شکست سفر آبه، خواست مخالفان برجام

عادل جهان‌آرای‪-‬ در طول چهار دهه اخیر سفر نخست‌وزیر ژاپن به ایران در این مقطع زمانی و با حدس‌وگمان‌هایی مبنی بر حل حداقلی مشکلات دو کشور ایران و ایالات متحده، بی‌تردید یکی از حساس‌ترین و در عین حال خبرسازترین موضوع سیاسی ایران و حتی رسانه‌های جهان بوده است. حتی زمانی که پوتین به تهران سفر کرده است، این‌گونه با موج عظیم رسانه‌ای و تحلیل‌های متفاوت و البته گاه مخالف روبه‌رو نبوده‌ایم. جریان‌های مختلف رسانه‌ای کشور در هر جایگاه و موقعیتی سعی کرده‌اند به این سفر بپردازند و حدس و گمان‌هایی مبنی بر دست خالی یا پر رفتن شینزوآبه از تهران را مطرح کنند.
نگاهی به رسانه‌های دو جریان مسلط سیاسی و فرهنگی و حتی اجتماعی کشور مانند اصلاح‌طلبان و اصولگرایان موید این نکته است که قرائت‌هایی که این دو جریان از این سفر دارند، کاملا در مقابل هم قرار دارد. اصلاح‌طلبان و حتی آن بخش مستقل رسانه‌ای ضمن نقد رفتار ایالات متحده و محق دانستن حق و حقوق ملت ایران، امیدوار بودند و هستند که این سفر به صورت مسالمت‌آمیز به نتیجه‌ای صلح‌آمیز و دوستانه ختم شود که هم ایالات متحده را وادار به عقب‌نشینی کند و ضمن آن ایران نیز به خواست‌های منطقی خود دست یابد تا بار مخاصمات و دشمنی این دو کشور کمی کاهش یابد.
زیرا که از این منظر احتمال کاهش برخی از مصائب مردم و مشکلات شدید اقتصادی کشور دور از دسترس نخواهد بود. اما رسانه‌های اصولگرا عموما سعی کرده‌اند که ضمن بی‌اهمیت خواندن این سفر، به صورتی القای معنا کنند که شینزوآبه حتما باید دست خالی تهران را ترک کند و هیچ دستاوردی مبنی بر کاهش مشکلات دو کشور ایران و ایالات متحده نداشته باشد.
حال پرسش این است که چرا اصولگرایان این‌گونه بی‎پروا خواهان شکست این سفر هستند، آنهایی که بعد از اولتیماتوم دوماهه دولت روحانی به خیابان‌ها آمدند و روزنامه‌های این جریان با تیترهایی چون «بازگشت به اورانیوم» یا «برجام نیم‌سوز» و مانند این، همچنان بر طبل ضدیت با برجام و کلا از بین رفتن آن می‌کوبند؟


واقعیت این است که این جریان به محض آنکه در سال 94 نطفه برجام بسته شد، هیچ‌گاه موافق این قرارداد نبودند و به انحای مختلف حسن روحانی را به گوشه رینگ بردند تا او و دستاورد برجامش را ناک‌اوت کنند. در مقطع فعلی هم جریان اصولگرا سعی دارد ضمن فشار به تیم دیپلماتیک دولت دوازدهم و حتی به حسن روحانی، سفر ناکامی را برای شینزوآبه رقم بزنند. البته کسی شک ندارد که ایران در مواجهه با رفتار دولتمردان ایالات متحده، نباید دست‌وپا بسته یا از پیش بازنده باشد، بلکه موضوع این است که دولت روحانی هم نباید به کف‌زدن‌های مخالفان دیروز و امروز و فردای برجام دل خوش کند و تحت تاثیر القائات آنها قرار گیرد تا شینزوآبه واقعا تهران را دست خالی ترک کند.
اگر فردا آبه براساس همان خواست و دیدگاه جریان اصولگرا و مخالفان همیشگی برجام به سوی توکیو سفر کند، دستاورد بزرگی برای آنها خواهد بود و بی‌تردید به سوی نابودی و از بین رفتن کامل برجام پیش خواهیم رفت، چیزی که بی‌تردید حسن روحانی و دولت دوازدهم مایل نیستند این اتفاق بیفتد. اما از آن سوی مخالفان داخلی و خارجی برجام برای این شکست حتما هورا خواهند کشید؛ شاهد مدعا نیز تیتر خوشباشی روزهای آینده رسانه‌های آنها خواهد بود.
به هر حال با توجه به حساسیت‌های زیادی که حول سفر نخست‌وزیر ژاپن ایجاد شده است، گویی سفر آبه می‌تواند در صورت ناموفق بودن تیر خلاص و در صورت موفقیت، آب حیات برجام باشد.