«ربیع‌الثانی و امام عسکری علیه‌السلام»(8)

1) شناخت و معرفت در دین اسلام موضوعی کلیدی و ساختاری می‌باشد که شامل اصول و فروع و آداب و روش و کوشش زندگی است به طوری که رسول اکرم فرمود «المعرفه راس مالی» شناخت سرمایه من است، در دعای عهد می‌خوانیم «اللهم عرفنی نفسک، عرفنی نبیک، عرفنی حجتک» خداوندا خود را و رسول خود و حجت خود را به من بشناسان و در صورت عدم شناخت و حجت، به ضلالت و بیراهه می‌افتم. بنابراین باید به معرف در همه امور بها بدهیم و با شناخت وارد میدان کار بشویم. 2) درباره شخصیت و جایگاه حضرت عسکری علیه‌السلام به عنوان امام و حجت و دلیل زندگی، باید شناخت شناسنامه‌ای و شجره‌ای و کارنامه و میراث فرهنگی و حتی مرثیه‌نامه حضرت به وجود آید، تا این آئینه و الگو برای همه روشن باشد. امام یک انسان همیشه تاریخ است و ائمه‌اطهار علیهم‌السلام چون پیامبران در یک مسیر و سبیل و صراط قرار دارند ومی‌توان هر حدیث وارده را به یکی از آنان نسبت داد. 3) رسالت و مسوولیت پیروان ائمه اطهار در این است که سخنان امام را به درستی شنیده و از آنها اطاعت و تبعیت نمود، امام هادی علیه‌السلام در زیارت جامعه که یک منشور است و یک دائره المعارف می‌باشد می‌فرماید «فالراغب عنکم مارق و اللازم لکم لاحق و المقصر فی حقکم زاهق و الحق معکم و فیکم و منکم و الیکم» فاصله گیرنده از امامان خارج از مکتب امامت است و آن که در صراط ائمه است از آنان می‌باشد و آن که درباره امامان کوتاه می‌‌آید در مسر باطل قرار دارد و همگان بدانند حق با امامان است و در زندگی وجود دارد و باید همه موضوعات را به آنان انتساب داد. 4) تاریخ 1400 ساله اسلام شاهد بر این است که گروه ناکثین و مارقین و قاسطین در دوران امامت کوتاه امام علی علیه‌السلام در مورد همین تابلو روشن است و صلح امام مجتبی علیه‌السلام با معاویه در همین جهت پدیدار شد و داستان فاجعه‌ سنگین عاشورا در سال 60 و 61 در مورد امام حسین علیه‌السلام برای موضوع عدم شناخت رسالت امامان شیعه و شیعیان بود. ضایعه و رزیت و مصیبت عاشورا برای همین انحراف و تحریف و امتزاج حق و باطل در آن زمان می‌باشد. 5) در معرفی امام عسکری علیه‌السلام بخشی از میراث فرهنگی حضرت را تقدیم می‌نمایم، حضرت می‌فرماید «من جمع لک وده و رایه فا جمع له طاعتک، بحارالانوار 78 ص 365» آنکس که دوستی و اندیشه خود را با شما همراه سازد، شما را دوست بدارد و خود را هم‌اندیش شما معرفی می‌کند، شما با وی همراه گردید و از وی اطاعت کنید. امام می‌فرماید «من هانت علیه نفسه فلا تامن شره، ص 365» آنکس که خود را سبک شمارد و تحقیر نماید، از شر وی ایمن مباشید. امام علیه‌السلام می‌فرماید «الناس فی الدنیا بالاموال و فی الاخره بالاعمال، ص 369» مردم در دنیا با ثروت و اموال ارزیابی می‌شوند، ولی در آخرت با کارنامه و پرونده ارزشیابی می‌گردند.  6) از مواردی که در زندگینامه امامان باید مورد بررسی قرار گیرد، موضوع زیارتنامه است که در قرآن مجید و روایات و سیره اهل بیت امری روشن است و امری مقبول و معمول می‌باشد، رسول اکرم سراغ درگذشتگان می‌رفت و تا آخرین روز حیات آنان را گرامی می‌داشت و اهل بیت چون امام چهارم و امام صادق این روش را پی می‌گرفت. زیارتنامه برای گفت‌وگو کردن با امام از جمله امام عسکری علیه‌السلام توسط زائر است، زائر باورها و معتقدات خود را درباره امام بازگو می‌کند و می‌گوید «السلام علیک یا عصمه المتقین، السلام علیک یا امام الفائزین، السلام علیک یا فرج الملهوفین، یا ابا الامام المنتظر» درود بر تو ای پناه‌دهنده پارسایان، سلام بر تو ای پیشوای رستگاران، سلام بر تو ای گشایش‌دهنده مصیبت‌دیده، ای پدر امام منتظر. زیارت برای این است که زائر با امام، عهد و پیمان ببندد و از اعتبار و اعتماد آنان بهره‌گیری صحیح نموده و دوستی قلبی خود را اظهار نماید و همه اینها جنبه علمی و عقلی و عاطفی و اخلاقی و اجتماعی دارد و صوری و خیالی نمی‌باشد.