تصمیم دوراندیشانه رهبری

همان‌گونه که مقام معظم رهبری در سخنان خود در پاسخ به تقاضای دولت مبنی‌بر برداشت حدود 4/2میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی عنوان کردند، تقاضای دولت نه‌تنها مغایر با منافع ملی، بلکه عدم داشتن تخصص کافی در زمینه مسائل اقتصادی و حتی فلسفه چگونگی ایجاد حساب ذخیره ارزی یا صندوق توسعه ملی است، زیرا اگر وزیر اقتصاد یا رئیس سازمان برنامه ‌و بودجه که چنین تقاضایی را از مقام معظم رهبری کرده بودند، مختصری از مفاد قانون تأسیس صندوق توسعه ملی را خوانده بودند چنین درخواستی مطرح نمی‌کردند. پیش‌ازاین به‌دلیل اهمیت کنترل آب‌های مرزی که بالغ‌بر چهار میلیارد مترمکعب است و به‌سمت کشورهای همسایه می‌رفت، دولت وقت از مقام معظم رهبری درخواست برداشت 8میلیارد دلار کرد. در مورد طرح مقام معظم رهبری به نام طرح 550 هزار هکتاری، دولت باوجود اینکه این طرح اصولا طرحی ارزبر نیست، با برداشت 5/1میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی ایشان به‌ناچار پذیرفتند، هرچند این‌بار هزینه‌ها ریالی بودند و نیازی به ارز نبود ولی متأسفانه برخی دخالت‌ها باعث شد علاوه‌بر اینکه کار کارشناسی کافی توسط متخصصان در مورد این امر صورت نگیرد دست به اقداماتی زدند که این اقدامات نه‌تنها منافعی برای کشاورزان نداشته، بلکه با کاستی‌های بسیار زیادی همراه بوده که بخش بزرگی ازآنچه انجام شد در سیل اخیر خوزستان نابود شد. البته این طرح در حد 290 هزار هکتار آن‌هم به‌صورت ناقص اجراشده و طبیعتا رهبر معظم انقلاب که تصمیم‌گیرنده نهایی در مورد این مسأله هستند گزارش‌هایی مربوط به کاستی‌های اجرایی در هزینه‌کرد حدود 700میلیون دلار که تابه‌حال هزینه شده، دریافت کردند. طبیعتا این‌بار به‌راحتی با برداشت از صندوق توسعه ملی برای جبران خسارت‌های ناشی از سیل موافقت نکردند، چراکه صندوق توسعه ملی بر مبنای صندوق‌های مشابهی که ابتدا در کویت به وجود آمد مأموریت ویژه‌ای دارد که ریشه آن در گذشته است، به‌طوری‌که در سال 1965 دولت کویت به این نتیجه رسید که اگر ذخایر نفتی به پایان برسد، دیگر چیزی به نام کویت به‌عنوان یک کشور وجود نخواهد داشت. به همین دلیل دولت وقت کویت تصمیم گرفت قیمت نفت هرچقدر که باشد، بخشی از آن به صندوقی به نامKuwait investment office واریز شود. این صندوق درحال‌حاضر دارای ارزش دارایی‌هایی بیش از 400 میلیارد دلار است که حتی اگر کویت اقدام به فروش نفت نکند، می‌تواند زندگی و استاندارد رفاهی مردم ساکن این کشور را در حدود بالاتر از سطح رفاه در کشورهای پیشرفته صنعتی تأمین کند. پس‌ازآن با کشف نفت در نروژ دولت این کشور تصمیم گرفت درآمد ناشی از صادرات نفت و گاز را در این کشور کوچک که ذخایر آن اصولا قابل‌‌مقایسه با ایران نیستند وارد اقتصاد خود نکند، یعنی همان‌گونه که در زمان پهلوی اول درآمد ناشی از فروش نفت در قرارداد دارسی و بعدازآن وارد بودجه عمومی کشور نمی‌شد و برداشت از سال 1320و پس از اشغال ایران توسط نیروهای متفقین از این درآمد نفتی استفاده شد که متأسفانه تاکنون ادامه دارد. به‌موازات این امر برای نخستین‌بار دولت اشغال‌شده اقدام به انتشار 500میلیون ریال اوراق قرضه برای اداره امور خود کرد. پس از صندوقی که در نروژ وجود دارد طبق آخرین آماری که چند روز پیش روی خروجی شبکه‌های خبری جهان گذاشته شد در حال حاضر ارزش دارایی‌های آن‌ در حال ‌حاضر بالغ ‌بر یک تریلیون دلار است، در عربستان سعودی پس از کویت نیز صندوقی به نام Saudi Arabia investment development found یا صندوق توسعه صنعتی عربستان سعودی به وجود آمد که وام‌های ارزان‌قیمت که با نرخ تقریبا صفر و با دوره بازپرداخت 10ساله به سرمایه‌گذاران اختصاص می‌دهد. پس‌ازآن تقریبا تمام امیرنشین‌های حاشیه خلیج‌فارس از قطر گرفته تا امارات متحده عربی و عمان دارای این‌گونه صندوق‌ها هستند که مدیریت این صندوق‌ها توسط شرکت‌های معتبر سرمایه‌گذاری یا بانک‌های سرمایه‌گذاری جهان اداره می‌شوند.
ادامه صفحه 11