تصمیم‌گیران FATF در انتظار شگفتی

تصمیم‌گیری تاخیری؛ اصولا در بافت موقعیتی از زمان در ساحت اراده سیاسی چهره نشان می‌دهد که تصمیم‌گیرندگان یا به دنبال وارد شدن به یک وضعیت بهتر برای تصمیم شایسته‌تر هستند و یا اینکه دچار بافت موقعیتی به اصطلاح کیش و مات شده‌اند. زمانی می‌توان اذعان کرد که جهتگیری نخست یعنی اصول به یک وضعیت بهتر برای تصمیم‌گیری و ارائه تصمیم در صحن علنی وجود دارد که بازی قطبی ‌شده نباشد، به عبارت دیگر پاسخ تصمیم‌گیرندگان «آری یا نه» نباشد. در اینجا پرسشی مطرح می‌شود که آیا FATF وضعیتی است که می‌توان جز «آری یا نه» پاسخی دیگر به آن داد؟ به نظر می‌رسد که اینگونه نیست. بنابراین این «تصمیم‌گیری تاخیری» در وضعیت کیش و مات صورت می‌پذیرد و از این منظر موجب می‌شود تا رقبا به این ادراک دست پیدا کنند که سیستم در گرفتن تصمیم با اختلال اراده درونی رو‌به‌روست و در وضعیتی قرار گرفته که اگر بپذیرد باید بسیاری از مسائل و هزینه‌ها را برای خود هموار کند و اگر نپذیرد باید مسائلی از نوع دیگر را متحمل شود. از این رو طی ایجاد فضایی است که اصطلاحا مطرح می‌شود از این ستون به آن ستون فرج است. تصمیم‌گیری تاخیری در باب FATF نشان دهنده آن است که تصمیم‌گیرندگان دچار بافت موقعیتی هستند که در انتظار یک شگفتی و ایجاد فضای استفاده از زمان باقی‌مانده در چارچوب تمدید زمان FATF است و آنها سعی می‌کنند از این اولتیماتوم و فضای ناشی از آن بهره برند و در آخرین وقت‌های موجود در باب این تصمیم نهایی خود «بله یا نه» را بگویند، آنجاست که باید انتخاب بزرگی میان بد و بدتر صورت گیرد و آنجاست که دیگر انتخاب خوب یا قدرتمندانه‌ای وجود نخواهد داشت. نوع تفکر سازمان‌های بین‌المللی ناشی از اصول شکل‌گیری آنهاست. سازمان‌های بین‌المللی دارای اساسنامه‌ و آیین‌نامه اجرایی هستند که براساس این اساسنامه‌ها و آیین‌نامه‌ها و هدف از تشکیل این آیین‌نامه‌ها و منظور از تشکیل این سازمان‌ها توامان عمل می‌کنند. این سازمان به وجود آمده است تا بتواند از پولشویی بین‌المللی با لوایح 4گانه خود در جهت سالم‌سازی مراودات اقتصاد بین‌المللی با قواعد بازی پذیرفته ‌شده قدرت‌های اقتصادی در جهان پیش رود.
                                                                        ادامه صفحه 16