روزنامه آفتاب یزد
1396/02/10
صدها میلیون هزینه بی فایده روی دست جمنا
آفتاب یزد ـ گروه سیاسی: عکس‌ها می‌گوید نشست‌های ملی«جمنا» پر و پیمان است! جمع‌هایی گاه بالای هزار نفر! از راه‌های دور و نزدیک و هر یک بسته به شان و جایگاهی که دارند؛ با طی مسیر به یکی از طرق هوایی و زمینی خود را به شهر آفتاب می‌رسانند، هزینه آمد و شد دارند، غذا و اقامت، پذیرایی و. . . بگذریم از هزینه‌هایی که گاه روی دست دولت گذاشته میشود! مرخصی، ماموریت و زدن از رتق و فتق امور ارباب رجوع، بالاخره در این جمع کثیر کم نیستند کارمند و مدیر و مسئولان گاه رده بالا.این روزها یک میهمانی ساده گاه چند میلیون تومان خرج روی دست میزبان می‌گذارد و وقتی جمع شد سیاسی، چند صد نفره و گاه بیشتر از هزار نفر، و وقتی سخن از کسب حمایت شد باید دست به جیب شد، از هزینه سفر گرفته تا خوراک و اسکان و دیگر مسائل، حتی اگر شهر آفتاب با تخفیف هم حساب کند دست آخر چند صد میلیون تومانی ـ خواسته و ناخواسته ـ هزینه خواهد شد! اصلاً بشود؛ دلشان می‌خواهد برای آرمان‌هایی که دارند و اهدافی که لابد برایشان از صرف این چنین هزینه‌هایی مهم‌تر است! چند صد میلیون تومانی هم هزینه کنند، ما که بخیل نیستیم!
سخن اما به نتیجه این ریخت و پاش‌ها باز می‌گردد که در نهایت همانی شد که همه می‌دانستند! نظیر خرداد 92 و شکست ائتلاف 1+2، نظیر اسفند 94 و شکست ائتلاف بزرگی که تا عدد 5 همایش را به آسانی در شهرهای مختلف که در نهایت به مشهد مقدس ختم شد را به یاد داریم، شد همانی که همه دلسوزان همین جناح اصولگرایی گفته بودند که رسیدن به ائتلاف در جناح و جبهه‌ای که دچار انشقاق شد چندان ممکن نیست! اصلاً خیال همه راحت غیر ممکن است. چقدر گفته شد اصولگرایان با قالیباف کنار نمی‌آیند، قالیباف با آن ها، چقدر گفته شد محسن رضایی مطلوب و محبوب القلوب اصولگرایان نیست! چقدر گفته شد موتلفه ساز خودش را می‌زند! چقدر گفته شد آن‌هایی که می‌آیند آمده‌اند که بمانند! صحبت بر سر شورای شهر و نمایندگی مجلس که نیست، صحبت بر سر پاستور نشینی است که دارد حسرتی ابدی میشود.
***
از همان ابتدا، انتهایش مشخص بود!
روز جمعه جمنا رسماً در بیانیه‌ای اعلام کرد که آنان در انتخابات دو کاندیدا خواهند داشت؛ رئیسی و قالیباف. البته پیش از این هم مشخص بود پروسه جمنا منجر به یک موفقیت نمی‌شود.
وضعیت موتلفه مشخص بود. آن‌ها با میرسلیم آمده بودند که هر چند باهنر خبر از توافقات پنهانی با جمنا می‌دهد اما چند گانگی موتلفه‌ای‌ها! خودشان را نیز دچار تردید می‌کند که باهنر درست می‌گوید؟ ترقی بیشتر خبر دارد یا بادامچیان حرف آخر را می‌زند؟ تازه در این میان نباید به نظر و عقیده میرسلیم هم بی توجه بود!
وضعیت قالیباف هم که برای همه مردم ایران مشخص بود زیرا او که از لحظه کلید خوردن«مناظره شمشیر را رو کرد و مشخص شد کاندیدای اصلی اصولگرایان است و رقیب اصلی حسن روحانی بود و چون دیگر هیچ راه بازگشتی برایش نمانده، لابد همگان محال می‌دانند که به نفع این و آن کنار بکشد و نظر سنجی‌ها هم او را بالاتر از رئیس می‌داند. وضعیت رئیسی نیز مشخص بود! وی که ابتدا مثل قالیباف گفته بود من را چه به ریاست‌جمهوری! ؟ کدام عقل سلیمی خدمت به آستان مقدس ثامن الحجج ( ع) را رها می‌کند به خاطر پاستور نشینی و او که حتی نامه آیت الله شاه آبادی را نادیده انگاشته بود و ناراحتی اهل خانواده! چون آمد، آمد که بماند برای مبارزه‌ای سخت و با تمام قوا! آیا این برای مردم باورپذیر است؟
پس در این میان جمنا از کدام ائتلاف سخن می‌گوید که‌ای کاش نیم نگاهی به اتلاف وقت و هزینه داشتند! این روزها با بالاگرفتن مبارزات انتخاباتی، با بالاگرفتن تب و تاب پاستور نشینی و با رونمایی از برخی ادعاهای عجیب و غریب جای طرح یک پرسش بزرگ پدید آمده و آن این که وقتی یک جمع چند صد نفره، هزار یا حتی دوهزارنفره نتواند مدیریت منابع، مدیریت پتانسیل‌های انسانی و مدیریت هزینه داشته باشند اساسا چگونه خواهند توانست مملکتی با 1 میلیون و 600 هزار کیلومتر(حدودا)وسعت و نزدیک به 80 میلیون جمعیت را با انبوهی از مسائل داخلی و بین‌المللی اداره و مدیریت کنند؟
این سوال ساده‌ای است که وقتی یک جمع نتواند از بین خودشان یک نفر را نهایتا راهی میدان مبارزه کنند و با تمام توان پشت سر او بایستند پس این جمع چگونه شعار ائتلاف و یکی شدن و رفع همه کاستی‌ها می‌دهد؟
این سوال نیست دغدغه‌ای عمومی است که وقتی جمنا با صرف صدها میلیون تومان هزینه از ایاب و ذهاب گرفته تا خوراک و هزینه اجاره محل و اسکان و غیره نمی‌تواند بر منیت و
خودخواهی‌های درون گروهی و درون حزبی فائق آید پس چگونه دم از اشتغال‌های میلیونی، رفع بیکاری‌هایی خلق الساعه و فائق آمدن بر تورم و رکود و مشکلات عدیده بین‌المللی می‌توان زد؟
یعنی مخاطبی که پای گیرنده صدایی و تصویری نشسته آیا این حق را دارد که بپرسد وقتی نتوانستید در یک جمع هزار نفره، اجماعی به وجود آورید و تنها به جای ائتلاف اتلاف وقت و پول کردید پس این آماردادن‌های میلیونی و قول‌های کیلویی دیگر چیست؟
نتیجه عدم رسیدن به نامزد واحد یعنی تکرار خطایی که در سال‌های 92 و 94 هم شاهد آن بودیم حال می‌خواهد نامش ائتلاف بزرگ اصولگرایان باشد، یکتا باشد، جمنا و غیره و ذلک باشد یا حتی جبهه متحد اصولگرایی؛ مهم عدم رسیدن به توافقی یکسان است پس رای دهنده حق دارد تشکیکی اساسی داشته باشد که این عده فردای رای آوری هم با همین قاعده می‌خواهند کشور داری کنند و تازه آن وقت چون سوار کار هستند سهم خواهی‌ها فشار بیشتری بر مملکت و مردم وارد خواهد آورد.
سایر اخبار این روزنامه
دروغ جدید مخالفان روحانی
پدیده قالیباف
واکنش چمران به تیترهای روزنامه همشهری
انتقال سرباز مفقود شده به خاک پاکستان
نگاه قانونی به ادعای مالکیت مجموعه کاخ‌ها توسط بنیاد مستضعفان
صعود استقلال درروزشکست تراکتور
رمضان زاده :
انتقاد از سوء استفاده انتخاباتی از آقای بازیگر
صدها میلیون هزینه بی فایده روی دست جمنا
آفتاب یزد در گفتگو با کارشناسان سیاسی بررسی کرد
گفتگوی تفصیلی آفتاب یزد با احمد حکیمی‌پور:
پدیده قالیباف
نگاه قانونی به ادعای مالکیت مجموعه کاخ‌ها توسط بنیاد مستضعفان
انتقاد از سوء استفاده انتخاباتی از آقای بازیگر
