشور، انتقام مشکلات بین‌المللی خود را در فوتبال می‌گیرند؛ بازی تاریخی انگلیس و آرژانتین در جام جهانی 1986 نمونه بزرگ این اتفاق بود؛ در آن بازی دیه گو مارادونا اسطوره آرژانتین با دست توپی را وارد دروازه انگلیس کرد که از چشم داور دور ماند و به این ترتیب آرژانتین توانست به فینال جام برسد؛ اما برای مردم آرژانتین، آن پیروزی با «دست مارادونا»، انتقام شکستی بود که چهار سال پیش از آن  از جنگ این دو کشور در جزایر فالکلند نصیب آرژانتین شده بود و احساسات ملی را جریحه دار کرده بود. 
در ایران هم توجه مردم به فوتبال کمتر از سایر نقاط دنیا نیست. این روزها که مردم با مشکلات عجیب و غریب اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند و شرایط اصلا روبراه نیست، بازی‌های جام ملت‌های آسیا و حضور تیم قدرتمند ایران، فرصتی بود تا مردم داستان‌های زندگی خود را کمی فراموش کنند و به دنبال عزتی باشند که از فوتبال نصیب آنها می‌شود. پیشینه بازی‌های این تیم ملی، بخصوص در جام جهانی امیدواری‌های زیادی را برای همه شکل داده بود که پس از 43 سال یکبار دیگر بر سکوی قهرمانی آسیا قرار بگیرد. با این حال دیروز، بخت یار تیم ملی ایران نبود و این آرزوی دیرینه تحقق نیافت؛ به این ترتیب با شکست فوتبال، گویی بر بار مشکلات این روزهای مردم افزوده
 شد.
معمول است که در این اوقات، همه تکرار می‌کنند که «چیزی از ارزش‌های تیم ما کم نشد»؛ ولی اگر این گزاره، از دیدگاه یک تحلیلگر حرفه‌ای فوتبال درست باشد، از نظر مردم چندان مقبول نیست و بازخوردهای اجتماعی مطمئنا مخالف آن است. در فوتبال، تیمی که شکست می‌خورد، سرافکنده است و نمی‌تواند از نظر روحی و روانی به مردم چیزی بدهد؛ حتی اگر این شکست براساس اتفاق یا بدشانسی باشد. این خاصیت فوتبال است و آنها که وارد این بازی می‌شوند می‌دانند که فاصله محبوبیت تا انزجار در مقابل مردمی که امیدها و ارزشهای اجتماعی خویش را در فوتبال جستجو می‌کنند، گاهی فقط یک ضربه توپ است. اما بیش از آنها، کسانی که فکر می‌کردند فوتبال می‌تواند خیلی از کم کاری‌ها و سوء مدیریت آنها را بپوشاند، با این باخت شوکه شده‌اند و شاید حالا کمی از فشاری که مردم تحمل می‌کنند، متوجه شوند. آرزوهای فوتبالی ملت دیروز تمام شد اما ای کاش روزهای خوب مردم زودتر شروع شود.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سیل سوء مدیریت، جان گرفت! (خراسان) پرونده قتل نازگل یک قدم تا ایستگاه آخر  (جوان) چرا درباره تعطیلی شنبه به دفتر رهبر انقلاب نسبت خلاف می‌دهید؟ (کيهان) آقازاده واقعی کیست؟ (شهروند)
سایر اخبار این روزنامه
فوتبال و آرزوهایی که خاک شد چرا افتخارات ملی را «ترکمانچای» می‌نامید؟ هاراگیری به سبک ایرانی! هیاهوهای قتل قاشقچی و سکوت بر کشتار یمنی‌ها وام ازدواج ۳۰ میلیون تومان شد بنزین در سال ۹۸ گران نمی‌شود رد ادعاهای مطرح شده در مورد سرنشینان سانچی اگر پالرمو در مجمع به بن‌بست رسید به آرای عمومی مراجعه کنیم دستمزد یک‌ونیم میلیارد تومانی مدیرعامل سابق بانک سرمایه آمریکا دنبال توجیه مداخله در ونزوئلا هاراگیری به سبک ایرانی! چرا افتخارات ملی را «ترکمانچای» می‌نامید؟ خط‌ونشان واشنگتن برای راه‌اندازی SPV