روز دزفول، روز پاسداشت مقاومت و ایثار

علی بدیع ‪-‬ وقتی قرارداد ۵۹۸ سازمان ملل متحد را پذیرفتیم، جنگ ۸ ساله پایان یافته تلقی می‌شد ولی اثرات باقی‌مانده از جنگ کماکان ادامه داشت که بعضا در برخی نقاط هنوز هم شاهد آن هستیم. در دفاع مقدس با ارتش تا دندان مسلح رژیم منحوس بعث عراق، شهدای بسیاری تقدیم کردیم، علاوه بر آن هزاران هزار جانباز و آزاده عزیز، از بین رفتن زیرساخت‌ها و تاسیسات و منازل و معابر بی‌شمار و نهایتا لطمات روحی و مهاجرت‌های اجباری و هزاران مسئله دیگر که خصوصا برای مناطق و شهرهای جنگی کشور بسیار ملموس‌تر بوده و هست، ولی یکی از شهرهایی که ۸ سال جنگ تحمیلی با آن کاملا درگیر بود و آمار غیر قابل باوری از بمباران‌ها و موشک‌باران دشمن بعثی در کارنامه این شهر به ثبت رسید، وقتی جنگ در مرداد ۶۷ به پایان رسید، هیچ‌گونه آثاری از جنگ تازه پایان یافته در آن به چشم نمی‌آمد که شاید در دنیا نادر و بی‌نظیر بوده و هست.
آری داستان پایداری و مقاومت شهر همیشه قهرمان دزفول است، شهری که در دوران ۸ ساله دفاع مقدس ۱۷۶بار مورد هجوم وحشیانه موشک‌های ۹ و ۱۲متری صدام حسین ملعون قرار گرفت بیش از ۵۰۰۰ بار هدف گلوله توپ واقع شد و افزون بر ۴۰۰ بار هواپیماهای غربی و شرقی دشمن، این شهر قهرمان را با راکت بمباران کردند و بیش از ۲۶۰۰ شهید بزرگوار این شهر کوچک ولی با اصالت و قدمتی بالغ بر ۸۰۰۰ سال تقدیم ایران کرد، ولی هیچ‌گاه مردمش خم به ابرو نیاوردند، نه تنها شهر را تخلیه نکردند بلکه مردان و زنان بلند همت و استوار این شهر بعد از هر حمله هوایی و موشک‌باران، در کنار تشیع و تدفین شهدای حملات دشمن و رزمندگان شهیدشان در جبهه‌های حق علیه باطل، بلافاصله به ساخت اماکن و معابر خود می‌پرداختند، حتی منازلی بودند که چندین بار تخریب شدند، ولی باز روحیه مثال‌زدنی مردم دزفول از سازندگی بی‌درنگ فاصله نگرفت و همین علت، عامل مشخص نبودن دزفول به عنوان یک شهر کاملا جنگی در روزهای پس از جنگ بود. این مسئله یک دهن کجی هوشمندانه به صدام و اربابان شرقی و غربی او بود، که نتوانستند این مردم پرامید و با صلابت را به زانو درآورند، یک سال مانده به پایان جنگ به پاس مقامت و پایداری بی نظیر مردم دزفول و خالی نکردن این شهر در بدترین شرایط ممکن، مهمانوازی از رزمندگان در طول دفاع مقدس که به شهادت همین عزیزان دزفول و مردمش ملجاء و پناه آنها بود، دزفول به عنوان نماد پایداری و مقامت ایران انتخاب شد و روز ۴ خرداد به عنوان روز دزفول ثبت ملی شد.
۴خرداد نماد پایداری و مقاومت تمامی مردان و زنان ایرانی است که در ۸ سال دفاع مقدس جانانه مقاومت کردند و با پایداری خود پوزه کثیف استکبار جهانی را به خاک ذلت مالیدند، ۴ خرداد یادآور رزمندگان جان بر کفی است که عاشقانه و آگاهانه در دفاع از اشرف و ناموس و سرزمین، سر از پا نمی‌شناختند و نهایتا با شهادت خود پیروزی را به ما هدیه دادند.
۴خرداد نماد جنگ نابرابر است؛ جنگی که در یک طرف غرب و شرق به رهبری آمریکای جنایتکار و شوروی خائن قرار داشتند و در طرف دیگر جوانانی از ایران‌زمین که واژه‌های ایثار و گذشت را شرمنده خود کردند و نهایتا سرافراز و سربلند حتی یک وجب از خاک مقدس کشور را به دشمن ندادند و پیروز میدان نبرد شدند. امروز ۴خرداد است روز مقاومت و پایداری روز دزفول، با افتخار احترام می‌کنیم این روز عزیز را و تکریم می‌کنیم به‌وجود آورندگان این روز را که قطعا شهدای عزیز دفاع مقدس هستند، پاسداشت ۴ خرداد پاسداشت پایداری و مقاومت یک ملت است و بدانیم اگر فراموش کنیم، آنگاه پایداری و مقاومت را آن هم در این روزهای حساس فراموش کرده‌ایم.