روزنامه خراسان

کاریکاتوریست مشهدی از مشکلات ساخت پویانمایی می گوید

زاده مشهد است و  به رغم جوان بودن، یکی از نام های شناخته شده در رشته پویانمایی در ایران است و طرفداران پویانمایی های «شکرستان» و «پهلوانان» با این طراح خلاق، خوب آشنا هستند. اما صافی پیش از این ها، یک کاریکاتوریست موفق است که چهره های زیادی را با قلمش به کاریکاتور تبدیل کرده است.این هنرمند مشهدی دانش آموخته کارشناسی گرافیک از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و کارشناس ارشد پویانمایی از دانشگاه تربیت مدرس است. سفرش به مشهد بهانه ای می شود تا گفت وگوی کوتاهی با او داشته باشیم و از احوال زندگی حرفه ای اش جویا شویم:
 بهترین آثارم یا به خوبی دیده نشدند یا در آرشیوها خاک می خورند این انیماتور جوان که ورود به دنیای پویانمایی را با کاریکاتور آغاز کرده است، می گوید: «دنیای کارتون و پویانمایی به هم نزدیک و غیرقابل تفکیک اند، از همان دوره کودکی به طراحی های فانتزی علاقه داشتم. در دوره کارشناسی گرافیک به دنیای حرفه ای کاریکاتور وارد شدم و همکاری با مطبوعات را از همان زمان آغاز کردم. در حقیقت علاقه به پویانمایی از سال آخر رشته گرافیک آغاز شد، چون دانشجویان سال پایانی گرافیک، باید دو واحد پویانمایی را می گذراندند، این دو واحد بسیاری از دانشجویان رشته گرافیک را به صورت ناخودآگاه به سمت خود می کشاند. آن زمان بود که با یادگیری تکنیک های پویانمایی، علاقه مندی ام به این رشته جدی تر شد. از این رو در مقطع کارشناسی ارشد رشته پویانمایی را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم».او ادامه می دهد: همزمان با قبولی در دانشگاه در استودیوی «آبنوس فیلم»- به همراه جمعی از دوستان و در فضایی تجربه گرا - ساخت پویانمایی را تجربه کردیم. «آبنوس» در حقیقت اولین تجربه حرفه ای من در این زمینه بود. آن جمع دوستان، هم اکنون جزو بهترین های پویانمایی دنیا هستند، در مجموع آن گعده به نتایج خوبی منجر شد. صافی درخصوص دو پویانمایی «شکرستان» و «پهلوانان» بیان می کند: بنده به عنوان دیزاینر و طراح، این دو اثر را فضاسازی کردم که خدا را شکر مورد استقبال واقع شد، این دو اثر، از جمله کارهایی بودند که بیشتر دیده شدند اما باید بگویم که این دو اثر بهترین کارهایم در این زمینه تخصصی نیستند. من آثاری به مراتب بهتر را به لحاظ دیزاین و سبک بصری خلق کرده ام که متاسفانه بنا به دلایلی دیده نشدند یا هنوز در آرشیو حوزه هنری و صدا و سیما باقی مانده اند. یکی از این آثار پویانمایی «هوشان» همان ایکیوسان ایرانی بود که بنا به دلایلی دیده نشد. این انیماتور ایده مناسب و خوب را از مهم ترین ویژگی های یک پویانمایی شاخص می داند و بر این باور است که؛« نگاه نو ، داستان پُرکشش و مخاطب پسند از دیگر ویژگی های یک پویانمایی خوب به شمار می آیند. در کنار این ها یک پویانمایی باید به لحاظ بصری رضایت بخش باشد و در آن شلختگی و چنددستگی دیده نشود.» اغلب تهیه کنندگان پویانمایی دلال هستند صافی ضمن انتقاد از وضعیت فعلی تولید پویانمایی در ایران تصریح می کند: هم اکنون روند تولید محصولات در این عرصه، شرایط خوبی ندارد و از این منظر، هنرمندان فعال در این بخش با مشکلات فراوانی روبه رو هستند چرا که سیاست های کلان در زمینه تولیدات فرهنگی به ویژه پویانمایی تعیین کننده است. پویانمایی مانند گرافیک، نقاشی و رشته های تجسمی دیگر متکی بر یک فرد نیست بلکه این رشته یک کار جمعی است که از قضا به حمایت های بیرونی نیز وابسته است. کارگردان هنری مجموعه پویانمایی «شکرستان» ادامه می دهد: به طور مثال؛ نقش تهیه کننده در پویانمایی بسیار تعیین کننده است چرا که محصول او ترکیبی از هنرهای مختلف بوده و کار پرهزینه ای به شمار می آید؛ از این رو تولید آن سخت و سرمایه گذاری آن نیز پیچیده است. وی تولید پویانمایی را متاثر از شرایط اقتصادی می داند و بر این باور است: «اگر وضعیت اقتصادی دچار مشکل شود، طبیعتا شاهد رکود در تولید پویانمایی خواهیم بود».این انیماتور جوان می گوید: تهیه کننده حرفه ای در زمینه پویانمایی کم داریم چرا که اغلب دلال هستند و صرفا می توانند با سیستم داخلی کار کنند. ضعف ما در این بخش باعث شده تا نتوانیم با استودیوهای خارج از کشور ارتباط بگیریم. پویانمایی که در داخل تولید و استفاده شود، همچون مرداب می ماند و مخاطبش محدود خواهد بود. در واقع یک محصول خوب زمانی اثرگذاری ایجاد می کند که به بازار جهانی متصل شود و مخاطبان بین المللی داشته باشد. پویانمایی پیشرفت های چشمگیری در 10 سال گذشته داشته است این انیماتور جوان معتقد است: نباید منکر آن شد که پویانمایی پیشرفت های چشمگیری در قالب کارهای کوتاه و کار تلویزیونی در بازه زمانی 10 سال گذشته به لحاظ کیفی داشته است اما هنوز هم فاصله بسیاری با کیفیت های جهانی وجود دارد. صافی می گوید: هم اکنون انیماتورهای جوان و نخبه ای در کشور از جمله شهر مشهد فعال اند که بسیاری از آنان آرام و بی سر و صدا  کار می کنند و در مسابقات داخلی و بین المللی کارهای خوبی ارائه می دهند اما متاسفانه این ظرفیت ها صرفا در قالب فیلم های کوتاه باقی مانده و فرصت به روز رسانی و تولید انبوه به آنان داده نشده است. البته نمی خواهم منکر تولید انبوه پویانمایی در شرایط فعلی شوم، اما به اعتقاد بنده هر میزان که پویانمایی تولید شود، چون جنبه صنعتی بودن این هنر لحاظ نشده است و صادرات پویانمایی نداریم، نمی توانیم در این عرصه حرف چندانی برای گفتن داشته باشیم.  وی تاکید کرد که؛«ما باید بتوانیم در عرصه پویانمایی محصول مشترک بسازیم یا این که برای شبکه های جهانی پویانمایی تولید کنیم. رقابتی نبودن پویانمایی داخلی با تولیدات خارجی به شرایط فعلی اقتصادی و سود ارتباط با استودیوهای بزرگ دنیا باز می گردد. البته باید توجه داشت که اگر بعضی تلاش ها تاکنون ناقص مانده به واسطه این است که توسط افرادی انجام شده که در اصطلاح این کاره نبوده اند». صافی هرچند بر این باور است که انیماتورهای جوان در داخل، کارهای کوتاهِ قابل قیاسی را به لحاظ کیفی با آثار خارجی تولید می کنند اما تاکید می کند: متاسفانه این جوانان هیچ گاه نتوانستند در سیستم بزرگ تری عرض اندام کنند چرا که نه تهیه کننده ای وجود دارد که از آن ها حمایت کند و نه خودشان می توانند گروه بزرگ تری را برای ساخت یک اثر ارزشمند مدیریت کنند. نمی توان تیزرهای تبلیغاتی پویانمایی را بر رشد این «هنر- صنعت» تاثیرگذار دانست وی درخصوص تیزرهای تبلیغاتی پویانمایی نیز اظهار می کند: تیزرهای تبلیغاتی پویانمایی بازار محدودی در کشور ما دارند، از این رو نمی توان بازار تبلیغات را بر رشد و پیشرفت این هنر تاثیرگذار دانست. وضعیت پویانمایی را باید با بخش تولیدات تلویزیونی و سینمایی ارزیابی کرد. پویانمایی یک هنر- صنعت است، از این رو باید جنبه های صنعتی بودن آن را به طور کامل مدنظر قرار داد.این کارگردان یاد آور می شود: دنیا به سمتی حرکت می کند که مردم دیگر پویانمایی را از طریق کانال های دولتی نمی بینند بلکه آن را به طور مشخص از طریق اینترنت می خرند. به طور مثال؛ کشور مکزیک استودیوهای بزرگ پویانمایی را تحت سیطره دارد و این استودیوها سفارش های شان را انجام می دهند و این آثار را از طریق اینترنت به صورت پولی به مخاطبان عرضه می کنند. نظام آموزشی رشته پویانمایی در کشور ما خوب عمل نکرده است صافی ضمن انتقاد از نظام آموزشی پویانمایی در کشور بیان می کند: نظام آموزشی رشته پویانمایی در کشور ما طی این سال ها خوب عمل نکرده است، پویانمایی در مبحث تئوری چندان ارزشمند نیست، دانشجویان رشته پویانمایی در مقطع کارشناسی ارشد عمدتا قادر به انجام امور تحقیقاتی و تئوریک هستند اما آن چیزی که در درجه اول برای یک دانشجوی پویانمایی نیاز است، مهارت هنری و کاربردی تولید است نه موضوعات تئوریک. فکر می کنم که این مسئله به به روز نبودن سیستم آموزشی مان باز می گردد. این انیماتور که به دلیل شرایط موجود کم کار شده است، می گوید: در گذشته به صورت تخصصی طراحی پویانمایی انجام می دادم اما چند سالی است که عملا به دلیل شرایطی که در تولید محصولات این حوزه وجود دارد، کمتر کار کرده ام. طی سال های اخیر، کار کوتاهی با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان داشتم که متاسفانه یک سالی می شود که متوقف شده است. تاثیر گذاری پویانمایی بیش از دیگر هنرهاست این کارگردان می گوید: پویانمایی مثل هر هنر دیگری بیان ویژه خودش را در خصوص مخاطب دارد، اما تاثیر گذاری این هنر بیش از دیگر هنرهاست. صافی در پایان به علاقه مندان رشته پویانمایی توصیه می کند: ورود به عرصه خلق آثار هنری در این بخش بسیار سخت است و صبر و حوصله زیادی را می طلبد اما به اعتقاد بنده نتیجه کار پویانمایی بیش از هر کار هنری دیگری جذاب و هیجان انگیز است. به خصوص اگر این کار در جمع بزرگ تری انجام شود، به ویژه چنان چه کار در قالب پروژه سینمایی باشد، قطعا جریان بزرگ تری را سبب خواهد شد. وی ادامه می دهد: کسانی که می خواهند وارد این عرصه شوند، باید ابتدا صبر و حوصله را سرلوحه کار خویش قرار دهند، ورود به این عرصه تلاش بسیار زیاد و بی وقفه ای را برای بهتر شدن می طلبد.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
رد اولتيماتوم قاليباف (اعتماد) تعطیلی شنبه یا پنج‌شنبه؟ (جوان)دومینوی آسیب‌ها با میکاپ دختربچه‌ها (خراسان)
سایر اخبار این روزنامه
روایت آماری از سونامی قیمت ها سبقت قربانیان آلودگی هوا از تلفات تصادف ها جوان گرایی ائمه جمعه به همدان رسید باران پول، دلار و سکه! مدیریت فاسد، توزیع گوشت را به دلالان زالوصفت داده است یاران ترامپ در منگنه 8 فرمان برای تحول قضایی اگر برای ما آب ندارد برای برخی«نان» دارد! کاریکاتوریست مشهدی از مشکلات ساخت پویانمایی می گوید افزایش هزینه انتقال تجربه با تغییر معماری! سرانجام مهم ترین توافق های تسلیحاتی آمریکا و شوروی دوره جدید کار پارلمان عراق زیر فشار چالش ها «برنده باش» در مسیر بازنده ها وزیر راه، مسکن مهر معیوب گلبهار را افتتاح نکرد