روزنامه همدلی
1398/02/14
مسائل معلمان: هر سال بدتر از سال قبل
مژگان باقری - نگاهی به بیانیه پایانی شورای تشکل‌های صنفی فرهنگیان در تجمع روز پنج شنبه12/2/98نشان می‌دهد که متاسفانه تمام مشکلاتی که منجر به تجمعات و تحصن‌های قبلی شده بود همچنان به قوت خود باقی است و چه بسا بدتر هم شده است. سال گذشته یکی از مهم‌‌ترین مشکلات معلمان دغدغه‌های معیشتی بود که امسال با تورم افسارگسیخته بسیار بحرانی‌‌تر شده است. خصوصی‌سازی آموزش، یکی از مشکلاتی بود که معلمان در سال گذشته خواستار رفع آن بودند و امسال نه تنها آن مسئله حل نشده بلکه دو طرح ناعادلانه دیگر مانند طرح خرید خدمت و طرح معلم تمام وقت به آن اضافه شده است.در واقع دولت نشان داده که نه تنها هیچ اراده‌ای برای حل مشکلات معلمان ندارد، بلکه برعکس در راس نهاد آموزش و پرورش، تصمیمی از پیش تعیین شده وجود دارد که به تدریج آموزش و پرورش به بخش خصوصی سپرده شود و چون تجربه نشان داده که هیچ نظارتی روی بخش خصوصی وجود ندارد، بنابراین احتمالا قشر معلمین هم به مرور زمان سرنوشت کارگران را پیدا می‌کنند؛ کارگرانی که متاسفانه به تدریج در حال خارج شدن از شمول قانون کار هستند.
نگاهی به بیانیه پایانی شورای تشکل‌های صنفی فرهنگیان در تجمع روز پنج شنبه12/2/98نشان می‌دهد که متاسفانه تمام مشکلاتی که منجر به تجمعات و تحصن‌های قبلی شده بود همچنان به قوت خود باقی است و چه بسا بدتر هم شده است. سال گذشته یکی از مهم‌‌ترین مشکلات معلمان دغدغه‌های معیشتی بود که امسال با تورم افسارگسیخته بسیار بحرانی‌‌تر شده است. خصوصی‌سازی آموزش، یکی از مشکلاتی بود که معلمان در سال گذشته خواستار رفع آن بودند و امسال نه تنها آن مسئله حل نشده بلکه دو طرح ناعادلانه دیگر مانند طرح خرید خدمت و طرح معلم تمام وقت به آن اضافه شده است.
در واقع دولت نشان داده که نه تنها هیچ اراده‌ای برای حل مشکلات معلمان ندارد، بلکه برعکس در راس نهاد آموزش و پرورش، تصمیمی از پیش تعیین شده وجود دارد که به تدریج آموزش و پرورش به بخش خصوصی سپرده شود و چون تجربه نشان داده که هیچ نظارتی روی بخش خصوصی وجود ندارد، بنابراین احتمالا قشر معلمین هم به مرور زمان سرنوشت کارگران را پیدا می‌کنند؛ کارگرانی که متاسفانه به تدریج در حال خارج شدن از شمول قانون کار هستند.
این نکته باید زنگ خطر و هشداری برای مسئولان امنیتی کشور باشد. نگارنده در مقالات پیشین نوشته است که آموزش و پرورش با سیاست‌های نئولیبرالی خود، روزبه‌روز آتش خشم معلمین را شعله‌ورتر می‌سازد، اما اکنون ناچارم که گفته خود را این‌گونه تصحیح کنم که حتی سیاست‌های نئولیبرالی هم در هیچ کشوری این‌قدر شلخته و افسارگسیخته نیست. گمان نمی‌کنم در هیچ کشوری از جهان، طرحی غیر انسانی مانند خرید خدمت وجود داشته باشد که به گفته معاون مالی وزارتخانه نه در زیرمجموعه بخش دولتی قرار می‌گیرد و نه بخش خصوصی!! و معلوم نیست کدام نهاد باید بر آن نظارت داشته باشد.
موضوعی که نیروهای امنیتی باید به آن توجه کنند این است که سیاست‌های آموزش و پرورش به تدریج موجب انتقال معلمان از قشر متوسط به قشر فقیر جامعه میشود و این موضوع به مرور زمان باعث شکل‌گیری یک اتحاد فراگیر بین معلمان و کارگران خواهد شد و همه می‌دانند که چنین اتحادی ممکن است به چه مسیرهای خطرناکی ختم شود.
بنابراین آنچه که امنیت جامعه را تهدید می‌کند فعالیت تعدادی معلم روشنفکر و دلسوز در کانون‌های صنفی نیست و نیروهای امنیتی به جای تهدید، بازداشت و زندانی کردن این معلمان فرهیخته بهتر است تمرکز خود را به مرکز بحران ساز معطوف کنند!
معلمان همیشه به دو دلیل مخالف آشوب و شرایط بحرانی بوده‌اند. اول اینکه معلمان در همه کشورها جزء اقشار متوسط جامعه هستند و قشر متوسط همیشه خواستار حفظ نظم موجود و نهایتا اقدامات اصلاح‌طلبانه در چارچوب قانون است. دوم اینکه شغل اصلی معلمان فرهنگ‌سازی است و فرهنگ در طول زمان و در یک جامعه آرام ساخته میشود، در حالی که شرایط بحرانی، جنگی و انقلابی، فرهنگ‌سازی را به حاشیه می‌برد. درک این نکته از سوی نیروهای امنیتی کشور، نظر منفی آنان را درباره فعالیت‌های صنفی معلمان تغییر خواهد داد.
دولتمردان باید بدانند با نامگذاری روزهای مختلف هفته معلم و برگزاری جلسات کسالت‌آور و خسته‌کننده نه به مقام والای معلم احترام گذاشته‌اند و نه می‌توانند از زیر بار مسئولیت‌های خود شانه خالی کنند. معلمان، خواسته‌های بسیار مشخصی دارند که در بیانیه اخیر خود در روز دوازدهم اردیبهشت به روشنی بیان کرده‌اند. بی‌توجهی و سکوت در برابر این خواسته‌ها نه تنها راه حل عاقلانه‌ای نیست بلکه معلمان را به دو گروه بی‌تفاوت و انقلابی تبدیل خواهد کرد و هر دو گروه نهایتا آموزش و فرهنگ کشور را به قهقرا خواهند برد.
معلمی که درگیر مسائل معیشتی و شغل دوم و سوم باشد، انگیزه و توانی برای کار کردن ندارد و نمی‌تواند نسل جوان را که بزرگترین و باارزش‌‌ترین سرمایه هر کشور است، تربیت کند.
معلمان شرایط تحریم را درک می‌کنند، همچنان که در دهه شصت، شرایط جنگی را درک کرده‌اند، اما کیست که نداند وضعیت وخیم آموزش و پرورش نه به شرایط تحریم بلکه به ناکارآمدی مسئولان و سیاست‌های نادرست آنان مربوط میشود؟!
مقایسه وضعیت حقوقی معلمان با سایر نهادها و ارگان‌های دولتی، گواه خوبی بر تبعیض‌های ناعادلانه‌ای است که از سالیان قبل وجود داشته و ارتباط چندانی به شرایط فعلی کشور ندارد.
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
همدلی از جیب خالی بزرگترین نهاد شهری پایتخت گزارش می‌دهد خزانه خالی شهرداری
همدلی از جیب خالی بزرگترین نهاد شهری پایتخت گزارش می‌دهد خزانه خالی شهرداری
«همدلی» گفت‌وگوی جنجالی رئیس پیشین صدا و سیما در فضای مجازی را بررسی می‌کند؛ تَرَکی بر «اتاق شیشه‌ای»
«همدلی» گفت‌وگوی جنجالی رئیس پیشین صدا و سیما در فضای مجازی را بررسی می‌کند؛ تَرَکی بر «اتاق شیشه‌ای»
«همدلی» از حاشیه‌های اختلاف‌نظرها بر سر اجرای یک سیاست اقتصادی میان دولت و مجلس گزارش می‌دهد
«همدلی» از حاشیه‌های اختلاف‌نظرها بر سر اجرای یک سیاست اقتصادی میان دولت و مجلس گزارش می‌دهد
100 میلیارد دلار سرمایه گذاری در پایتخت انرژی کشور زنجیره تولید ارزش در صنعت نفت شتاب می گیرد
100 میلیارد دلار سرمایه گذاری در پایتخت انرژی کشور زنجیره تولید ارزش در صنعت نفت شتاب می گیرد
دلتنگی‌های باران عشق دلتنگی‌های باران عشق
دلتنگی‌های باران عشق دلتنگی‌های باران عشق
صلاح الدین هرسنی روز جهانی آزادی مطبوعات و موقعیت ایران
صلاح الدین هرسنی روز جهانی آزادی مطبوعات و موقعیت ایران
سایه سنگین آیین‌نامه !
مسائل معلمان: هر سال بدتر از سال قبل
